Freyja - 01.01.1901, Blaðsíða 3

ÞETTA ELSKA ÉG.
Efcir
H. C. Andcrson.
Eg elska halið, um er stonnur gnýr,
ég elska l>.tð er kyrð og ró þar býr, ,
á djúpið blátt er bleikur máninn skín;
ég bláfjöll elska, er sáu’ ei augu mín.
Og þögla nótt með stjarna blysin bjðrt,
og bjarma kvölds, er gyllir húmský svörtj
égelska söngsins angurblíða hreim.
ég elska hugans ílug um víðan geiin.
Eg elska blómin angíinssct á grund,
égelska fuglinn iiiminsðluin und,
og tryggan vin og bliktjöld liimins blá,
og bjarta mey, þá einu’ er líf mitt sá.
Og hún var yndi’, er augað fegurst sá,
ég elska þessa ljúfu hjartans þrá.
Ég elska gröf með hulinn, helgan frið,
og bugsun þá, er eilífð dvelur við.
Guðm. Guðmundsson.
(Framsókn).
„ÍIÉR ER OSS GOTT AÐ VERA.“
(Tekið upp úr Framsókn).
Líttu á iivar Ijós
ljómar núna sóiin yfir fjöllunum! —
Brosir rós víð rós,
roði gyllir bæinn minn á völlum.
Brunar bæjarlind
blátær fram með garðinum í skugganum.—
Sko, á móðu mynd
inála litlu flugurnar á glugganum.