Helgarpósturinn - 24.01.1985, Qupperneq 25

var því ástæðan fyrir því að
Rotary-samtökin á íslandi veittu
honum ríflegan styrk til að hefja
frekara nám á erlendri grundu.
Fyrir valinu varð elsti og jafnframt
einn virtasti ríkisháskóli Banda-
rikjanna, University of North
Carolina at Chapel Hill, en þessi
,,Kapelluhæð“ er um 50 þúsund
manna byggð námsmanna og
kennara þeirra að meira en helm-
ingi íbúa, og hefur verið á lista
tímaritsins Time yfir fallegustu
bæi Bandaríkjanna allt frá því að
farið var að veita þær viðurkenn-
ingar. í þessum háskólabæ dvald-
ist Sigurður næstu tvö misseri við
nám í rekstrarhagfræði, ,,en það
er ein leiðin til að læra að stjórna
fyrirtæki," bendir Sigurður sjálfur
á! Hann segist hafa kynnst banda-
rískum hugsunarhætti í viðskipt-
um mjög náið með veru sinni í
þessum skóla. Bissneshugsunina
segir hann vera þar öðruvísi en
heima; „fljótari, markvissari og
harkalegri og vel má vera að þetta
hafi haft nokkur áhrif á mig síðar
meir,“ segir Sigurður, en bætir við:
„Þess utan varð ég ekki fyrir veru-
legum bandarískum áhrifum,
nema ef vera skyldi að ég lét mér
vaxa yfirvararskegg að hætti
margra Kana.“ í sama skóla og Sig-
urður sótti vestra var við nám í
uppeldisfræðum tilvonandi eigin-
kona hans, Peggy Oliver, en hún
var frá litlum bæ ekki alls fjarri
Kapelluhæð, Fucquay Varina. Þau
giftu sig þegar Sigurður hafði náð
ágætu burtfararprófi frá Karólínu-
háskólanum, vorið 1973. Þau
Peggy eru barnlaus.
Heim kominn réðst Sigurð-
ur til starfa hjá tveggja ára
gömlu ráðgjafarfyrirtæki,
Hagvangi að nafni. Hann fór að
fást við eftirlætið sitt, tölur. Ólaf-
ur Örn Haraldsson, sem nú er
framkvæmdastjóri Hagvangs,
vann með Sigurði á þessum tíma:
„Hann tekur vinnu sína mjög föst-
um tökum og af mikilli alvöru, en
þar fyrir utan er hann mjög lipur
og skemmtilegur félagi. Það er
mjög auðvelt að vinna með hon-
um. Hann vinnur einstaklega vel í
samstarfi," segir Ólafur. Fram-
kvæmdastjóri Hagvangs á þessum
tíma var alnafni Sigurðar, sem nú
forstýrir Björgun hf„ þannig að
segja má að Sigurður hafi með
Hagvangsveru sinni fengið smjör-
þefinn af þeim nafnaruglingi sem
hann átti eftir að verða siðar fyrir
hjá Flugleiðum. Reyndar áttu
þessir Sigurðar hjá Hagvangi
meira sameiginlegt en nafnið eitt,
báðir eru viðskiptafræðingar að
mennt og báðir kvæntir amerísk-
um konum. Á eftirfarandi hátt gat
því símtal hljómað á skrifstofum
Hagvangs sumarið 1973:
„Já, er Sigurður við?“
— Hvor þeirra?
„Ja, viðskiptafræðingurinn."
- Hvor?
„Þessi sem er kvæntur amer-
ísku konunni!"
— Hvor. . .?
Sigurdur Helgason í Björg-
un hf. skellir upp úr þegar
þessi nafna- og mannarugl-
ingur er rifjaður upp fyrir honum.
