Morgunblaðið - 19.06.1981, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 19. JÚNÍ1981
Æ-TLA AÐ Bl&JA FORSTJORANNJ (JM MLíP-
hÆKICUW Ifl AlOKÖUW. HVEiewiQ E(? }?ETTA
Ásí er...
|6£o
... að íína sveppi
saman.
TM Rm U.S. Pat Off.—aM ríghts rcserved
• 1981 Los Anoeíes Times Syndicate
Hve len>íi ætliA þið að vera i
verkfallinu?
Éií mun sjá til þess þegar þú
sleppur út, að þetta bjánalega
bros þitt hverfi!
HÖGNI HREKKVlSI
„ itKKflOU NÚ 'l (>£550 .' "
Róttæklingaganga
undir blóðrauðum
alræðisdulum
Þessir hringdu . .
JFúnína Gisladóttir, Hörgs-
hlíð 22 (sími 15377) hringdi.
Sonur hennar hafði farið í
Laugardalshöllina að kvöldi 17.
júní með öðrum unglingum.
Það var heitt og hann lagði frá
sér dúnvesti með yfirhöfnum
hinna krakkanna, sem hann
var með, þegar þau fóru að
dansa. En engin fatagæsla mun
hafa verið á staðnum. En
vestið var horfið, þegar hann
ætlaði í það.
Kvaðst Jónína ekki trúa því
að foreldrar tækju það gott og
gilt að barn þeirra kæmi heim í
nýrri flík, án þess að vita
hvaðan hún kæmi. En þetta var
dökkblátt dúnvesti, tiltölulega
nýtt. Eins hefur viðkomandi
e.t.v. í hita leiksins ekki gert
sér grein fyrir að hann var að
stela. Og því kvaðst hún vona
að vestið kæmi í leitirnar
annað hvort til lögreglunnar
eða beint til fjölskyldunnar í
Hörgshlíð.
Granni skrifar Velvakanda:
• Tveggja ára slen
„Boðskapurinn mikli hefur enn
út gengið. Minnihlutahópur gegn-
her-í-landi róttæklinga reynir nú
að hrista tveggja ára slen af
eftirhreitum liðs síns, og fyrir-
skipar nú Keflavíkurgöngu (rútu-
flutninga?) hernámsandstæðinga
laugardaginn 20. júní næst-
komandi. Flæðir nú og glymur
áróðurinn í ríkisfjölmiðlum, Þjóð-
viljanum og öðrum málgögnum
róttæklinga.
• Nytsamir sakleysingjar
„Miðnefndin" (Æðsta ráðið)
hefur barið saman fund eftir fund,
og um það þjarkað hvernig helzt
mætti virkja hina svokölluðu
„nytsömu sakleysingja" til þátt-
töku í þramminu, betur en að
undanförnu. — Helztu niðurstöð-
ur munu vera þessar:
1) Brölt hrosshausa- og þorsk-
hausaliðs róttæklinga við Laug-
arnes og Sundahöfn, sæliar minn-
ingar, er talið hafa verkað eins og
feilpúst í „baráttunni", einkum þó
í sálarlífi nytsamra sakleysingja,
— og á það lið að hafa hægt um
sig að sinni.
1
2) Fjarstæðuhatrið í orðinu her-
NÁMS-andstæðingar er talið hafa
unnið gegn þátttöku nytsamra
sakleysingja í fyrri göngum. —
Skal nú áróður allur og innræting
bera stimpiiinn her-STÖÐVA-
andstæðingar.
3) Nöfn fyrri gangna svo sem
„Keflavíkurganga", „Hvaleyrar-
ganga", „Straumsvíkurganga"
o.s.frv. þykja bera á sér fráfæl-
andi rauðliðablæ (af nokkuð aug-
ljósum orsökum!) fyrir nytsama
sakleysingja. Verður nú fiaggað
með nafninu FRIÐARGANGA og
fastlega vonað að margir bíti á
agnið!
