Morgunblaðið - 22.01.1953, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 22. jan. 1953
Smúsaga dagsins:
Frá þingi S. f>.
Kuðimgorinn
Eftir Guy Francios.
ÞAU gengu hlið við hlið eftir
sandströndinni og leiddust.
„Það er eina ráðið, Pamela. Við
förum burt saman. Ekkert annað
getur sannfært foreldra þína um
að ég kæri mig ekki um auðævi
þeirra .... við flýjum saman.
Auðvitað verður mér kennt, um
og þú verður gerð eignalaus ....
en þá erum við frjáls“.
„Áttu við, að þá gruni þau þig’
ekki lengur um græ'zku? Nei,
ég skil ekki að nokkur icusn ía-
ist með því. Það liggur éitthvað
á bak við framkomu mömmu
gagnvart þér .... oe reyndar
_ .líJsav ^gagRvart' ’ mér. Húx; hefur
alltaf verið kuldaleg i viðmóti,
en ég held að hún eigi bágt með
sjálfa sig. Ég kenni 1 brjósti um
hana vegna þess að ég sé að
hún þjáist fyrir það að vera svona
köld. Pabba lízt vel á þig. Það
veiztu vel, Robert, en hann hefur
sagt að við stofnum heilsu. henn-
ar í voða, ef við knýjum fram
vilja okkar. Ég er viss um,' að
eitthvað liggur á bak við . ..|
„Veit faðir þinn hvaða leynd-
armál það er, sem orsakar þessa
framkomu móður þinnar gagn-
vart okkur?“ spurði Robert.
Pamela hristi höfuðið. ,
„Stundum finnst mér hann
vita það . . . . óg stundum ekki.
En nú verð ég að fara aftur heim
á gistihúsið .... mamma fer að
verða hrædd um mig ....“.* I
Hún beygði sig niður og tók
eitthvað upp.
Það var kuðungur.
„Taktu við honum, til minn-
ingar um mig ... ... . og þessa .daga. j
Þú veizt að við förum innan
skamms. En við erum ung *'.'.“.
þú verður að gefa mér frest . .. .-
og treysta mér“.
—O— '
Þau. dönsuðu saman í gaþium
um kvöldið, en móðir Pamclu
kom og skarst í leikínn.
„Pamela, þú verður að koma
upp .... til að hjálpa mér að
setja dótið í töskurnar".
Blóðið hljóp fram í kinnar
Roberts.
„Má Pamela ekki dansa við
mig einn dans enn, frú Low? “
Frú Low virti hann ekki við-
lits.
„Pamela kémur strax“. • •
Robert og. herra Low fengu sér
sæti úti á svölunum.
„Ég veit hve mjög þér elskið
dóttur mina .... og ég treysti
yður .... ég treysti yðúr: svo vel
að; ég ætla að segja yður sann-
leikann. Það er nefnilega ég sem
á sökina á ósamlyndinu 'á milli
Pdmelu og móður hennar.........(
Það var árið 1914 .... s'kömmu ;
áður en heimsstyrjöldin brauzt
út. Þá var ég 25 ára og dvaldist
hér á þessu sama gistihúsi. Ég
kynntist frönskum liðsfoxingja
.... og dóttur hans. Þá var ég
orðinn vel stæður. Madelaine ....
konan mín .... vár mjög ung.
Ég elskaði hana og ég setti mér
það takmark að ná ástum henn-
ar .... alveg eins og ég setti
mér oft takmörk i starfi mínu.
Tiifinningar voru ekki efst á
baugi hjá mér. Á vegi mínum
varð þó alvarleg hindrun. Made-
laine var ástfangin af ungum
Þjóðverja...... Faðir hennar
kærði sig ekki um'að neitf yrði
úr sambandi þeirra á milli. í mín-
um augum var Þjóðverjinn að-
eins óvinur, keppinautur, s?m ég
varð að ryðja úr vegi.
Þegar. stríðsyfirlýsingin kom,
framdi ég óþokkabragðið. „Ef
hann elskar yður raunverulega“,
sagði 'ég, ,;þá hættir • hann að
berjast gegn fósturjörð yðar. Ást-
in verður að standa ofar öllu''."
