Freyja - 01.03.1909, Qupperneq 3

PREYJ&
:þrœls og kongsins líka.
sSj
Þar í sortann allra innst
alda knerir berast,
Þar um sumar sóltivörf hinzí
-sorgarleikir gerast.
Svarta nornin s’rtnr þar
sú er köld á vangann,
rit og íram viö óðan ma-r
•endar þrauta gangan.
Út við þenna ögnamar
nfli þrotin Stöndum,
rtrokans bylgjur bölfaðar
'brotna á heljarströndum,
Með því einu ávalt sa
■enda leikinn svarta
bunda og úlfa hlaupast á
hamnum skifta f parta.
■Ömurlegt er oft að sjá
á þeim stað, — ég veit um—
öll vilja rándýr eitthvað fá
af þeim fúareitum.
Lífsblóm fölnað leggst f dá
—langan svefn —er trú manns,
þar vér hlustum hljóðir á
harm-kvein jarðarbúans.
Þegar hver er þrotin öld,
—það hefir reynzlan sannað,
faðmlög dauðans föst og köld
fellt hafa hvað við annað.
Þyrnir.