En hann segir þetta um nafna
sinn: „Hann var mjög traustur og
dugandi starfsmaður Hagvangs
þetta rétta ár sem hann vann hjá
fyrirtækinu. En hann var ekki orð-
inn mótaðurþá. Hann hafði fengið
góða menntun, en var óharðnað-
ur. Mér fannst hann allt að því ung-
ur eftir aldri, ef þú skilur hvað ég
á við. Hann var afskaplega hægur
og rólegur, gaf ekki mikið af sjálf-
um sér í verkefnin, sýndi ekki spil-
in sín. Og það hefur Sigurð einmitt
alltaf vantað: Það er ekki mikill lit-
ur í honum. Hann heldur sínum
karakter mikið fyrir sig einan."
Sigurður í Björgun segist enn-
fremur ætla að nafni sinn hafi ekki
tekið út sína „hörðnun fyrr en
Hann var afskaplega þægt barn, hlé-
drægt og feimið. Hann ó rólegt fólk að,
en sjálfur var hann og er ennþá, róleg-
astur allra i ættinni.
Tölur og talnaþrautir voru eftirlæti hans
sem stráks, og sá áhugi hefur siður en
svo rénað með árunum, þó færst hafi úr
reikningsbókum yfir á linurit. Á þessu
sviði þykir hann séni.
Hann útskrifaðist úr viðskiptadeild Há-
skólans með einhverja hæstu einkunn
sem nokkur viðskiptafræðingur getur
státað af á íslandi. Hann var dúx ársins.
Hördur Sigurgestsson tók hann
að sér og ól upp inni á fjárreiðu-
deild Flugleiða". Halldór Vil-
hjálmsson, forstöðumaður innra
eftirlits Flugleiða og bekkjarfélagi
Sigurðar frá því í Versló og Há-
skóla, tekur undir þetta sem Sig-
urður í Björgun segir um „hörðn-
un“ nafna síns: „Ef maður rifjar
upp hætti Sigurðar frá námsárum
hans hér heima og ber þá saman
við fas hans og framkomu eins og
hún er í dag, þá má segja að Sig-
urður hafi gjörbreyst. A námsár-
um sínum var hann verulega feim-
inn og óframfærinn, en i dag er
hann allur annar. Hann hefur
harðnað og þá ekki síður vaxið
með hverju verkefni sem hann
hefur tekið sér fyrir hendur. Hann
hefur orðið frjálslegri, öruggari og
ákveðnari með árunum; í einu
orði sagt, heimsvanari. Hann hef-
ur þó ennþá sama brosið og ekki
kæmi mér á óvart þó hann geymdi
einhverstaðar ennþá með sér
þann hlédræga og saklausa strák
sem svo mjög einkenndi hann hér
áður fyrr. Ég held nefnilega að
hann geymi einn sinn innsta kar-
akter með sjálfum sér. Hann er
ekki að trana sér fram að óþörfu,
ekkert að sýna sig, og reyndar
finnst mér þægilegt til þess að
hugsa að enn skuli vera þess dæmi
að menn geti komist á toppinn án
láta, sýndarmennsku og glimm-
ers,“ segir Halldór.
Ferill Sigurðar innan Flug-
leiða hefur verið farsæll og
frami hans skjótur. Um þetta
eru menn sammála. í því efni er
bent á þá leið sem hann kom inn
í fyrirtækið. Fjárreiðudeildin var
fyrsti viðkomustaðurinn, en þar er
fengist við nokkuð sem menn telja
Sigurð séni í, tölur. 1979 var hann
gerður að forstöðumanni hag-
deildar fyrirtækisins, sem fæst við
spár og áætlanagerð á sviði tekna
og útgjalda og 1980 var hann orð-
inn framkvæmdastjóri fjármála-
sviðs Flugleiða, en því starfi
gegndi hann þar til í hitteðfyrra
þegar hann var valinn sem svæð-
isstjóri félagsins í New York.
