Helgarpósturinn - 02.04.1982, Blaðsíða 12

12
Föstudagur 2. apríl 1982 he/garpásturinn
Heitt í krönunum hjá Esso
Hver kannast ekki við krók-
loppna fingur að afloknu erfiðinu á
þvottastöðvum bensinstöðvanna,
og hver kannast ekki við það að
gripa i tómt á sama stað um leið
og hitastigið fer niður fyrir frost-
mark? Ætii þeir séu ekki ansi
margir.
Þessum raunum bileigandans
er nú lokiö, og happy days are
here again. Ekki bara vegna
vorsins, sem nú er á næsta leyti,
heldur vegna þess, aö á þvotta-
stöðvum Essó er nú komið heitt
vatn i kranana.
„Þetta var gert i frostunum í
byrjun febrúar”, sagði Herbert
Herbertsson hjá söludeild Oliu-
félagsins, þegar hann var spurður
hvenær þeir hefðu komið þessu
upp.
Hann sagði, að þegar væru væg
frost og allt að þorna upp, væri
mest ásóknin i að þvo bilana, en
hins vegar hefði þá alltaf verið
skrúfaö fyrir vatnið þvi það bara
fraus.
,,Ég held, að þetta hafi orðið til
hérna á söludeildinni, vegna þess
að við fundum sjálfir hvað þetta
var óþægilegt. Við gerðum til-
raun vestur á Ægissiðu,- við
blönduðum hitaveituvatni i vatnið
og héldum þvi það heitu, að það
frysi ekki á bflnum. Ég held, að
það hafi gefist vel, aö minnsta
kosti hefur fólk verið ánægt með
þetta. Og úr þvi aö þetta tókst
svona vel, höfum við sett þetta
upp á fleiri stöðvum.”
En auk Ægissiðunnar, hafa
stöðvarnar á Stórahjalla og i
Stóragerði nú heitt i krönunum.
Ekki sagðist Herbert þora að
fullyröa, aö heita vatnið væri
betra til þvotta, en hins vegar
hafa margir haldið þvi fram. Og
alla vega ættu allar efnabreyt-
ingar að ganga betur fyrir sig, ef
menn notuðu einhverskonar
þvottaefni til að ná burtu tjörunni
og öðrum fastgrónum óþverra.
„Þetta er fyrst og fremst
hugsað sem þjónusta. Þetta eru
ekki bara bensinsölustöðvar,
heldur seljum viðýmislegt fleira i
sambandi við bilaútgerðina. Ef
þaðgetur hjálpað mönnum i sam-
bandi við þvotta, bón og hreinsun
að vera með eitthvaö svona, þá er
það líka jákvætt fyrir okkur, þaö
eykur umsvifin”, sagði Herbert
Herbertsson að lokum.
Allir út aö þvo og skiljið hansk-
ana eftir heima.
Þessi inaöur þvær bilinn sinn uppúr heitu vatni og þarf aldrei að nota
hanska. Það gerir heita vatnið.
Jafnvel algjörir byrjendur geta haft gaman af þessum leik.
BILLJARD ER
BARNALEIKUR
— ef út i það er farið
Loftiö er lævi blandið. A gólfinu
er þykkt, dimmrautt teppi sem
drekkir fótataki dökkklæddra
rnannanna fullkomlega. Ekkert
heyrist nema lágvært suðið I loft-
ræstingunni, og daufur smellur-
inn þegar kjuðinn hittir kúluna.
Gul Ijósin lágt yfir grænu,stóru
billjardborðinu sýna að loftiö er
þykkt af reyk. Enginn segir orð.
Augnagotur segja það sem þarf
að segja.
Og það er ekki mikið. Billjard
er með allra einföldustu leikjum.
Boróa-
pantanir
Suni 86220
S5M0
Veitíngahúslö i
GLÆSIBÆ
Af biómyndum og reyfurum hafa
menn fengiö i kollinn að billjard-
stofur séu eitthvað i likingu við
þaö sem lýst er hér að ofan, og að
á slikar stofur komi helst ekki
nema þeir sem hafi eitthvað
gruggugt i pokahorninu. Og að
þeir noti billjardleik sem yfirskyn
meiriháttar eiturlyfjaviðskipta,
eða eitthvað álika. Samkvæmt
biómyndunum er billjard þar að
auki aðallega spilaöur i huggu-
legum kjallarasölum auðkýfinga,
sem fara niður með vinum sinum
eftir matinn og taka leik um leið
og þeir klára kaffiö og koníakið.
En þetta er nú aldeilis ekki
interRent
car rental
Bílaleiga Akureyrar
Akureyri Reykjavik
TRYGGVABRAUT 14 SKEIFAN 9
S. 21715 23515 S. 31615 86915
Mesta úrvaliö, besta þjónustan.
Viö útvegum yöur afslátt
á bilaleigubilum erlendís.
svona. Erlendis er þessi leikur
einkum spilaður af sáravenju-
legum almenningi á veitinga-
stöðum. Billjardinn er feikivin-
sæll pöbbaleikur i Bretlandi og
þar i landi og i Banda-
rikjunum er bestu billjard-
leikarana aö finna. I Bretlandi er
þetta mikil almenningsiþrótt, en
ekki þó siður keppnisiþrótt. Til
eru fjölmargir atvinnumenn i
greininni, og þeir vellauðugir
sumir hverjir, sannir Billjard-
mæringar. Breska sjónvarpið
gerir þessu lika jafnan góð skil,
og þeir sem verið hafa eitthvað
þar i landi hafa varla komist hjá
þvi að sjá einhverskonar
meistaramót i þessu i sjón-
varpinu.
