Helgarpósturinn - 09.11.1979, Blaðsíða 8

8
Föstudagur 9. nóvember 1979 holfJP=irpn^tl irinn
Hjá Ingólfi á Hellu hefur Rangárvalla-
sýsla forgang en flokkurinn númer tvö
—he/gar
pásturinri—
Utgefandi: Blaðaútgáfan Vitaðsgjafi
sem er dótturfyrirtæki Alþýðublaðs-
ins, en með sjálfstæða stjórn.
Framkvæmdastjóri: Jóhannes Guð-
mundsson.
Ritstjórar: Arni Þórarinsson, Björn
Vignir Sigurpálsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Jón Oskar Haf-
steinsson.
Blaðamenn: Guðjón Arngrímsson,
Guðlaugur Bergmundsson, Guðmund-
ur Arni Stefánsson og Þorgrimur
Gestsson.
Ljósmyndir: Friðþjófur Helgason.
Auglýsingar: Elin Harðardóttir.
Gjaldkeri: Halldóra Jónsdóttir
Dreifingastjóri: Sigurður Steinarsson
Ritstjórn og auglýsingar eru að Siðu-
múla 11, Reykjavik. Simi 81866. Af-
greiðsla að Hverfisgötu 8-10. Simar:
81866, 81741, 14900 og 14906.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Askrift (með Alþýðublaðinu) er kr.
4.000,- á mánuði. Verð i lausasölu er
kr. 200,- eintakið._______
KÓGÍTÓIÐ
Ég fyllist einatt abdáun þegar
fyrir augu eöa eyru ber eitthvert
dæmiO um hugvit og snilld is-
lensku þjóðarinnar. ÞaO gerist
daglega og stundum oft á dag.
Engu er llkara en tslendingar séu
eiliflega meO hausinn f bleyti,upp-
hugsandi lausnir á aOsteOjandi
vandamálum lands og þjóOar og
jafnvel gjörvalls mannkvns.
Stundum flögrar þab aö manni,-
á þeim sjaldgæfu augnablikum
þegar maOur bilar i trúnni —, aO
þjóOin ætti kannski aO reyna aO
láta sér detta örlitiö minna i hug.
Sem betur fer liöa slikar stundir
hjá von bráöar.
Ekki sist springa ávextlr is-
lensks mannvits út á siöum dag-
blaöanna. Þar ber hæst svokall-
aöa lesendadálka og kjailara-
greinar, en þó auövitaö umfram
allt forystugreinarnar. Þar
glitrar mörg perlan. Ein slik
andleg gersemi barst inn á borö
til okkar á Helgarpóstinum nú i
vikunni meö ósk um birtingu. Þó
þaönú væri:„ Island og Italla
Lögun tslands er einkennileg.
VestfirOir minna á haus. Reykja-
nes minnir á fótlegg, og Snæfells-
nes á handlegg. Langanes minn-
ir á skott og Dalasýsla á slaufu.
Reykjavik og vesturhluti Kópa-
vogs minna á karlkyns kynfæri,
þrátt fyrir Alftanes.
ttalia likist stigvéli eins og kunn-
ugt er. Bæöi tsiand og ttalia hafa
skrýtna iögun. Þau eiga þaö einn-
ig sameiginiegt, þessi tvö lönd, aö
nöfn þeirra byrja á sama staf og
einnig nöfn höfuOborganna, Róm-
ar og Reykjavikur. T i italfu og s-
iö I tslandi eru meira aö segja hliO
viö hliö i stafrófinu.
Skyldu þessi atriöi ekki geta
oröiö góö landkynning ef þeim
væri haldiö á lofti?
Þá má og geta þess aO Friö-
björn Hóim hélt þvl fram I Al-
þýOublaöinu fyrlr nokkrum árum,
aO meO þvi aO draga bein strik
kringum (eöa aöallega kringum)
tsland á vissan hátt mætti fá fram
mynd af húsi. Hann kvaöst vera
hissa á þvi aö fólk sem daglega
sjái kort af Islandi I sjónvarpinu
tæki ekki eftir þessu. Hinsvegar
minntist hann ekki I greininni á
þau atriöi varOandi lögun lslands
sem ég hef hér fjallaö um.
Enn eru ótalin þau undarlegheit
aö ég hef sent nokkrum Islenskum
dagblööum greinar um efniO, en
engin þeirra hefur veriö birt mér
vitanlega. Hafi einhver þeirra
fariö fram hjá mér heföi mér aö
öllu jöfnu veriö skýrt frá þvi. Um-
rædddagblöö eru: Morgunblaöiö,
DagblaOiO, Visir og Timinn. Þau
hlutu þau laun fyrir aö blaöa-
menn þeirra hafa einu sinni
sjaldnar en ella veriO viöriönir
heimssögulegan atburö.