Fyrstu tveir viðkomustaðirnir
voru miklir og strangir skólar fyrir
Sigurð, en þeir opnuðu honum
líka leið inn í alla meginþætti í
rekstri og viðgangi Flugleiða, sem
aftur gerði það að verkum að Sig-
urður varð mjög fljótt áhrifamikill
innan fyrirtækisins þó hinsvegar
hafi lítið borið á því út á við, að
minnsta kosti fyrstu árin. Þetta
segja menn vera eina af aðal-
ástæðunum fyrir því að Sigurður
hefur nú verið valinn sem forstjóri
félagsins, aðeins 38 ára gamall, en
þrjár aðrar ástæður nefna menn
líka. Þær eru þessar: Sigurður er
fyrst og fremst Flugleiðamaður,
það er að segja, hann tilheyrir
hvorugum armi félagsins, enda
kom hann inn í það rétt ári eftir
sameiningu. Hann er ekki um-
deildur að þessu leyti og þar með
þótti hann líklegri en margur ann-
ar til að geta eytt með öllu tor-
tryggninni sem leynt eða ljóst hef-
ur blundað milli Loftleiðamanna
og Flugfélagsmanna félagsins allt
fram að þessu: „Sigurður er mað-
urinn sem allir gátu sætt sig við.“
Þá er einnig bent á það að Sig-
urður hafi komist til starfans
„vegna þrýstings innan frá“. Starfs-
menn félagsins hefðu aldrei sætt
sig við annan mann í forstjórastól-
inn en innanbúðarmann, og litu
tillögur Eimskipsmanna og ríkis-
ins í því efni vægast sagt óhýru
auga. Björn Theodórsson fram-
kvæmdastjóri fjármálasviðs Flug-
leiða þótti koma jafn mikið til
greina í starfann og Sigurður hvað
skoðanir starfsfólksins í þessu
sambandi snerti, enda er hann,
rétt eins og Sigurður, mjög vinsæll
af fólki innan fyrirtækisins.
En það sem kannski gerði út-
slagið um það að Sigurð-
ur var valinn í stað Björns
■ eða Sigurgeirs Jónssonar sem
Eimskip og ríkið stilltu upp, og þar
nefna menn fjórðu ástæðuna, eru
tengsl hans við Sigurd Helgason
eldri. Þeim hefur alltaf verið mjög
vel til vina og er bent á það, að
með ákvörðun sinni að gera júní-
orinn að svæðisstjóra félagsins í
New York hafi seníórinn verið að
undirbúa það sem koma skyldi;
nefnilega að gera nafna sinn að
arftaka sínum. „Sigurður eldri var
einn helsti málsvari þess að Sig-
urður yngri yrði næsti forstjóri og
var búinn að berjast lengi leynt til
að svo mætti verða," segir einn
starfsmaður Flugleiða, gjörkunn-
ugur þessum málum. „Að vísu var
það Kristinn Olsen sem stakk
upp á júniornum í stöðuna á
stjórnarfundinum, en það var gert
að undirlagi seníórsins." Sjálfur
segir Sigurður eldri við HP: „Það
er tiltölulega nýtt mál að Sigurður
yngri hafi komið til greina í stöð-
una.“ Sigurður yngri segir um
þetta: „Sigurður eldri er ekkert
meiri vinur minn, að ég held, en
hinna framkvæmdastjóra félags-
ins. En því er svo sem ekki að
neita, að við höfum lengi verið
mjög miklir mátar innan fyrir-
tækisins."
Sami heimildarmaður og sagði
Á námsárum sinum var hann verulega
feiminn og óf ramfærinn, en i dag er hann
allur annar, frjálsari, öruggari og
ákveðnari, en ennþá geymir hann sinn
innsta karakter með sjálfum sér.
Hann er engin gunga. Hann er oft fastur
fyrir og það er þá kannski helst þá sem
skap hans kemur i Ijós, með þrjóskunni.
Hana á hann til.
Með ákvörðun sinni að gera júniorinn að
svæðisstjóra félagsins i Bandarikjunum
var seníórinn að undirbúa það sem koma
skyldi: Að gera nafna sinn að arftaka
sinum.
hér að ofan að seníórinn hafi stað-
ið harðast að baki því að júníorinn
hreppti stöðuna, bendir á að Sig-
urði eldra sé nú hugsuð þegjandi
þörfin af hálfu fulltrúa ríkisins og
Eimskips í Flugleiðum. „Hann á
eftir að gjalda þess að hafa gengið
svona þvert gegn vilja þessara að-
ila. Honum verður gerð einhver
skráveifan á næstunni. Mér kæmi
ekki á óvart að honum yrði bolað
út úr fyrirtækinu á næsta aðal-
fundi þess í mars."