Hér á tslandi er annað uppá
teningnum. Hér er þetta iþrótt
sem tiltölulega fáir stunda af ein-
hverju kappi. I Reykjavik eru
þrjár billjardstofur; ein i Skip-
holti, ein i Nóatúni og ein á
Klappastignum. Þær dafna allar
bærilega, en fleiri hafa þær samt
veriö áður. Mót eru haldin annað
slagið.
Kúnnarnir eru fleiri af yngri
kynslóðinni, þó innanum sé eðli-
lega fólk á öllum aldri. Krakkar
eru hinsvegar ekki tiðir gestir.
Þaö gerir sjálfsagt veröiö. I
Billjardstofunni sem Júnó rekur i
Skipholtinu fengum viö þær
upplýsingar að timinn kostaöi 70
krónur.
Biiljard er skemmtilegur
leikur, jafnvel fyrir byrjendur.
En skilyröi er að keppendurnir
séu ekki mjög ójafnir að getu.
Reglurnar eru svo einfaldar að
þaö tekur varla meira en tiu min-
útur að átta sig á þeim, og þá er
hægt að byrja aö spila. Fyrstu
leikirnir verða stundum óheyri-
lega langir, vegna þess að hver
leikur er ekki búinn fyrr en allar
kúlurnar eru komnar niður. Það
getur tekið drjúga stund.
A billjardstofunni er áfengi al-
gjör bannvara, en viðast hvar er-
lendis er drukkið talsvert magn
af bjór meðan leikið er. Bjórinn
er bara ekki til hér og af þvl leiöir
sjálfsagt gosið.
Stofurnar eru opnar frá morgni
til miðnættis og þar er á boð-
stólum allt sem til þarf.leiðbein-
ingar lika.
Galdrakarlar
leika fyrir dansi
Diskótek
Tónlistarlífið
mætti bæta
Hraðviðtal við Erlu Stefánsdóttur
söngkonu
Leiðin liggur gegnum hinn
fagra innbæ Akureyrar, eftir
hinni frægu Drottningarbraut,
framhjá flugvellinum og yfir
Brýrnar svokölluðu, að bænum
Þórustöðum sem stendur á fögr-
um stað, sjö kílómetrum frá mið-
bæ Akureyrar, svo tæpast verða
betur sameinaðir kostir sveita-
sælu og þéttbýlis... En þrátt fyrir
þessa náiægð við þéttbýlið hefur
þetta ferðalag i rauninni tekið
hálfan mánuð, vegna þess norð-
lenskaveruleika sem snjóþyngsli
nefnast, og stundum getur breytt
öllum áætlunum.
En öll ferðalög taka enda um
siðir, og við erum sest inn i stofu
hjá hinni kunnu söngkonu Erlu
Stefánsdóttur. Erla hefur verið i
„bransanum” allar götur frá þvi
1964, og syngur um þessar mundir
með hljómsveitinni PORTO.sem
stofnuð var fyrir nokkrum mán-
uðum, en hefur þegar vakið tölu-
verða athylgi. PORTO (eða
Oporto) er sem kunnugt er nafn á
hafnarborg i Portúgal, þar sem
meðal annars mikið af i'slenskum
saltfiski fer um. Hvort einhver
tengsl eru á milli kjara hljóm-
listarfólks og saltfiskkvennanna á
Oseyri við Axlarfjörð skal ósagt
látið.en alla vega eru þessi tengsl
hljómsveitamafnsins við bless-
aöan saltfiskinn skemmtileg. Nóg
um það. Kaffi er fram borið, Stan
Getz kominn á ftíninn, og þá ætti
ekkert að vera þvi tií fyrirstööu
að spjallið geti hafist.
Nú hefur þú staðið i þessu i
átján ár. Hefur dægurtönlistin
ekki tekið miklum breytingum á
þeim tima?
„Jú, mikil ósköp. En samt er
alltaf um einhvers konar hringrás
að ræða i tónlistinni.Sumir hlutir
koma fram aftur og aftur, og má
þar til dæmis nefna rokkið.”
Hvað um nybylgjuna?
„Það er i rauninni ekki rétt að
tala um nýbylgju, heldur nýbylgj-
ur. Það sem menn kalla einu
nafni nýbylgju eru raunar
margar stefnur sem svo aftur
hafa orðiðfyrir áhrifum frá eldri
stefnum. Þar komum við aftur að
þessu með hringrásina i ttínlist-
inni.”
Höfðar ekki öil tónlist á einn
eða annan hátt til tilfinningalifs
mannsins?
„Jú, vissulega. Tónlist og til-
finningar eru nátengdar. En til-
finningar og væmni eru alls ekki
eitt og hið sama. Tilfinningarik
tónlist þarf ekki og á ekki að vera
væmin.T.d.er þessi tónlist stund-
um nánast ruddaleg.”
Nú er oft sagt að þú sért aö
stæla hina eða þessa listamenn.
Einu sinni var þaö Sandie Shaw,
siöar Stevie Wonder eöa Cleo
Laine.
„Stæling getur oft aö einhverju
leyti átt rétt á sér, þtítt hún geti
aldrei orðiö alger, enda ekki
æskilegt að svo sé. Oft er það lika
að áheyrandinn beinlinis ætlast til
„Stundum ætlast áheyrandinn beinlinis til stælinga”.