Morgunblaðið - 11.10.1983, Blaðsíða 30

38
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. OKTÓBER 1983
+
Móðir okkar,
GUÐRÚN PÁLÍNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Lokaalíg 6,
andaöist í Landakotsspítala laugardaglnn 8. október.
Fyrir hönd systkina,
Svava Tryggvadóttir.
t
Eiginmaöur minn og bróöir,
ÞORGEIR MAGNÚSSON
fré Villingavatni,
Langeyrarvegi 14, Hafnarfiröi,
andaöist i St. Jósefsspítala í Hafnarfiröi 8. október sl.
Steinunn Eiriksdóttir,
Anna Magnúsdóttir.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
ALFRED GUDNASON,
bifreiöasmiöur,
Kópavogsbraut 41,
lést aö heimill sínu 9. óktóber.
Jónína Guörún Gústavsdóttir
og börn.
+
Útför
HÓLMFRÍDAR HELGADÓTTUR,
Grundarstíg 10,
fer fram frá Fossvogskirkju miövikudaginn 12. október kl. 15.00.
Blóm afþökkuö, en bent á líknarstofnanir.
Systkinin.
+
Útför móöur minnar,
HALLFRÍÐAR RÓSU JÓNSDÓTTUR HILSMAN,
fer fram frá Þjóökirkjunnl í Hafnarfiröl miövikudaginn 12. október
kl. 15.00.
Harry Thomas Hilsman.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar, sonur og afi,
SÍMON G. MELSTED,
rafvirkjameistari,
Efstasundi 62,
veröur jarösunginn frá Bústaöakirkju í dag, þriöjudaginn 11.
október, kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Krabbameinsfélagiö.
Laufey Kristjánsdóttir,
Helga Melsteó, Elva Dögg Melsteö,
Jóhann Melsteö, Helga S. Melsteö,
Gunnlaugur Melsteö, Eyjólfur Daníel Melsteö,
Anna Sigríöur Melsteö.
+
Innilegar þakkir færum við öllum sem sýndu okkur samúö og
vinarhug viö fráfall ástkærs eiginmanns, fööur, tengdafööur og
afa,
ÁSGEIRS JÚLÍUSSONAR,
sýslufulltrúa frá Eskifiröi.
Sérstakar þakkir færum viö Guömundi Oddssyni, lækni, og ööru
starfsfólki deildar E6 Borgarspítaianum.
Hjördís Helgadóttir,
Júlíus Ó. Ásgeirsson,
Kristbjörg Ásg. Whitney, Dennis J. Whitney
og dóttursynir.
+
Hjartkær móöir okkar,
BJARNÞRÚDUR MAGNÚSDÓTTIR,
Fálkagötu 22,
veröur jarösungin frá Fossvogskapellu mlövlkudaginn 12. október
kl. 13.30.
Blóm eru vinsamlega afþökkuö, en þelm sem vildu minnast hlnnar
látnu er bent á iiknarstofnanir.
Magnús Þorbjörnsson,
Vigdís Þ. Janger,
Solveig M. Þorbjörnsdóttir,
Sigrún Ólafsdóttir,
Halldóra Aóalsteinsdóttir,
Gunnar Janger,
Kristján J. Guömundsson,
Guðmundur Karlsson.
Minning:
Símon Melsted
rafvélameistari
Fæddur 25. september 1939.
Dáinn 4. október 1983.
Þegar andlátsfregn Símonar
Melsted, vinar míns, barst til mfn
út á sjó, komu margar minningar
upp í hugann. Þegar horft er til
baka eru endurminningarnar ótal
margar. Þó vitað hafi verið að
hverju stefndi, þá er erfitt að
sætta sig við það að hann sé allur,
rúmlega fertugur að aldri.
Símoni kynntist ég fyrst þá er
við sem ungir menn tengdumst
fjölskylduböndum fyrir rúmum
átján árum. Laufey og Símon
gengu í hjónaband 1963 og fimm
árum síðar gekk ég að eiga systur
hennar, Matthildi. Við komum
mikið hvor á heimili annars og
áttum mörg sameiginleg áhuga-
mál. Alltaf var gott að leita til
hans þegar eitthvað bjátaði á.