Og með því að hamra á þessu
nógu lengi og oft,- náði>-ég-loks;
tilætluðum árangri. Til allrar
hamingju hugsaði hún ekki nán-
ar um það hvemig hann átti að
fara að því að gerast liðhlaupi.
Hún. lét hann velja annan hvorn
kostinn og hann svaraði með því
að segja að hún vissi ekki, hvað
hún væri að tala um......Henni
hlyti að verða það ljóst, þótt
síðar yrði.
Svo fór hann leiðar sinnar.
Ég stóð við hlið hennar og horfði
á, þegar hún tók af sér hringinn,
sem hún hafði fengið frá hon-
um .... það var snúinn hringur
með safírsteinum. Hún fleygði
honum með fyrirlitningu út í
brimið .... eins langt og hún
gat.
Nokkrum dögum síðar lét hún
því að verða konan min. Fyrst
í stað fannst mér hún mundi
hafa gleymt honum.......... En
sannleikurinn rann upp fyrir
henni og þar kom að ég varð að
viðurkenna fyrir henni að hvaða
maður sem .váeri, mundi hafa
gert það sama og þýzki vinur-
inri hennar .... þö hann hafi
elskað liana af öllu hjarta. Ég
átti von á því ao barnið mundi
tengja Okkur fastari böndum. En
því miður reyndist það ekki svo.
Madelaine ól hatur í brjósti til
mín og hefnigirni hennar beind-
ist einnig til Pamelu, hennar
eigin dóttur. Ég átti þvi hvorki
ást eða trúnaðai'traust konu
minnar.
Og nú .... þannig hugsar hún
með sjálfri sér .... á Palema,
einkabarnið, að verða svift öllu
því, sem hún sjálf fór á mis við.
Auðvitað getur Pamela gifzt
•'ður, þegar hún verður myndug,
brátt fyrir mótbárur móður sinn-
ar .... en við megum ekki
cleyma því að konán mín er
ekki hraust. Ég efast ekki um
■ð Pamela elskar.yður .... ef
svo væri ekki hefði ég ekki trú-
að yður fyrir þessú, en ....“.
Robert þrýsti hönd hans þegj-
andi.
Snemma næsta morgun vakn-
aði Robert við bílhljóð. Nú voru
þau að fara. Auðvitað hafði frú
Low valið þennan brottfarar-
tíma til þess að enginn gæt
xvatt þau ....
Hann rak augun í kuðunginn,
sem lá á borðinu. í reiði sinn
greip hann kuðunginn og kastaði
honum af alefli í gólfið, svo að
hann mölbrotnaði.
Hann starði .... trúði varla
sínum eigin augum. Svo beygði
hann sig niður og brosti.
Undir venjulegum kringum
stæðum hefði hann alls ekki þor-
að að aka svona hratt. En nú lá
mikið á.
Loks náði hann þeim, þar sem
þau höfðu numið staðar fyrir
utan greiðasölu aðeins nokkra
kílómetra frá landamærunum.
Hann sté út úr bílnum, sigri
hrósandi.
„Ég ætlaði aðeins að fá að
kveðja yður“, sagði hann, „og
hér hef ég litla minningargjöf
handa Pamelu".
Hann tók um hönd hennar og
setti hringinn á fingurinn.
Frú Low starði á hringinn eins
og steini lostin.
„Hvar hafið þér fundið þenn-
an hring“, stundi hún með önd-
ina í hálsinum.
„í kuðung, sem Pamela fann
á ströndinni, frú Low“.
Það var snúni hringurinn með
safírunum.
Þau höfðu fudið hringinn sem
hún hafði kastað burtu fyrir svo
mörgum árum .... sami hring-
urinn .... sömu kringurristæð-
urnar ....
Þeim fannst öllum þrem, eins
og ísinn bráðnaði úr hjarta frú
Low. Þeim fannst öllum, að nú
yrði allt gott aftur....