Sigurður yngri. Júníor-
inn er hann almennt kall-
aður innan Flugleiða og
ætti ástæðan að vera ljós. Hæglæt-
ismaðurinn sem var feiminn en er
nú harðnaður í skóla lífsins. Það
hefur farið frekar lítið fyrir honum
fram að þessu, og menn ætla að
það fari ekki mikið fyrir honum þó
hann setjist í forstjórastól þessa
stærsta einkafyrirtækis landsins.
Hann er ekki samkvæmisljón,
tómstundunum ver hann að
mestu heima fyrir eða með for-
eldrum sínum og systkinum og
sumarfriin eru jafnan afslöppun-
arferðir á heimaslóðir Peggýjar í
smábænum Fucquay Varina.
Hann hefur aldrei átt marga nána
félaga, en einn í þeim fámenna
hópi, Hannes Johnson, bróðir
Arnar heitins Johnsons, segir
„Þetta er afskaplega hlýr piltur,
heilsteyptur og hefur alveg sér-
stakt lag á því að umgangast fólk,
að minnsta kosti nú í seinni tíð,
vinna með því og stýra því og síð-
ast en ekki síst: Hann er ákaflega
góður í því að hlusta á fólk og það
örlar ekki á grobbi hjá honum."
Um skapgerð Sigurðar eru
menn sammála. Þar segir Hannes:
„Ég hef aldrei séð hann breyta
skapi þessi tíu ár sem við höfum
verið trúnaðarvinir, aldrei heyrt
hann brýna raustina."
„Hann lætur ekki margt raska
ró sinni. Hann er hreint ekki einn
þeirra sem labba út á torg og
öskra," segir Brynjólfur Bjarna-
son, gamall skólabróðir Sigurðar
og forstjóri BÚR. „Hann virðist
kannski frekar dulur, en hann er
lúmskt fyndinn í þröngum hópi
vina sinna. Það tekur líklega sinn
tíma að komast að honum, en
hann bíður með það að opna sig,
en þeir sem ná að kynnast honum
almennilega eiga þar líka góðan
og sérlega traustan vin.“
Magnús Gunnarsson hjá
VSÍ segir: „Það er rétt
að það eru engar stórar
sveiflur í skapi Sigurðar, en hann
getur verið mjög ákveðinn. Hann
er engin gunga. Hann er oft fastur
fyrir og það er þá kannski helst þá,
sem skap hans kemur í ljós, með
þrjóskunni. Hana á hann til.“ Sjálf-
ur segir Sigurður: „Mér finnst ég
ekki vera neitt óskaplega stífur. Ég
held vitaskuld mínu fram, ef ég tel
mig hafa á réttu að standa, en svo
er ég líka tilbúinn til að viður-
kenna mistökin ef svo fer að ég hef
haft á röngu að standa."
„Já, hann er fylginn sér,“ segir
Sigurður eldri, „en umfram allt til-
búinn til að vinna með fólki."
„Hann er frábær teamworker,"
bætir Gunnar Helgason, lög-
fræðingur Flugleiða, við.
„Ég hef ekki heyrt nokkurn
mann hallmæla Sigurði innan
Flugleiða. Hann er ekki maður
milli tanna fólks, enda er hann
óumdeildur. Það er einstaklega
gott viðhorf til hans hér innan
dyra og mjög almenn ánægja hjá
háum sem lágum að hann skuli
hafa hreppt forstjóratignina," segir
Halldór Vilhelmsson.
Ragnar Sigurðsson, einbúi aust-
ur í Suðursveit þar sem Sigurður
vildi dvelja vetrarlangt í æsku,
slær botninn í þetta: „Mér kom
það alls ekki á óvart að hann
kæmist þetta langt, drengurinn.
Málið er að hann hefur alltaf verið
svo andskoti seigur..
HELGARPÓSTURINN 25