Tíminn - 05.05.1964, Blaðsíða 15

FRAM—VALUR
Framhald af. 4. síSu.
línunni hjá Fram, en hann var
einkar seinheppinn við að reka
endahnút á upphlaupin, enda knatt
meðferðin ekki upp á það bezta
í síðari hálfleik var sókn Fram
öllu þyngri, enda undan vindi að
sækja. Bezti kafli Valsmanna var
10 síðustu mínútur leiksins og þá
munaði minnstu, að þeim tækist
að jafna. En sóknarmenn Vals
voru ekki frekar á skotskónum en
Framarai>/6g bezta tækifærið rann
út í sandinn, þegar Bergsteinn og
Bergsveinn brunuðu saman upp,
Bersteinn skaut gróflega fraim hjá
í staðinn fyrir að gefa á Bergsvem
sem var í betra færi.
Beztu menn Fracn i leiknum
voru Baldur og Helgi Númason
sem er mjög vaxandi leikmaður
og hefur gott auga fyrir samleik
Sigurður Einarsson og Jóhannes
Atlason eru hinir trapstu bakverð
ir — og nýjan svip setur á liðið
markvörðurinn Hallkell Þorkelss-
son, sem leyst hefur Geir Kristjáns
son af hólmi.
Valur reynir áfram að byggja
sókn sína upp miðjuna og setur
allt sitt traust á Ingvar Elísson.
Svo lengi, sem haldið verður áfram
á þeirri braut, lízt mér illa á, að
Valur nái jákvæðum árangri, en
Ingvar hefur ekki þá tækni til ao
bera, sem góður miðherji þarf að
hafa — og allra sízt, ef
hann á að reka endahnút á upp-
hlaup. Annars kemur manni mest
á óvart hvað Bersveinn Alfonsson
kemur illa frá þessum fyrstu vor-
leikjum, en vonandi á þessi ungi
leikmaður eftir að bæta sig. f vörn
inni er Árni Njálsson traustur, en
kannski stundum full harður, og
Matthías Hjartarson er skemmti-
legur framvörður.
Leikinn dæmdi Baldur Þórðar-
son.
FRAM—ÞRÓTTUR
Framhald af 4. síðu.
þeirra tveggja, sem ég hef minnzt
á, Jón Björgvinsson, en hins veg-
ar er það sorgleg staðreynd, að
landsliðsmaðurinn frá í fyrra Ax-
el Axelsson, skuli nú vera lakasti
maður framlínu félags síns.
Hjá Fram voru það einkum lands
liðsmaðurinn í handknattleik, Sig-
urður Einarsson, og vinstri armur
sóknarinnar, Helgi Númason og
Hallgrímur Scheving, sem vöktu
einhverja athygli-
Á VlÐAVANGI
ið tækifærið til þess að hdg-
ræða ofurlítið tölum í álagning
arstiga á þá lund, að skatta-
þunginn færist ofuirlítið betur
yfir á herðar þeirra, sem hafa
lágar meðaltekjur af hinum,
sem hæstar tekjur hafa. Þetta
átti eíginlqga ekki að sjást, ;
heldur felast bak við stóru |
,,skattalækkunina“, sem básúu j
uð var með hækkun persónufrá
diráttarins.
THOR — KRISTMANN
Framhaid af 16. siðu.
mæli sín í greininni, þar sem þess
var óskað. Hann kvaðst hafa rætt
við Guðmund Frímann eftir að
greinin var rituð, og hefði Guð-
mundur þá látið i ljós óánægju
sína yfir því, að Kristmann hefði
fellt aftan af ljóðinu. Aðspurður
kvaðst Hjörtur hafa borið þessa
grein undir skólameistara áður en
hún var birt, og hefði skólameist-
ari samþykkt birtingu hennar og
látið orð fálla á þann veg, að
greinin væri hófsamlega rituð.
Kristmann las greinina áður en
Hjörtur kom fyrir og sagði þá að
hún væri „hrein della“ og síðar
mótmælti lögfræðingur hans, Ól-
afur Þorgrímsson hrl. inntaki
greinarinnar sem röngu.
