Helgarpósturinn - 23.06.1983, Blaðsíða 5

Helgarpósturinn - 23.06.1983, Blaðsíða 5
"pncrfr irinn Fimmtudagur 23. júní 1983 Þór Guðmundsson Ingvar Birgir Friöleifsson Magni Kristjánsson 5 Baldvin Gíslason Baldur Óskarsson Pétur Reimarsson Gestur Gíslason Erling B. Snorrason FLYMOGLE-S Fljúgandi furðuhlutur eða hvað? 1. Flymo GLE-S er lauflétt loftpúðasláttuvél búin 1400w rafmótor (fæst einnig með bensínmótor). 2. Flymo GLE-S slær í aUar áttir undirþinni stjóm, jafnt hávaxið gras sem lágvaxið, blautt eða þurrt. 3. Flymo GLE-S slær kanta og toppa milli garðheUnanna eins og ekkert sé og smýgur undir runna og tré án þess að skUja eftir sig sár. 4. Flymo GLE-S er jafn auðveld í garðinum eins og ryksuga innan dyra því hún er með rafmagnstengingu sem hægt er að fram- lengja. 5. Flymo GLE-S er öflugasta rafmagnssláttuvélin á markaðnum. 6. Flymo GLE-S tekur sama og ekkert pláss í geymslunni þvíþú leggur handfangið alveg saman. 7. Flymo GLE-S hefur marga fleiri kosti. Littu inn á næsta útsölu- stað ogkynntu þér þá. FLYMO - Erþað nokkur spurning? RR BYGGINGAVÖRUR HE SUÐURLANDSBRAUT 4. SlMI 33331. Gestur Gíslason og Halldór Ármannsson starfsmenn Orkustofnunar fóru í fyrra til af- ríkuríkisins Burundi og könnuðu möguleika á nýtingu jaröhita þar. Við náðum tali af Gesti og báðum hann að segja frá helstu niðurstöð- um. „Við skiluðum skýrslu um ferð okkar um u'ðustu mánaðamót. Þar sögðum við að í ðurundi væru engir augljósir kostir að því er /arðar nýtingu háhita til raforkuframleiðslu, ;n landsmenn hugsa fyrst og fremst til slíkrar nýtingar, ekki svo mjög til iðnaðarnota. Landið liggur að hluta í sigdal sem teygir sig inn í Rwanda og Zaire og lögðum við til að svæðið yrði tekið sem ein heild. Einnig bent- um við á möguleika til iðnaðarnýtingar jarð- hitans. En það er ekkert útilokað að nýta hit- ann þarna til raforkuframleiðslu, það er unn- ið á svæðum sem ekki líta betur út en þarna!1 — Hvernig gekk ferðin og samskiptin við íbúa landsins? „Það var gaman að koma til Burundi og öll samvinna við landsmenn gekk vel. Við heim- sóttum alla þekkta jarðhitastaði í landinu og tókum sýni sem svo voru greind hér á landi. Það komu engin alvarleg vandamál upp. Við fórum með allan þann útbúnað sem við þurft- um að nota héðan að heiman, en gerðum þó ráð fyrir að hægt yrði að fá ílát undir sýni í landinu. Því var ekki að heilsa svo við urðum að hringja í Ingva Þorsteinsson ræðismann ís- lands í Kenýa og biðja hann að útvega þau. Á meðan urðum við að notast við tómar flöskur undan Johnny Walker viskíiý sagði Gestur. Erling B. Snorrason: — Bestu launin eru þakklæti fólksins Sjöunda dags Aðventistar hérlendis hafa undirbúið þátttöku í vatnsöflun fyrir kennslu- miðstöð í Gambíu. Var þeim veittur fjárstyrk- ur til þess verkefnis gegn mótframlagi. Með þessari fjárveitingu var mörkuð sú stefna að veita félagasamtökum styrki eftir því sem fjárveitingar leyfa til þess að örva og stuðla að því að sjálfboðaliðastarf og söfnunarfé á þeirra vegum nýtist til þróunarverkefna. „Vatnsöflunin er hluti af stærra verkefni sem Sjöunda dags Aðventistar hafa unnið að í samstarfi við Hollensku Þróunarstofnunina“, segir Erling B. Snorrason forstöðumaður Sjöunda dags Aðventista við Helgarpóstinn. „Verið er að reisa skóla í Gambíu; fræðslu- um vorum við pirraðir á seinaganginum, t.d. reyndist ýmis þjónusta, svo sem sími, vera stirð í vöfum“. — Finnst þér þessi ferð hafa verið árang- ursrík? „Um það er erfitt að segja, mengunarvarnir skila ekki árangri strax, það líður tími þangað til landsmenn geta nýtt sér það sem við höfum fram að færa. En það sem Finnarnir eru að gera hefur skilað góðum árangri. Það hefur verið byggð upp þekking og góður tækjakost- ur og vinnueftirlit Kenýa er sennilega það öfl- ugasta í Afríku“, sagði Pétur. Gestur Gíslason — Engin ílát undir sýnin miðstöð sem hlotið hefur enska nafnið „New Jeshwang Educational Center“. Aðventistar hafa stundað trúboð og hjálparstarfsemi í Gambíu og víðar í Afríku. Þessar fram- kvæmdir eru unnar af söfnuðinum og lúta því þeirri yfirstjórn sem fyrir er. Því má segja að peningarnir nýtist mjög vel, þar eð öll