4) En harðasta deilumálið innan
„miðnefndar" mun hafa verið
ákveðin hreinskilni, sem einkennt
hefur fyrri göngur. Sú hreinskilni
felst í þeirri staðreynd, að þramm-
að hefur verið undir allt að
tuttugu og tveimur blóðrauðum
Gúiagdulum sovétskipulagsins,
en merki íslenzka lýðveldisins,
íslenzki fáninn, jafnframt svívirt-
ur með samhliða notkun með
rauðdulunum. — Skylt er þó að
geta þess að notkun merkis ís-
lenzka lýðveldisins fór niður í einn
fána (rifinn og skítugan), í svo-
Æðarvarp og skógrækt
Ingjaldur Tómasson skrifar:
I spurningakeppni útvarps var
spurt hvaða eyja það hefði verið, þar
sem Guðmundur góði var fenginn til
að kveða niður mikinn músagang,
sem spillti mjög kornörkum á eyj-
unni. Og tekið fram að eyjan hefði
verið skógi vaxin. Guðmundur brá
skjótt við og stefndi músunum í nes
eitt á eyjunni, sem átti að vera
griðland þeirra. Rétta svarið kom
fljótt frá öðrum, er spurður var:
„Viðey við Reykjavík". Sú skýring
var gefin að þetta hefði Árni Óla
skráð eftir öruggum heimildum.
þetta hefur gerst á 12. öld. Það er
með Viðey, eins mýmarga staði um
allt okkar land, að örnefnin bregða
upp lifandi mynd af ýmsum skógar-
gráðum, bæði hvað fegurð og stærð
snertir (Fagriskógur, Dynskógar og
þúsundir „holta“ með nægilega háum
og þéttum skógi, að „heyrandi" gat
leynzt nærri, þótt hann sæist ekki).
Það er óhugsandi að fyrstu land-
námsmennirnir hafi ekki notað skóg-
inn mjög mikið, bæði í byggingar,
skip og til allskonar búsforráða
innanstokks og utan. Með fundi
fjölda kolagrafa og járnbræðsluofna
er fyllilega sannað að mikinn skóg
hefur þurft til kolagerðar, járnsmíða
og járnbræðslu. Hin stóru langelda-
stæði hafa flestir fslendingar séð
með eigin augum (Stöng). Ótalið er
að mestallur fénaður hefur gengið að
mestu sjálfaia í skjóli skóganna, því
hvergi hafa fundist fjárhús, aðeins
fjós fyrir 10—20 kýr fyrir heimilið.
(Stöng og víðar í Þjórsárdal). Líka
má benda á baðhúsin, sem hafa
fundist. Ekki hefur baðgrjótið hitað
sig sjálft. Allt þetta sannar ótvírætt
tilvist stórskógar um mikinn hluta
landsins við upphaf landnáms. Og
svo þéttur var skógurinn að víða
þurfti að ryðja hann, bæði vegna
kornakra, bæjarstæða og brautar að
bæjunum.
Margsinnis hafa bæðiég og margir
menn, lærðir og leikir, bent á þessar
augljósu staðreyndir. Það er þess-
vegna nær óskiljanlegt, að til skuli
vera hérlendis mikill fjöldi fólks,
furðufuglar sem berja í borð og neita
blákalt þessum óyggjandi sönnunum,
sem segja má að alls staðar blasi við.
Þessar sömu óbuganlegu hersveitir
berjast líka af alefli gegn allri
skógræktun til nytja á landi hér.
Bæði telja þeir slíkt óhugsandi,
vegna þess að nytjatré geti ekki náð
nægum þroska hér (þótt við sjáum
nú 10—12 metra há tré víðsvegar um
landið). Og svo telur þetta fólk að
barrtré „eigi“ alls ekki að rækta hér.