Þá kom fyrir Guðrún P. Helga-
dóttir, skólastjóri Kvennaskólans
og kvaðst aðspurð hafa lagzt gegn
bókmenntakynningu stefnanda í
skólum með aðild að fundarsam-
þykkt skólastjóra í vetur, þar að
lútandi. Ástæður væru fyrst og
fremst, að þeir teldu óJieppilegt,
að sami maður annaðist slíka
kynningu einn. Spurningum varð-
andi áliti hennar á stefnanda og
bókm.kynningum hans, kvaðst
Guðrún ekki vilja svara réttinum
og fremur ræða á öðrum vettvangi
— við yfirboðara sína. — Ekki
kvaðst Guðrún hafa hlýtt á bók-
menntakynningu hjá stefnanda ut
an einu sinni, áður en hún tók
við skólastjórastöðu, og gat þó
ekki hlýtt á mál hans allt vegna
aðkallandi starfa. Hún sagði, að
þetta mál hefði borið á góma á
fundum skólastjóra með náms-
stjóra nokkru áður en tilgreind
fundarsamþykkt var gerð.
Stefndi áskildi sér rétt til að
leita úrskurðar um, hvort frú Guð-
rún skyldi svara í réttinum þeim
spurningum, sem hún kaus að láta
ósvarað.
Næst kom fyrir Magnús Gísla-
son, námsstjóri gagnfræðastigsins.
Aðspurður sagði hann, að mót-
mæli gegn ferðum Kristmanns í
skólana hefðu ekki komið fam á
fundum sínum með skólastjórum,
en skiptar skoðanir. Þótt sumir
skólastjórar vildu ekki Kristmann,
hefðu þeir ekki verið í meirihluta
á þessum fundum. Gagnrýni á
Kristmann hefði komið fam áður
en tilefni kærunnar — greinin —
birtist, en ekki hjá meiri hluta
fundarmanna. Samþykkt Félags
skólastjóra er fundum þessum ó-
viðkomandi, sagði námsstjórinn.
Varðandi milligöngu um bók-
menntakynninguna kvaðst náms-
stjórinn hafa annazt það atriði
fram til loka skólaársins 1960—
1961, að hann fór til útlanda, og
hefði kynningin gengið sjálfkrafa
eftir að hann kom heim. Á þessu
skólaári kvaðst Magnús þó hafa
hlutazt til um kynningu í. einum
skóla .Gagnfræðaskóla Austurbæj-
ar, og hefði því verið vel tekið.
(Stefndi uplýsti þá, að skólastj.
Gagnfrsk. Austurbæjar hefði ekki
verið á fundinum, sem gerði sam-
þykktina gegn Kristmanni). —
Námsstjóri kvað sér ókunnugt,
hvort stefnandi hefði farið í aðra
skóla í vetur, enda teldi hann
milligöngu sína óþarfa. Gagnrýni
skólastjóranna taldi hann fyrst og
fremst beinast að því, að Krist-
mann einn hefði bókmenntakynn-
ingu með höndum, og ekki kvaðst
hann hafa orðið var við aukna
gagnrýni eftir að tilefni kærunn-
ar gekk á þrykk.
(Afrit af samþykkt skólastjóra
gegn Kristmanni hefur verið af-
hent réttinum og innsiglað ,en
fæst ekki lagt fram og kunngert
vegna fyrirstöðu skólastjóra).
Síðastur kom fyrir Jón Gissur-
arson skólastjóri, sem kvaðst hafa
færzt undan bókmenntakynningu
stefnanda og tók fram, að það
stæði ekki í neinu sambandi við
margrædda grein í Birtingi. Var
Jón meðal þeirra sem stóðu að
samþykktinni, en hann er ritari
í Félagi skólastjóra. Aðspurður
hvers vegna hann færðist undan
bókmenntakynningu stefnanda,
kvaðst hann vilja ræða það á öðr-
um vettvangi. — Önnur vitni urðu
frá að hverfa, en var sagt að koma
aftur á morgun, þriðjudag, kl. 13,
30, en þá verður aftur réttarhald.
Nokkur leiðindabragur var á
þessu réttarhaldi. Vitnum, utan
þvi fyrsta, var bersýnilega þvert
um geð að vera leidd fram í mál-
inu, og voru treg til svara. —
Stefnandi og lögfræðingur hans
gripu fram í, og lögfræðingurinn
mótmælti orðalagi á svari vitnis
í bókun, án þess að vitnið hefði
þá gert athugasemd við bókunina.