Nú vil ég biOja Þjóöviljann og
Helgarpóstinn aö birta þessa
grein. Ég á þá viö hana sjálfa en
ekki styttingu né umoröun á
henni. tslandi 27. okt. 1979' undirskr)
P.S. Ég tók eftir þvi i gær, aO
hiö fræga land tsrael er eina land-
iö sem er á milli islands og italiu i
stafrófsrööinni. Ég hef einnig tek-
iö eftir þvi i þessarl viku, aö jafn-
margir stafir eru i „tslandi” og
„italia”, og þegar ég samdi fyrri
hluta þessarar setningar tók ég
eftir þvi aö jafnmargir stafir eru I
„lsrael”. — 30.10. 1979."
Þannig hljóöar þetta bréf.
Mundi okkur ekki betur farnast ef
viö legöum meiri rækt viö fræöi
eins og þessi? En viö veröum aö
gera eitthvaö I bessu meö Alfta-
nesiö. Cogito ergo sum. —AÞ
® Stórtiöindi vikunnar á stjórn-
málasviöinu er enn einn klofn-
ingurinn i rööum sjálfstæöis-
manna. Menn trúöu þvi i raun
og veru ekki aö þar myndi
flokkurinn skiptast 1 tvær fylk-
ingar, en raunveruleikinn blasti
viö mönnum i þessu efni þegar
Útvarpiö flutti tiöindin um helg-
ina. Þangaö til höföu almennir
blaöalesendur og útvarps-
hlustendur haldiöaö væri á ferö-
inni valdatafl sem myndi enda
meö einhverskonar jafntefli, en
þaö var nú eitthvaö annaö.
Þrátt fyrir aö Geir Hallgrims-
son legöi á sig feröalög um
Suöurlandsundirlendiö til aö
bera klæöi á vopnin, eftir aö
hafa rætt viö menn augliti til
auglitis í Reykjavik og tilftynnt
þeim aö hann liti máliö alvar-
legum augum.og þrátt fyrir aö
hann ræddi máliö i sima, fór
sem fór. Reyndar segir sagan
aö hann hafi aldrei getaö rætt
viö Eggert Haukdal bónda á
Bergþórshvoli og fyrrverandi
alþingismann i sima, þvi þar er
sveitalina og vist sjaldan veriö
eins mikiö hlustaö og eftir aö
vitaö var um framboösraunir
sjálfstæöismanna á Suöurland;
Árnesingum sárnaði
missir þingmannsins
1 kosningunum 1978 geröist
þaö aö tveir nýir menn voru I
efstu sætunum á lista Sjálf-
stæöisflokksins, i Suöurlands-
kjördæmi. I fyrsta sæti var
Eggert Haukdal, margnefndur,
sem Ingólfur á Hellu beinlínis
arfleiddi aö fyrsta sætinu. I ööru
sætinu var svo Guömundur
Karlsson úr Vestmannaeyjum
og i þvi þriöja Steinþór Gests-
son, sem i mörg ár haföi setiö á
Alþingi og gegnt þar margskon-
ar trúnaöarstörfum eins og til
dæmis i fjárveitinganefnd.
Vegna hrakfara Sjálfstæöis-
flokksins i kosningunum féll
Steinþór út af Alþingi, og þar
meö tapaöi Sjálfstæöisflokkur-
inn sæti sem hann hefur haft allt
frá þvi eftir kjördæmabreyting-
una 1959. Astæöur þess aö þeir
töpuöu þriöja manninum voru
fyrst og fremst tvær. t fyrsta
lagi miklar persónulegar vin-
sældir Magnúsar H. Magnús-
sonar fyrrverandi bæjarstjóra i
Eyjum og i ööru lagi listi
Óháöra kjósenda meö Gunnar
Guömundsson skólastjóra og
veiöivörö I Veiöivötnum i broddi
fylkingar. Listi Gunnars L-list-
inn (eins og á bilunum i Rangár-
vallasýslu) fékk meira en
marga grunaöi eöa 466 atkvæöi.
Eitthvaö af þeim atkvæöum
voru örugglega sjálfstæöis-
atkvæöi og helmingur þeirra
heföi dugaö til aö slefa þriöja
manni Ihaldsins inn, en þá heföi
Jón Helgason lika falliö hjá
Framsókn. I kosningunum 1974
var fjóröi þingmaöurinn úr
Framsóknarflokknum, fimmti
úr Alþýöubandalagi og sá sjötti
var Steinþór Gestsson en I
siöustu kosningum var fjóröi
þingmaöur kjördæmisins
Alþýöuflokksmaöur, fimmti
Ihald og sjötti Framsókn.