Þau séu útlend og spilli ásjónu
landsins. Segja má að þessi óhugnað-
ur „grasseri" í skólunum, og fræg eru
urnmæli háskólaprófessors, sem kom
með þá tillögu að banna með lögum
ræktun barrtrjáa. Og nú er þessi
sami lýður orðinn langsfrægur vegna
algerrar andstöðu við að þjóðin geti
notið þeirra auðæfa, sem alheims-
skaparinn hefur gefið okkur í ríkum
mæli í fallvötnum og jarðhita.
Endurreisn Viðeyjar
Hver einasti unglingur þarf heil-
brigða lífræna sumarvinnu. Nú er
talið að þunglega horfi um atvinnu
skólafólks í sumar. Oft hefi ég
gagnrýnt stjórn og framkvæmd ungl-
ingavinnunnar, en þá frekast gagn-
vart þeim yngstu, sem fá lítið annað
að vinna en í svonefndum vinnuskóla.
Það er eflaust margt vel um vinnu
eldri unglinganna. Nefni hið mikla og
fjölbreytta starf við umhirðu útivist-
arsvæða, skógrækt, blómaskreytingu
o.fl. En því miður hefi ég oft orðið
vitni að lélegri verkstjórn og verk-
efnalausu hangsi tímunum saman.
Ég hefi oft bent á það með mörgum
dæmum að það er uppeldisleg nauð-
syn að unglingar komist í snertingu
við alvöruvinnu fullorðinna. Það er
áreiðanlega alltof mikil leikaraskap-
arárátta í því fríða velmenntaða liði,
sem á að leiða æskulýð þéttbýlisins á
heilbrigðar brautir góðs mannlífs.
Það er vitað að æðardúnn er nú í
geypiverði, bæði hér og erlendis. Það
væri því heilbrigt fyrir æskulýð
Reykjavíkur að hefja æðarvarp og
skógrækt í Viðey. Æðarfugl vill helst
vera þar sem gróðurskraut er mikið.
í Viðey og nálægum eyjum væri
auðvelt að hafa þúsundir æðar-
hreiðra, nokkurs konar alreykvíska
stóriðju, sem gæti gefið mjög miklar
dúntekjur, er nota mætti til stór-
ræktunar nytjaviðar og til að greiða
þeim unglingum og öðrum, sem við
þetta gætu unnið gott kaup.
Brunavarnir í góðu
lagi í sumarbúðunum
F. Agnarsson skrifar fyrir hönd
stjórnar Skógarmanna KFUM:
„í blaðinu þann 14. júní sl. í
þættinum „Þessir hringdu" var
áskorun frá föður um að forráða-
menn sumarstarfsins í Vatnaskógi
gerðu grein fyrir brunavörnum í
sumarbúðunum.
Reynt skal hér með að svara
þessari sjálfsögðu fyrirspurn.
I sumarbúðunum eru staðsettir
reykskynjarar á þeim stöðum, sem
sofið er, auk þess sem víða eru
handslökkvitæki. Búnaður þessi er
yfirfarinn á hverju ári af kunnáttu-
manni, og þess vandlega gætt, að
hann sé í fyllsta lagi.
Eftirlitsmaður frá Brunamála-
stofnun ríkisins hefur heimsótt
staðinn og eftir ábendingu hans var
sett upp brunaslanga á kefli, á stað
sem hann ákvað.
Öll upphitun á staðnum fer fram
með rafmagni, og hefur starfsmaður
Rafmagnseftirlits ríkisins yfirfarið
allar raflagnir og gert síðan athuga-
semdir, sem farið hefur verið eftir.
Þá eru lekastraumsrofar á öllum
rafgreinum.
Vatnshitatæki hafa verið skoðuð
og samþykkt af öryggiseftirliti
ríkisir.s,
Þá má geta þess að allir gluggar
eru þannig að auðveldlega er hægt
að komast út um þá.
Hver flokkur er fræddur um þær
reglur sem gilda á staðnum og inn í