Helgarpósturinn - 09.08.1984, Blaðsíða 18

BRIDGE
eftir Friðrik Dungal
Um meðferð trompsins — 2. grein.
Þegar um er að ræða að þvinga
út tvöfalda fyrirstöðu í hliðarlit,
verður spilarinn að vera afar
varkár. Margir mundu t.d. tapa
eftirfarandi spili:
S 6
H Á-8
T 10-7-6-5-4-3
L D-G-7-2
S 10-9-7-4-2 S 3
H K-D-10-7 H G-9-6-5-4-2
T G-8 T D-9-2
L Á-5 L K-8-3
S Á-K-D-G-8-5
H 3
T Á-K
L 10-9-6-4
Suður spiléir fjóra spaða og út-
spilið er hjarta. Það virðist afar
eðlilegt að taka á ásinn og spila
síðan háa hjartanu. En við skul-
um athuga hvað gerist ef spað-
arnir liggja 5-1. Strax og spilarinn
uppgötvar leguna, þá spilar hann
laufi, sem andstæðingarnir taka
og halda áfram með hjarta. Eftir
að hafa trompað þrisvar, er sagn-
hafi orðinn styttri í trompinu en
vestur. Hann fær því aðeins níu
slagi, þ.e. sex í spaða, einn í
hjarta og tvo í tígli.
Hefði suður spilað laufi í öðr-
um slag, þá taka andstæðingamir
þann slag og spila hjarta. En þá er
aftur spilað laufi, sem andstæð-
ingarnir tcika. Þeir spila enn
hjarta, en blanka spaðasexið í
borði kemur nú að notum, því nú
stöðvar það hjartað og spilið er
unnið. Við skulum taka cinnað
dæmi, sem sýnir hve nauðsyn-
legt er að fara rétt með trompin.
S 10-8-7-6-2"
H 7-6
T 9-8-5-2
L Á-K
S K-3
H G-10-3-2
T G-6-4
L D-10-9-5
S A-D-G-9-5
H K-D-9-8-4
T -
L 8-7-3
S 4
H Á-5
T Á-K-D-10-7-3
L G-6-4-2
Suður spilar fimm tígla eftir að
austur opnaði á einum spaða.
Vestur lætur spaðakóng og síðcin
þristinn. Suður trompar. Tekur á
trompásinn og kónginn. Þá kem-
ur trompskiptingin í ljós. Hvað
gerum við nú?
Því miður er sama hvað við
gerum, við erum búin að tapa
spilinu. Einn niður.—Hann tekur
á ás og kóng í laufi. Hjarta spilað.
Tekið með ásnum og síðasta
laufið trompað. Nú er borðið inni
og þar er ekkert tromp. Spili hann
hjarta, þá tekur austur slaginn og
spilar spaða. Ef suður trompar
nægilega hátt, verður gosi vest-
urs frír. Ef rétt er haldið á spilun-
um, er spilið unnið.
Suður á að ganga út frá því að
hjartað geti legið 3-0. Þessvegna
á hann að taka strax á ás og kóng
í laufi áður en hann hreyfir
trompið. Síðan trompar hann
laufin sín með trompunum í
borði og spilið er unnið.
í eftirfarandi spili aftur á móti
er rangt að byrja á því að hreyfa
trompin, því þá geta andstæðing-
arnir spiíað trompi áfram, sem
orsakar það, að spilið tapast.
S D-6
• H G-8-7-6-4-3
T 9-6-2
L Á-8
S K-7-3
H K-D-10
T G-5-4-3
L D-9-5
S G-9-8-5-4-2
H Á-9-5-2
T -
L G-6-2
-10
S A-
H -
T Á-K-D-10-8-7
L K-10-7-4-3
Suður spilar sex tígla. Vestur
lætur hjarta, sem suður trompar.