yfir- byggingin er þarna fyrir og féð rennur án allra millihanda beint í framkvæmdir. Aðventistar hafa lagt mikla áherslu á sjálfshjálp í þró- unarvinnu sinni; þeas. við höfum ekki verið með háþróuð tæki, heldur miðum við þá vinnugetu og þekkingu sem fyrir er á staðnum þannig að innfæddir verði óháðir kunnáttu hvíta mannsins". — Hver er reynsla ykkar af þessari hjálpar- starfsemi? „Árangurinn er góður; ýmsir draumar hafa orðið að veruleika eins og verklegir skólar, sjúkraskýli og áveitur. Bestu launin eru þakk- læti fólksins sem sýniríríkum mæli gleði yfir breyttum högum“, segir Erling B. Snorrason. Baldur Óskarssón: — Öflum dýrmætrar reynslu Baldur Óskarsson á sæti í stjórn ÞSSÍ og vann um tveggja ára skeið við norræna sam- vinnuverkefnið í Tanzaníu. Þar var hann for- stöðumaður útgáfudeildar í fræðslumiðstöð samvinnuhreyfingarinnar. Var starf hans fólgið í að annast útgáfu kennsluefnis og út- varpskennslu. Við báðum hann að segja stutt- lega frá samvinnuverkefninu í Tanzaníu. „í Tanzaníu búa 95% íbúa í sveitum og Framh. á síðu 23 fiskveiðum og skyldum greinum í 6—7 ár. Fýrst var hann í tvö ár í Norður-Yemen á veg- um Matvælastofnunar SÞ, FAO, en svo í fjög- ur ár í Kenýa á vegum ÞSSÍ, var reyndar fyrsti starfsmaður stofnunarinnar. Auk þess hefur hann farið styttri ferðir til Grænhöfðaeyja og Máritíus til að undirbúa íslensk þróunarverk- efni. „í Kenýa var aðsetur mitt hafnarborgin Mombasa við Indlandshaf. Þar var ég ráðinn til að stjórna rannsóknaskipinu Shakwe. Ég kenndi mönnum sjómennsku og skipstjórn — útskrifaði m.a. nokkra með pungapróf — gerði endurbætur á veiðarfærum og kenndi mönnum að setja upp troll. Einnig skrapp ég upp að Viktoríuvatni þar sem eru miklir fisk- veiðimöguleikar kenndi fiskimönnum þar og endurbætti veiðarfæri með góðum árangri“. — Hvernig gekk samstarfið við lands- menn? „Mér gekk vel að vinna með sjómönnun- um, ég gerði þá að vinum mínum og það var engin fjarlægð milli mín og þeirra. Hins vegar gat stjórnkerfið verið ansi seinvirkt og ég þurfti að fara margar ferðir til höfuðborgar- innar Nairobi til að kippa málum í liðinn. Það fór því stundum talsverður tími í hluti sem ég átti í raun réttri ekki að sinna. Einnig varð ég nokkuð var við ættbálkaríg- inn sem ríkir í landinu. Ég mátti t.d. ekki ráða til mín fólk úr næsta nágrenni heldur varð að ráða fólk af sama ættbálki og viðkomandi ráðherra. Yfirmaður hafrannsóknastöðvar- innar á staðnum var ættaður frá Viktoríu- vatni sem er í yfir 700 km fjarlægð og starfs- menn stofnunarinnar voru að 90 hundraðs- hlutum ættaðir þaðan, en ekki af staðnum". — Fannst þér aðstoðin koma að gagni? „Já, mér fannst mjög skemmtilegt vit í henni, þótt í smáum stíl væri. Þeir sem ég kenndi fóru með sína þekkingu á aðra staði og þannig breiðist þetta út. Ég er á því að við eig- um að einbeita okkur að því að miðla því sem við kunnum best og einskorða okkur við minni lönd, eins og Grænhöfðaeyjar. Þar er betur tekið eftir okkur en í stærri löndum eins og Kenýa þar sem fjölmargar þjóðir og stofn- anir sinna þróunaraðstoð“, sagði Baldvin. Pétur Reimarsson: — Vinnulagið er allt annað Pétur Reimarsson efnaverkfræðingur hjá Vinnueftirlitinu fór í vetur við annan mann til Kenýa í því skyni að aðstoða landsmenn við að vinna bug á mengun frá kísilgúrverk- smiðju, en á því sviði hefur stofnunin nú tölu- verða reynslu. „Aðdragandi þessarar ferðar var sá að finnska vinnueftirlitið, sem verið hefur með þróunaraðstoð í Kenýa, benti á okkur. Eftir að við vorum beðnir að fara gerðum við Iaus- legt skipulag og þegar út kom reyndust lands- menn hafa gert sínar áætlanir sem komu að mestu leyti heim og saman við okkar. Við heimsóttum ýmsar verksmiðjur og gerðum mælingar og úttekt á kísilgúrverksmiðjum svipað því sem við-erum vanir hér heima. Sýn- in sem við tókum voru send til Svíþjóðar og bíðum við eftir niðurstöðum af greiningu þeirra“. — Hvernig gekk samstarfið við lands- menn? „Það gekk vel, var lítið um árekstra. Enda vissum við til hvers var ætlast af okkur. En vinnulagið er allt annað þarna syðra og stund-

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.