Íslenzk sagnablöð - 21.04.1825, Blaðsíða 16

31
1825-1826
32
nordurlanda. Svíaríki og Noregr um önnur er utbuinn mcd ftakri prýdi)
þóktu heldur eflaz á þeffu tímabili vegna í þýdíkalandi.
ríkuglegrar fölu á járni, fem útkrefft Um árferdi í Danmörku hefi eg
til margra nýrra uppafindínga, fvp ad
byggíngar og vegir nú búaz til af þeífum
málmi í Englandi og vídar. par á mót
hefir vetrarleyfid ad undanförnu hindrad
Noregs timburftutnínga. Á næftlidnu
fumri fameinuduz nockrar þúfundir fven-
íkra hermanna þeim norfku í prándheimi,
til fameginlegrar ft«rídsliftar-æfíngar, og
géck þar allt til med ftakri einíngu.
Stiftamtmadurinn þar (enn fyrrum á ís-
landi), Greifi Fridrik Trampe, gjördi
ftóra veitflu mót þeim fveníku lidsforíngj-
um á lyftigardi íínum í nánd vid ftadinn
Trondhjem (edur Nídarós) og öll al-
þýda i'ýndi því herlidi líka géftrisni.
pann 3ota Augufti ferduduz Konungur
og Drottníng til Noregs og dvölduz þar
nockurn tíma. í ríkifíns höfudftad, Krift-
íaniu, fem nú er fagt ad hafi 19,400
innbyggjara, er nýtt konúngsílot og fleiri
ftórhús í byggíngu. í Noregi andadiz
ftjórnarherra Anker og í Uppfölum hinn
nafnfrægi vitríngur í Aufturlanda lærdóms-
efnum, Matthías Norberg, ádur Pró-
feíTor vid háíkolann í Lundi, jardadr
med férlegri vidhöfn. Um fumarid 1825
viku Svíaríkis nafnfræguftu þjódíkáld,
Biíkup Tegnér og Lector Atterbom
(áfamt fleiri vífindamönnum) til Dan-
merkur og Kaupmannahafnar, og dvöld-
uz þar um hríd í gódu yfirlæti. Herra
Tegnér hafdi þá nýlega prenta látid
fnoturt kappaqvædi, ftælt eptir Frid-
þjófs Sögu vorri og berandi hennar
nafn. Af því vard brádum annad upplag
ad gjöraz, enn döník útleggíng prentaz
nú i Noregi og tvær þýdíkar (af hvörj-
þegar greint, enn bæti því hér vid ad
velmegun alþýdu ej ad fínni gat vid
réttft vegna þeirra enn gángandi Iágu
kornprífa, er férílagi meinaz ad rífa af
Stóra-Bretlands forbodi mót kornflutníng-
um til þefs ríkis, nema med kjörum
þeim er feljendum optaft hljóta óhagan-
leg ad reynaz. Nockra mánudi mátti
nú ad fönnu flytja kornvörur til Eng-(
lands, enn þeir báru uppá vetrartíman,
og lockadi þad leyfi íuma til háfkalegra
fyritækja, íem endudu med ftröndun
margra danfkra fkipa er þángad ætludu,
einkum í ofvidrinu þann 2yda Nóvember
á nærftlidnum vetri. Sumir farmar kom-
uz vel af til Englands, enn döníkum
kaupmönnum þó til óhagnadar, nær þeir
eníku vidtökumenn íkömmu eptir, í því
fyrrumgetna voveiflega peníngahraki, urdu
gjaldþrota, enn hinir þannig miftu and-
virdi varníngs fíns. A árinu 1825 fígldu
ej færri enn 10,509 kaupíkipa gégnum
Eyrarfund.
Konúngur vor med drotníngu fínni
og dætrum fígldu hcdann, med dampíkip-
inu Kíl, þann 8da Júní til Eckern-
furdu og fcrduduz þadan til Lóvífu-
lunds hvar drottnínginn (áfamt Prinfeíf-
unum) dvaldiz hiá födur fínum, þeim
háaldrada Landgreifa Karl. Kóngr beid
þar ej lengi enn heimfókti þau lands-
pláts í hertugadæmunum og Jótlandi, jafn-
vel minnftu útejar, er íkada höfdu lidid
af fjáfargánginum í feinuftu ftórflódum,
yfirleit þau forvirki er gjörd voru til
hömlunar flíkra tjóna eptirleidis, rannfak.
adi áftand þeirra er fyri fkadanum höfdu