Tíminn - 28.07.1960, Blaðsíða 14

TÍMINN, miðvikudagínn 27. júlí 1960.

Hættulegt
sumarleyfi
Jennifer Ames ;
35.
iiaiiwiiiww>wiwiiiwiiiwiiiiimmiwinmiii
SilfurskáB Brynjólfs
sagði hún. — Eg held hann
sé að bíða eftir einhverju ..
ég veit ekki hvað það er, en
mér finnst einhvern veginn,
að eitthvað gerist á afmælis-
degi Frins.
— Ef til vill. Er það ekki í
næstu viku? Hvers konar
veizla verður haidin?
— Eg sagði þér það. Dans
og flugeldasýning.
— Já, það er satt. Flugelda
sýning! Það hljómar nógu
sakleysislega. Næstum of sak
leysislega.
—Það finnst mér líka. Og
ég get varla ímyndað mér, að
vinir Frins verði sérstaklega
hrifnir.
— Sagðirðu að hann geymdi
flugeldana I vinnuherberginu
sínu?
— Já, en það er nóg pláss
í kjallaranum. Hvers vegna í
vinnuherberginu ?
— Eg vildi gefa mikið fyrir
að geta komist inn í húsið og
rannsakað það, sagöi hann.
Henni kom snjallræði í hug.
— Það er enginn heima á
Glebe House núna, Clark.
Frits og Berta fóru til Lond-
on.
— Áttu við, að húsið sé
mannlaust?
— Það ætti að vera svo.
— Við skulum koma. Hann
hló og bætti við. — Ef ein-
hver saknar okkar, halda þeir
bara að við höfum farið út
að ganga til að geta verið ein.
Er þér sama?
— Já, sagði hún eftir ör-
litla umhugsun.
— Ertu að hugsa um Frin
enn?
Hún vissi það ekki. Hún gat
ekki hent reiður á tilfinning
um sínum.
— Fyrirgefðu. Eg hefði ekki
átt að spyrja. Eg skal ekki
gera þér lífið erfiðara en það
er þegar, vina mín. Þegar þess
um dans er lokið, skaltu
vanga um og spjalla við gest
in\ í tíu mínútur og svo hitt
urðu mig niður við hliðið.
EIRIKUR
VÍÐFÖRLI
og
GUNNAR
— Eigum við að fara bæi
til Glebe House.
— Já, ég ætla a taka þi'g
með.. Ef ei’nhver sér okkur,
gætir þú sagt að þér liði illa
og ég hafi ekið þér heim.
— Er það eina ástæðan fyr
ir því, að þú vilt hafa mi'g
með?
Hann leit á hana.
— Þú hlýtur að vita Natalía
hvers vegna ég vil hafa þig
með, sagði hann rólega.
Hún leit undan og vissi ekki
hverju hún átti' að svara.
Clark þrýsti hönd hennar.
Eftir tíu mínútur. sagði hann.
21. kafli.
Clark hafði sagt henni að
ganga u mmeðal gestanna,
svo að hún gekk í áttina aö
barnum, en þar var enginn,
sem hún þekkti. Hún sá, að
frú Jarrold sat á tali við frú
Finchamp en hún kom hvergi
auga á hr. Valentine. Frin og
Meg sáust ekki heldur. Hún
var einmanna og varð því
fegin er hún gat hraðað sér
út að hitta Clark.
— Adrian lánaði mér bílinn
Pabbi hans á hann og læknis
bíll vekur litla eftirtekt. En
því fyrr sem við komum aftur
því betra.
Þau óku af stað.
— Þú varst ekki búinn að
segja mér, hvað þú gerðir í
London? minnir hún hann á.
— Maðurinn sem ég sagöi
þér frá, heldur sig þekkja
hr. Valentine af myndinni.
Hann var nokkurn veginn
viss um, að hafa séð hann
með föður mínum. Það hefur
einnig borizt svar frá Skot-
landi. Hr. Valentine hafði
pantað þar herbergi á Hotel
Royal, en hann kom ekki
þangað fyrr en daginn eftir
slysið.
— En . . . það sannar allt,
er það ekki?
— það verður erfitt að
sanna það fyrir réttinum,
sagði hann biturlega.
— Þú ert aðal vltnið, en
þú fékkst heilahristing ....
hann þagnaði.
— Já, en . . • ég er alveg
sannfærð um, að ég fékk
hann ekki í slysinu. Þegar
ég sá hr. Valentine myrða
föður þinn, kenndi ég mér
einskis meins . . . það var
ekki fyrr en hr. Valentine sá
mig, og ég man að hann lyfti
hendinni eins og til höggs . . .
ég er viss um að hann sló
mig í höfuðið.
Það fór hrollur um ungu
stúlkuna.
— Já, það er mögulegt. En
við verðum að hafa frekari
sannanir ...
— Eg býst við að það væru
nógar sannani'r ef hann
myrti bæöi Frin og mig eða
hvað? sagði hún kuldalega.
Bíllinn tók grunsamlega
mikla sveiflu og Clark hróp-
aði upp: — Eg læt ekki
myrða þig. Eg skal sofa á
þröskuldi'num og vernda þig
hverja einustu nótt. Okkar
eina von er að við getum
haldið okkur einu skrefi á
undan. Þess vegna langar
mig að heimsækja Glebe
House í kvöld. Hefurðu lykil?
— Já, Frin lét mig hafa
hann.
— Ágætt. Hann lagði bíln
um við akveginn heim að

SOO
bílar ti' sölu á sama stað.
— Skipti og hagkvæmir
greiðsluskilmálar alltaf fyr-
ir hendi
BÍLAMIÐSTÖÐIN VAGN
Amtmannsstíg 2C
Símar 16289 og 23757.
Nýlega sendi Jón Krabbe, tyrrverandi sendifulltrúi í Kaupmannahöfn, for-
sætisráSherra silfurskál, sem eitt sinn er sögS hafa verið í elgu Brynjólfs
biskups Sveinssonar. Silfurskál þessa hafði Jón Krebbe þegið a.ð gjöf frá
íslendingi í Kaupmannahöfn fyrir um það bil 40 árum. Skál þessi er fallcga
smiðuð, gyllt að innan, og á hana grafnir staflrnir B. S. í bréfi til forsætis-
ráðherra seglst Jón Krabbe fyrir löngu ha.fa ákveðið að arfleiða Þjóð-
mlnjasafn íslands að þessum grip og biður forsætisráðherra að veita hon-
um viðtöku fyrir landsins hönd. Á myndinni sést Ólafur Thors forsætls-
ráðherra afhenda þjóðminjaverði silfurskálina. (Frá forsætisráðuneytinu).
Frá Menntaskólanum
að Laugarvatni
Umsóknum um skólavist næsta vetur verður veitt
móttaka til 20. ágúst.
Umsóknum skal fylgja landsprófsskírteini og
skírnarvottorð.
Skólameistari.
GRIMMI
1
Einmana riddari kemur fram úr
hrikalegu klettagili Hordelar.d
Það er Eiríkur konungur í g-
fátæks ferðamanns, sem fer'
Sannig um land siti. án þess að
k'kur beri kennisl á hann.
\ þennan hátt getur konungur
sóð eigin augum, hvernig þjóð
hans lifir. Við á nokkra vatnar
hann hesti sínum. Er h'ann óróleg-
ur, virðist vera ókunr.ugra var.
Eiríkur víðförli tjóðrar hann og
smeygir ser variega iram i gegnum
þykkviðinn. Allt í einu kemur
hann að ungum, sofandi manni.