Dómarinn varð skapstyggur og
stefndi viðhafði háðsyrði, sem
voru réttarhaldinu óviðkomandi.
Vonandi tekst þetta betur næst.
200—300 ÞÚS.
Framhald at 1. síðu.
Skarðsvík með 1072 lestir, og Arn-
kell er annar með 783 lestir.
Afli Ólafsvíkurbáta er nú 8450
lestir eða um 2000 lestum meiri
en í fyrra. Stapafellið er hæst með
1787 lestir, Steinunn er með 1055
og Jón Jónsson með 1027 lestir.
Aflahæsti báturinn á Patreks-
firði er Loftur Baldvinsson með
1410 lestir, og þá er Dofri með
1310 lestir og Sæborg með 1051
lest, en heildaraflinn er 4380 lest-
ir frá áramótum.
BREZK KNATTSPYRNA
Framhald af 4. síðu.
náði 1. deidla-Iiðið nokkrum
yfirtökum í ieik, en þó fékk
innherji Preston, Astworth, —
tækifæri til að gera út um leik
inn, en „brenndi af“ í dauða-
færi, og sigurmark Boyce kom
svo, þegar allt útlit var fyrir
framlengingu. Beztu menn lið-
anna voru fyrirliðarnir, Moore
(knattspymumaður ársins) og
Lawson (Preston). Einnig
sýndi hinn 17 ára framvörður
Preston, Kendall, mjög góðan
leik.
Þetta er í annað sldpti, sem
West Ham leikur til úrslita í
bikarkeppninni, tapaði 1923
fyrir Bolton í fyrsta úrslita-
leiknum, sem háður var á Wem
bley. Preston, þetta fræga lið,
hefur oft komizt í úrslit og
sigraði í bikarkeppninni, West
Bromwich, 1931, sem þá einn-
ig komst upp í 1. deild. 1949
lék Leicester (2. deild) til úr-
slita gegn Úlfunum, en tapaði
1:3. Þess má að Iokum geta,
að Preston varð nú í 3. sæti í
2. deild með 56 stig, og það
hefur ekki komið fyrir í 30 ár,
að lið með svo háa stigatolu,
hafi ekki komizt í 1. deild. —
Framkvæmdastj óri West Ham
er Ron Greenv/ood, sá Ieikmað-
ur Brentford, sem vakti mesta
athygli hér í Reykjavík 1951.
ÍR—VÍKINGUR
Framliald af 4. síðu.
Rósmundur Jónsson, sem hvað eft
ir annað sendu þrumuskot í ÍR-
markið, einnig var markvarzla
Helga Guðmundssonar þung í met
um.
Segja má, að allt hafi hjálpað
Víking til að ná góðum leik —
og þá fyrst og fremst ÍR-ingar
sjálfir, sem uppgötvuðu ekki fyrr
en um seinan stórkostlega skyssu
í varnarleik sínum. ÍR lék nefni-
lega næstum allan leikinn út því
sem næst „flata vörn“, en ekkert
hentar hinum hægfara sóknar-
mönnum Víkings betur. Þegar ÍR
sendi svo varnarmenn sína fram
undir lok Ieiksins komst rugling-
ur á sókn Víkings, sem varð blátt
áfram að engu, en of seint var
farið af stað og því fór scm fór.
Bezti kafli Víkings var fyrstu
20 mínútur fyrri hálfleiks, en á
þeim náði Víkingur sjö marka for-
skoti, 18:11. Víkingar léku mjög
nákvæmt og notuðu allan völlinn
út í æsar. Það var alveg furðu-
legt hvað Víkingsliðið brotnaði
svo allt í eir.u eftir þetta, þegar
hinum unga leikmanni, Gunnari
Gunnarssyni, var vísað út af í 2
mínútur. Það sýnir, að ekki hafa
taugarnar verið í sem beztu lagi.
Það var næsta auðvelt verk fyrir
IR-inga að skora fimm mörk í
röð fyrir hlé, án þess að Víkingur
kæmist að. Staðan í hálfleik var
18:16.