Þegar eftir kosningar og fall
Steinþórs voru Arnesingar
ákveönir í aö hefna hrakfar-
anna, enda er taliö aö um helm-
ingur kjósenda Sjálfstæöis-
flokksins I kjördæminu sé i
Arnsesýslu, þar sem er nú einn-
kaupstaöur, fjögur þorp og
margir þéttbýlisstaöir, eins og
Laugarvatn, Laugarás, og
Flúöir. Einn fjóröi kjósenda
flokksins er svo talinn vera i
Vestmannaeyjum. Þar fékk
Sjálfstæöisflokkurinn 890 at-
kvæöi i siöustu bæjarstjórnar-
kosningum, rétt fyrir alþingis-
kosningarnar, en atkvæöi þá
samtals i kjördæminu voru 3274.
Tapaöi flokkurinn rösklega tiu
af hundraöi I Suöurlandskjör-
dæmi I slöustu kosningum sem
var mesta tap flokksins I sveita
kjördæmi. Einhvern þátt I þvi
munu hafa átt tveir frekar
óþekktir menn I efstu sætunum,
traustir menn en litlausir og
frekar hljóöir á Alþingi, — lík-
lega miklir kjördæmaþingmenn
báöir tveir.
Ingólfs þáttur
Ingólfur Jónsson Hellubóndi
hefur ávallt veriö sagöur sjá um
sina og þaö geröi hann lika
þegar hann lét þingsætiö i hend-
ur EggertsHaukdal.Þótt Ingólf-
ur sé nú hættur opinberum af-
skiptum af pólitik hefur hann
þvi meiri áhrif á bak viö tjöldin.
Hann er og veröur Hellugoöinn,
meöan hann stendur I báöa fæt-
ur. Uppbygging kauptúnsins á
Rangárbökkum er engum
einum manni eins mikiö
aö þakka og Ingólfi,
enda beitti hann oft
óprúttnum aöferöum viö aö
koma Hellu áfram. Markmiöiö
var og er aö þaö veröi stærra og
öflugra en Hvolsvöllur, þar sem
Framsóknarmenn ráöa ríkjum.
Þessi tvö kauptún eru mjög gott
dæmi um samkeppni tveggja
staöa. Þar eru rekin tvö kaup-
félög,Þór á Hellu, sem er eina
kaupfélagiö utan Sambands
Islenskra samvinnufélaga og
Kaupfélag Rangæinga á Hvols-
velli sem er eitt af stærstu félög-
unum innan SIS.
hákarl
Verkalýðsforing jar
á Hellu
Þegar hver stórvirkjunin rak
aöra viö Þjórsá og Tungnaá
kom Ingólfur þvi svo fyrir aö
verkalýösfélagiö á Hellu efldist
mjög. Þvi söfnuöust miklir sjóö-
ir, sem nú hafa veriö notaöir til
aö reisa mikiö hús sem stendur
viö hringveginn skammt aust-
an Rangár. Þaö er ekki nóg meö
aö þeir hafi reist hús, heldur
hafa vaxiö þar upp ekki einn
heldur tveir verkalýösleiötogar.
Þeir eru Siguröur Óskarsson og
Hilmar Jónsson. Annar hefur
veriö formaöur félagsins og
hinn framkvæmdastjóri. Þeir
hafa gjarnan veriö eins og óaö-
skiljanlegir slamstviburar á
verkalýösmálaráöstefnum, þar
sem báöir hafa getað mætt. En
nú hafa leiðir skilist hjá þeim
félögum. Annar, Siguröur
Oskarsson, er á lista hjá Stein-
þóri og ðörum Árnesingum og
Vestmannaeyingum og litiö á
hann sem hálfgeröan kvisling
eöa svikara af mörgum þeim
höröustu i liöi Eggerts Haukdal
og Co. Siguröur hefur lengi
gengiö meö þingmann i maga.
Hilmar hefur haft heldur hæg-
ar um sig, þótt hann hafi undir
búiö jaröveginn vel innan raöa
ungra sjálfstæöismanna. Hilm-
ar er nú i fimmta sæti á lista
Eggerts og spurningin er þvi
hvernig samkomulagiö sé nú á
skrifstofu verkalýösfélaganna i
fina húsinu þeirra austur á
Hellu.
Áhættan vegna tveggja
lista er mikil
Þaö er fullvlst taliö aö Eggert
Haukdal og félagar fái töluvert
af atkvæöum. Nú fer Ingólfur af
stað og hans áhrif ná langt út
fyrir Rangárvallasýslu ef hann
beitir sér. En þar sem Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur eigin-
lega afneitaö listanum, þrátt
fyrir allt tal um aö ekki sé um
málefnaágreining aö ræða þá
koma atkvæöi greidd þessum
lista flokknum ekki til góöa viö
úthlutun uppbótaþingsæta. Þaö
geta því veriö dýr eittþúsund at-
kvæöi sem flokkurinn missir
þarna. Eggert veröur að fá
meira en eitt þúsund atkvæði,
hann þarf aö fá tólf til fjórtán
hundruö atkvæöi til þess aö
komast á þing. Auövitaö skriöur
hann svo I sængina meö öörum
sjálfstæðismönnum þegar
þangaö kemur.
hákarl...