Þessi mynd frá þingi Sameinuðu þjóðanna, var tekin er Túnis-
deilan var þar til umræðu. Salah Ben Youssef frá Túnis ræðir
við frú Vijaya Lakshmi Pandit, sem hélt framsöguræðu í málinu.
Sigurður BMhsm
Mpi Étlfæiur í dag
3-5 herbergja íisúð
á hitaveitusvæðinu óskast til kaups, helst milliliðalaust.
Þarf að vera laus til íbúðar, ekki síðar en 1. október n. k.
Mikil útborgun. — Tilboð, merkt: „813“ sendist Morgun-
blaðinu fyrir 27. jan. n. k.
eftir
Hreinsum alls konar fatnað
með tveggja daga fyrirvara.
EFNALAUGIN „BJÖRG“
Sólvallagötu 74 og Barmahlíð 6.
í DAG er Sigurður á Núpi 80
ára. Verður það þó ekki séð á
útliti hans, að hann eigi svo mörg
ár að baki. Enn er hann ungur
í anda og gegnir ábyrgðarstörf-
um. Sigurður er fæddur að Núpi
undir Eyjafjöllum. Foreldrar
hans voru hjónin þar, Sigríður
Sigurðardóttir og Ólafur Jónsson.
Sigurður tók ungur við búi eftir
foreldra sína og giftist ágætri
konu, Guðrúnu Andrésdóttur. —
Eignuðust þau fimm börn, sem
öll eru á lífi og hin mannvænleg-
ustu. Á Núpi hefur Sigurður alið
allan sinn aldur og unað vel hag
sínum. Lífsbaráttan hefur hert
hann og gefið honum mikið starfs
þrek.
Sigurður var lengi formaður
við Eyjafjallasand og orðlagður
fyrir áræði og góða sjómennsku.
Heppinn hefur hann verið og
ætíð siglt fram hjá skerjum og
komizt gegnum brotsjóa lífsins
án árekstra.
Sigurður er sérstaklega vinsæll
og nýtur almenns trausts. Hann
heíir lengi starfað að opinber-
um málum fyrir sveitai-félagið og
farizt það prýðilega úr hendi.
í félagsmálum og verzlunar-
málum hefir hann látið til sín
taka og ávallt unnið markvisst
að því að bæta aðstöðu manna í
þeim efnum. Enn er hann útibús-
stjóri fyrir Kaupfélagið Þór á
Hellu ög ferst það vel úr hendi.
Margur’mundi á hans alclri telja
sér nauðsynlegt að losna við erils
samt starf, en Sigurður hefur
aldreí talið eftir sér að vinna
og mun hann verða störfurn hlað-
inn meðan þrek endist.
í dag munu margir heimsækja
Sigurð á Niipi. Margir munu vilja
árna honum heilla og þakka lið-
inn tíma.
Eyfellingar þekkja Sigurð á
Núpi bezt, því munu þeir fjöl-
menna til hans í dag. Þeir kunna
vel að meta drengskap hans og
þá hollustu, sem hann hefir
ávallt sýnt byggðarlagínu, með
því að láta það njóta góðra starfa
á langri æfi.
Ég vil með þessum fáu línum
færa Sigurði á Núpi mínar beztu
afmælisóskir með ósk um að
hans góða heilsa og þrek mcgienn
lengi endast. í. J.
Enn er hægt að gera
góo kaup á
>»
U t sö I tiEini
Vinnujakkar kr. 75,00.
Drengjaslcppar (alull)
krónur 75,00.
Útiföt burna kr. 100,00
IJllarföt uppáhneppt kr. 50.
Kvenhosur (rayon) kr. 6,00.
Herravesti
Golftreyjur
Vinnupeysur o. fl. úr bandi,
á verksmiðjuvcrði. —
Amerískar kuldaúípur á
böi-n og fullorðna og jersey-
fiit; úti og inni 10% afslátt
ur. — I dag: Metravara;
mikið niðursett.
LAUGAVEG 10 — 3IMI 3367
BEZT At* AVOLtÍA
í UORGUNBLAÐINU
«