Helgarpósturinn - 29.10.1982, Blaðsíða 21

JpSsturinn. Föstudagur 29. október 1982
21
Annars er nekt í leikhúsi engin ný bóla.
Nekt í kvikmyndum þykir sjálfsagður
hlutur - enda er hún það í okkar tungumáli,
tungumáli leikhússins. Mér sýnist á umtalinu
um þessi atriði í leikritunum, að þetta sé eins-
konar skammdegismál".
- Þannig að þú hefur ekki sett þessi atriði
saman til þess að kitla áhorfendur, til að
vekja þessa skammdegisumræðu?
„Alls ekki. Það á hreint ekki við“.
- Fólk segir líka sem svo: hvernig getur
hann Kjartan fengið sig til að láta konuna
sína leika allsbera frammi fyrir fjölda fólks.
„Ha ha. Þetta kemur málinu náttúrlega
ekkert við. Hvaða leikari sem var hefði tekið
þetta að sér - svo framarlega, sem hann er
sannfærður um, að atriðið skipti máli fyrir
verkið í heild. Það kemur þessu ekkert við,
hvort menn eru að setja fyrir sig pempíuskap
af þessu tagi, sem þú ert að tala um - þetta er
ekkert óþægilegt eða óheiðarlegt fyrir
okkur“.
- Og þessi atriði skipta kannski engu máli?
„Jú, jsau skipta máli. Þess vegna eru þau í
lagi“.
„Bara hjóm
fyrir mér"
— segir Jón
Hjartarson
Jón Hjariarson: Ekkert til-
finningamál fyrir mér
í síðari hluta „Skilnaðar“ spretta tvær
manneskjur naktar fram úr rúmi. Jón Hjart-
arson leikari en önnur þeirra. Við spurðum
hann hvort hann hefði verið feiminn gagnvart
þeirri tilhugsun, að koma nakinn fram á
leiksviði.
„Nei, mér finnst þetta í sjálfu sér mjög
ómerkilegt. Það er margt, sem leikari verður
að sýna af sér, ef hann er á sviði á annað borð.
Þetta er bara hjóm fyrir mér. Ég held hins-
vegar, að þetta sér meira spurning gagnvart
áhorfendum. Nekt er jú misjafnlega sjálf-
sögð fyrir fólki. Þar af leiðandi hlýtur nekt á
leiksviði að virka misjafnlega á fólk. Það gæti
skipst eitthvað eftir aldri, því vissulega hafa
orðið breytingar á viðhorfum fólks í gegnum
tíðina.
Hvað mig varðar, þá er þetta ekki merki-
legt. Það er mjög ágengur tónn í upphafi
verksins og ég get ekki ímyndað mér, að
seinna atriðið, þar sem ég er með, sé nokkr-
um manni ofraun. Þetta hefur aldrei verið
neitt tilfinningamál fyrir rnér. Maður er alltaf
að sýna sig eða einhverja hluta af sér frammi
fyrir áhorfendum, ýmsar tilfinningar og at-
hafnir".
— Ert þú sammála því, að nektaratriðið sé
nauðsynlegt fyrir verkið?
„Hjartanlega. Þetta atriði, semégerí, það
hefst á enda samræðis karls og konu. Þau
stökkva fram úr rúminu. Ég held að það hlyti
að vera heldur hjákátlegt að stökkva fram úr
þessu rúmi í öllum fötum - fólk gerir ekki
„hitt“ í öllum fötum, að minnsta kosti ekki
við eðlilegar kringumstæður".
- Og það hefur aldrei hvarflað að þér að
neita að leika í verkinu vegna þessa?
„Út frá nektinni sem slíkri? Nei, það datt
mér ekki í hug. Ég lít ekki á það sem stór-
vægilegan hlut hvort fólk er berrassað á leik-
sviði eða ekki. Það væri ekki fyrr en færi að
koma að heilu verkunum, sem maður teldi
stríða alvarlega gegn siðferðisvitund sinni og
almennri lífsskoðun, að ég færi að velta því
fyrir mér hvort ég ætti að vera með eða ekki.
Og það á síður en svo við um þetta verk“.
„Líklega er
nekt besti
búningurinn”
— segir Jórunn
Sigurðardóttir
Jórunni Sigurðardóttur, sem leikur Evu í
„Garðveislu“ Guðmundar Steinssonar, þykir
ekkert mál að koma fram án fata. „Eg finn
ekkert fyrir því,“ segir hún. „Á sýningu er
þetta eðlilegt - enda er þá búið að ganga í
gegnum allar æfingar og komast yfir þá þrösk-
ulda, sem gætu hafa verið fyrir manni.“
-Voru einhverjir þröskuldar?
„Ja, þetta var óneitanlega svolítið skrítið
fyrst. Framan af æfðum við í fötum - meðal
annars vegna þess að það er ekki alltaf hlýtt á
sviðinu - en tveimur eða þremur vikum fyrir
Jórunn Siguröardóttir:
Adam og Eva i fötum í
aldingarðinum?
frumsýningu sögðum við sem svo: Jæja, í
kvöld sláum við til. Eftir það vorum við nakin
á æfingunum. I þeim hluta leikritsins sent við
Guðjón komum frarn nakin, þ.e. fyrir hlé,
taka aðeins þátt fimrn leikarar alls, og það
skapaði nánara samband milli okkar og gerði
okkur örugglega auðveldara fyrir."