Síðan spilar hann laufinu. Þegar
hann í friði og ró hefur fengið að
trompa þriðja laufið, til þess að
losna við annan spaðcinn í borði,
þá er það í rauninni eðlilegt að
spila sér inn á tromp, en þá kem-
ur í ljós að austur átti ekkert
tromp. Ef suður reynir að bjarga
sér með því að spila háu laufi til
þess að losna við annan spaðann
úr borðinu, þá trompar vestur
með tígulgoscinum og spilar ciftur
trompi og þá tapar suður einum
spaðcislag.
örugga spilamennskan er sú,
að eftir að hcifa trompað þriðja
laufið, er spaða spilað og tekið á
ásinn og haldið áfram með fjórða
laufið og spaðanum kastað í það.
Vestur má trompa og halda
áfram með tromp, en borðið á
ennþá tromp til þess að trompa
spaðatí'u suðurs.
VEÐRIÐ
SKAKÞRAUT
LAUSN A KROSSGATU
Við vesalingarnir á suður- og
vesturlandi þurfum ekkert að
pakka niður „galosjonum" strax
því hjá okkur verður áfram rign-
ing um helgina. Ef einhver sunn-
anmaður er með sólkremsum-
boð á norður- og austurlandi get-
ur hann huggað sig við að hann
heldur áfram að græða pen-
inga.
& i 0 l< 5 fí - G c n
F 'O T fí s K O R r U R k fí F fí L ~D
I R U N / Pj u l< o U L fí <9 fí R
T> R £ P 5 '0 T T ■ U /V a/ T ú H D R fí £
R t / R h K fí U P N F) u r fí R fí R ; ■ T y
-r F R fí U Ð 6 R fí u r u R m fí ÍY & fí R
• T F) U K R • fí u m o 6 U R K N fí P p)
u U G F) R K fí r L fí R m a K fí • 5 / F
/2T R ■ 6 L R S 1 r U L fí R F o R 5 F) 6 fí
• ■ 't H 'h L K u u N 1 F) T fí L L K L fí R
ú T 5 £ L / /V A/ <S N F) K fí fí fí £ £ L •
6 fí K / <5 fí /V 6 fí N TD I • 5 ú R 6 fí L
5 K O L i fí fí Ð fí • / £> u R £ T N fí
/S/A/A'
i
GLPiPIR
i
1 FROil
TYNIR
S/T
RGIÍIP
KAPfí
K'fíTAR
J)UG
LEGUR.
SEGJR
stokjtIL
JToUU
Biifírr
H'fíR
E/HDRE
G/UK
HfíRU(,l
KRopp
Imup
t
J£Su
Fi-JOT
LEGR
T/EP
fíTriNf/fí
Tv/HL
5 KJRTT
uK
ERTfl
tiDUNfí
SnrPfíL
T//y>nf2.
ÖjLlt)
5K\/E Tr
ur?
Lt'lÐR
SfínfíHL
GRKG ,
PLÖTiNN
'PfíN-Ö
HÚSÖÝR
’/STRur
TömU
SKöPurí
auDþkto
HUSrfí
ÓV/SSfí
GÉRVU
mfP ht\l
KfíUK
FUGL
HEldufíj
mfíÐop
fíND .
VARfí/t/
SToRrfí
-PO
DETTfí
BjfíRT
TLfíUT
fíUNDlt)
DtTTUP
HLJÖ/A
TfíLfí
LQFtT£6
KVKlH
TONS/
KomPjLn
ERlUU
STolPi
FELA6
SKA
Rt//<R
fíDE/NS
Sfí/fíB.
5P/U
VoKvfí
SERHL ■
LOF
/<ONfí
KfíPP
5ö/y)
6WK.
PE6K
SfímsT
SkéliK
i
CL
T/‘ND/
FUGL
MYNfíl
6/nN
INÚ
£/N
L<í6N/
mpuR
SEF!
H/ETTfí
kostor
VPr.Nfí
GRÖÐU0
kuKL/

5 vfímp
ur
ENLP.
05KP
/LL
GRF'Slb
kÝRRD
U/T/LL
i þOR5K
\HfíU5
SKYlö/
ÓEffíÐ/
18 HELGARPÓSTURINN