Víkingar byrjuðu síðari hálfleik
vel og náðu strax fimm marka
forskoti, 21:16. Um miðjan hálf-
leikinn var staðan 25:22 fyrir Vík
ing og þá fyrst hófu ÍR-ingar raun
hæfar varnaraðgerðir. Bilið minnk
aði niður í eitt mark, 27:26, síðar.
komst Víkingur í 28:26, en ÍR
svarar með marki. Og nú átti Gunn
laugur færi á að jafna, en hann
skaut þrumuskoti í stöng. Spenn-
ingurinn var mikill allra síðustu
mínúturnar, ÍR-ingar léku maður
á mann, en allt kom fyrir ekki
og Sigurður Hauksson innsiglaði
tveggja marka sigur með 30. mark
inu.
Ekki verður annað sagt, en Vík-
ingsliðið hafi unnið verðskuldaðan
sigur í leiknum. Pétur Bjarnason,
Þórarinn, Rósmundur og Helgi í
markinu léku allir vel — og stóðu
jafnir á bak við þennan sigur. —
Rósmundur skoraði 11 mörk (7
víti) Þórarinn 8, Pétur 6, Sig. H.
4 og Ólafur 1.
Sóknarleikur ÍR-liðsins var í
betra lagi, en vörnin var alveg af-
leit. Ómögulegt er að segja hvern
ig leikurinn hefði farið hefði ÍR
notað tvöfalda vörn eða tvo „sent-
era“. Gunnlaugur Hjálmarsson var
beztur hjá ÍR, skoraði 14 mörk (8
víti), Gylfi 5, Þórður 4, Þórarinn
og Hermann 2 hvor og Ólafur 1.
ÍR verður nú að gera sér að
góðu að leika í 2. deild a. m. k.
eitt ár — og hver veit, nema það
eigi eftir að verða liðinu til góðs.
Sannleikurinn er sá, að ÍR hefur
allt of lengi siglt milli skers og
báru í 1. deild. Nú ættu ÍR-ingar
að nota tækifærið og byggja liðið
raunhæft upp.
Dómari í leiknum var Magnús
Pétuursrson og dæmdi mjög vel.
Síiílkur óskast
til afgreiðslu í veitingasal
og til eldhússtarfa. Upplýs-
ingar í Hótel Tryggvaskála,
Selfossi.
Jörð í Skagafirði
Jörðin Narfastaðir í Viðvíkurhreppi er til sölu. —
Áhöfn getur fylgt. Upplýsingar á staðnum. Sími
um Kýrholt.
I
Jörðin Sigmundarstaðir
Þverárhlíðarhreppi, Mýrasýslu, fæst til kaups og
ábúðar í næstu fardögum. — Semja ber fyrir 15.
maí við undirritaðan eiganda og ábúanda jarðar-
innar, sem gefur nánari upplýsingar, ekki í gegn-
um síma.
Sigmundarstöðum, 29. apríl 1964.
Jón B. Magnússon.
öllum þeim nær og fjær, sem heiðruðu mig á áttræðis-
afmæli mínu þann 2^. apríl, með heimsóknum, gjöfum
og heillaskeytum og á allan hátt gerðu mér daginn
ógleymanlegan, sendi ég mínar beztu þakkir. — Guð
blessi ykkur öll.
Sunneva Ormsdóttir. '
Hjartans þakkir sendi ég öllum er sýndu mér ógleym-
anlegan vinarhug á 80 ára afmæli mínu 24. apríl s. 1.
með heimsóknum, gjöfum og heillaskeytum. Guð blessi
ykkur öll. — Gleðilegt sumar.
Stefán Kristjánsson,
Ólafsvik.
Innilogt þakklæti fyrir auðsýnda samúð og vináttu, við andlát og
jarðarför
Margrétu Kristjánsdóttur,
Litla-Saurbæ.
Jón Helgason, börn, tengdasynlr
og barnabörn.
ÞAKKARÁVÖRP
Innilega þökkum við auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför,
Sigurbjargar Eiríksdóttur
Börn, tengdabörn og barnabörn,
Þökkum af alhug öllum, sem auðsýndu samúð og vlnáttu við andlát
og jarðarför ástvinar okkar,
Þórólfs Þorvaldssonar, Borgarnesi.
Marfa Tómasdóttir,
Áslaug Þórólfsdóttir, Ólafur Ingvarsson,
Jónas Þórólfsson, Guðríður Jónsdóttir,
Kristján Þórólfsson, Hanna Helgadóttir,
Helga Þorvaldsdóttir, Guðmundur Þorvaldsson
og bamabörn hlns látna.
TÍMINN, þriðjudaginai 5. maí 1964 —
15