Jórunn segir að vitaskuld hafi hún velt mál-
inu talsvert fyrir sér áður en kom að fyrstu
sýningum. „Auðvitað hugsar maður með sér,
drottinn minn, hvernig lít ég út og þar fram
eftir götunum, en aldrei þannig að ég hefði
neinar sérstakar áhyggjur af því. Svo er
maður sminkaður á sýningum og sminkið
(farðinn) er ákveðinn búningur. Maður er
langt í frá að vera allsnakinn þannig að maður
finni fyrir því. Annars er ég ekki frá að þetta
sé besti búningurinn af öllum. Maður skýlir
sér ekki ábak við neitt, hefur engar afsakanir
eins og að búningurinn sé of þröngur eða fari
of illa.“
—Og þér finnst þetta nauðsynlegt verksins
vegna?
Geturðu hugsað þér Adam og Evu í aldin-
garðinum í fötum? Auðvitað er það stóra
spurningin, hvort þetta sé nauðsynlegt og
fyrir mér er það það. Þetta væri erfiðara ef
leikstjónnn ætlaði sér að nota nekt í tesinga-
skyni, sensasjónellt. En það er alls ekki í
þessu tilviki. Raunar finnst ntér erfiðara að
koma fram síðar í sýningunni, jafnvel þótt við
séum þá ekki alveg nakin. Þá erum við í nteiri
ljósum, nær áhorfendum og innanum fleiri
!eikara...en þetta var í rauninni ekkert mál.
Og svo hafa kollegarnir verið sérlega elsku-
legir, tekið þessu sem þeim eðlilega hlut sem
það er og ekki verið með neina asnalega
brandara. Það er líka stórt atriði."
„Ekkert klúrt”
við þessa
erótík”
— segir
Guðjón
Petersen
Gujón Petersen
Guðjón Petersen, sem leikur Adam í aldin-
garðinum í „Garðveislu" Þjóðleikhússms,
segir að það hafi aldrei hvarflað að sér að
færast undan því að koma fram á Adams-
klæðum einum. „Þegar okkur voru boðin
hlutverkin í upphafi var okkur sagt, að lík-
lega þyrftum við að koma frani nakin“, segir
hann. „Auðvitað velti ég þessu mikið fyrir
mér en sá enga ástæðu til að gera það ekki.“
-Þér hefur ekki þótt það vandræðalegt
þegar kom að því á æfingum, að þið færuð að
fækka fötum?
„Vandræðalegt erekki orðið. Það þurfti að
gerast - og líklega hefði það mátt gerast
miklu fyrr. Hvað varðar okkur Jórunni. þá
var þetta ekkert feimnismál okkar í milli, við
þekkjumst vel og höfum verið saman í bún-
ingsherbergi. Það hefur kannski frekar verið
gagnvart öðrunt leikurum og öðru fólki í hús-
inu. Þjóðleikhúsið er nefnilega stundum eins
og einhverskonar umferðarmiðstöð - það er
rnikið rennerí um húsið og alls konar fólk þar
á vappi, jafnvel fólk, sem maður þekkir
ekkert."
-En kannski er ykkur kalt?
„Já, það kentur fyrir, sérstaklega eftir að
fór að kólna í veðri. En það er ekki til baga.“
-Hvað með viðbrögð áhorfenda í salnum?
„Þau eru misjöfn. Það veltur kannski svo-
lítið á því hvort það eru unglingar í salnum.
Annars verður maður lítið var við viðbrögð í
salnum eða viðbrögð yfirleitt. Ég held að það
sé búið að vera að það sé þvingandi að sjá
beran mann."
-Svo þetta skiptir þig engu?
„Þessu er ekki hægt að svara með jái eða
neii. Það var ekki hægt að setja þessa sýn-
ingu upp á annan hátt."
—Eitt enn: getur það ekki virkað örvandi á
mann, erótiskt, að leika nakinn á móti nak-
inni konu?
„Er það ekki erótík? Það held ég. Að
minnsta kosti hluti af því, sem við erum að
gera, eða reyna að konta á framfæri. En hún
er ekki ljót. það er ekkert klúrt eða dónalegt
við hana, enda á erótík ekki að vera þannig.
Hún ætti að auka á vellíðan fólks."
Ifggjum
góðumáli lið
CuðmundurCíslason.
Róm 1960,100m. sknðsund
Tokyo 1964,400m fjórsund,
lOOm. flugsund. »-
Mexlkó1968,200m„Qfs
fjórsund, lOOm. fli
200m. og ‘
//
LeikmrJónsson.
1*01968,100m
Agústa Þorsteinsdóttir.
Rom 1960,
. skriðsund.
Ellen Ingvadóttir g
Mexikó 1968 - ‘
lOOrn. skriðsunc
200m. bringusui
200m. fjórsunc
dur Cuðmundsdóttir
)64,100m. skriðsund.
j'1968, 100m. skriðsund,
|glM)0m. fiórsund.
„Árangur kemttr ekki af sjálfu ser, þaö vitum viö öll.
Þaö þarf þrotlausa þjálfun og góöan undirbúning.
Leggumst á eitt og styðjum þátttöku íslenskra ung-
menna á næstu Ólympíuleikum”.
B7
I2B4IAR
2 BMW315 2 BUICK SKYLARK 3 ESCORTGL 2SAAB900GL 3 SUZUKIFOX
HAPPDRÆTTI ÓLYMPÍUNEFNDAR ÍSLANDS