Símon var mikið fyrir útiveru
og ferðalög. Hann var mikill unn-
andi fagurrar náttúru og hafði un-
un af því að ferðast um landið
okkar. ósjaldan kom Símon heim
til mín og bauð mér með sér
eitthvað út fyrir bæinn, ýmist á
snjósleða eða skíði að vetri til eða
að renna til fiskjar í ám og vötn-
um þegar voraði að nýju. Ég undr-
aðist það oft, hvaðan honum kom
allur sá kraftur, sem þarf til
slíkra ferðalaga, því oft voru þessi
ferðalög farin eftir langan og
strangan vinnudag á verkstæðinu,
en ég aftur á móti í fríi frá mínum
störfum. Seinustu árin gekk hann
ekki heill til skógar, en veikindi
sín bar hann með dugnaði og
þrautseigju, og vildi sem fæst orð
hafa um þau.
Ég þakka Símoni fyrir samveru
og vináttu gegnum árin og ég
minnist hans með söknuði en jafn-
framt með þakklæti fyrir
skemmtilega og viðburðaríka
samferð. Megi Guðs blessun fylgja
Símoni Melsted og minningu hans.
Ég og fjölskylda mín vottum
Laufeyju og börnunum dýpstu
samúð okkar, einnig Helgu móður
hans og öðrum aðstandendum.
Guðmundur Kr. Kristjánsson.
Hvað er lífið, hvað er dauðinn?
Hver er tilangurinn með veru
okkar hér á jörð? Engin algild
svör eru til, samt verðum við að
trúa því að einhver tilgangur sé í
því þegar ungu fólki er snögglega
kippt í burtu.
Það er svo stutt, bilið milli lífs
og dauða. Við vitum að fólk er
veikt, jafnvel mikið veikt, en samt
er það alltaf áfall, þegar allt í einu
er klippt á lífsþráðinn. Þannig var
það með Símon Melsted, vin okkar
og mág. Hann hafði sl. 3 ár barist
hetjulegri baráttu við þann skæða
sjúkdóm sem svo margan mann-
inn hefur lagt að velli. Á þessum
árum fór hann í margar erfiðar
rannsóknir og aðgerðir, en alltaf
reif hann sig aftur upp og komst á
fætur og til vinnu á ný. Hann rak
rafvélaverkstæði við góðan orð-
stír, en það fyrirtæki hafði hann
sjálfur stofnað og lagt í það allan
sinn starfskraft á meðan það var
að komast á fót. Átti það sterk
ítök í honum og stóran hluta af lífi
hans alla tíð og hann var velmet-
inn og mjög fær i sínu starfi.
Símon Melsted var fæddur 25.
september 1939. Foreldrar hans
voru Helga Símonardóttir og
Gunnlaugur Melsted, bygginga-
meistari. Þau eignuðust 5 börn og
var Símon næstelstur. Æsku-
stöðvar Helgu móður hans voru á
Þingvöllum, og þar, hjá Símoni
afa sínum i Vatnskoti, dvaldi hann
oft á sumrin og jafnvel á vetrum
lika. Þar undi hann sér vel i þeirri
fegurð og víðáttu sem Þingvellir
eru þekktir fyrir. Sennilega má
rekja til veru hans þar, þá þrá sem
alltaf brann i brjosti hans um að
ferðast, bæði um byggðir og
óbyggðir landsins. í ferðalögum
var hann óþreytandi, stundaði
skíðaferðir og snjósleðaferðir uppi
á öræfum, og gönguferðir og akst-
ur um fjöll og firnindi. Slikra
ferða naut hann i ríkum mæli.
Fram til siðustu stundar lifði von-
in um að komast á fætur og ferð-
ast á ný. Nú er hann lagður af stað
í þá ferð sem við eigum öll fyrir
höndum fyrr eða síðar.
Símon gekk að eiga Laufeyju
Kristjánsdóttur frá Isafirði árið
1963 og lifir hún mann sinn. Þau
eignuðust 5 börn, sem eru: Helga f.
1958, Jóhann f. 1961, Gunnlaugur
f. 1963, Anna Sigriður f. 1965 og
Elva Dögg f. 1979.
Við sem þekktum Símon Mel-
sted erum þakklát fyrir þau kynni,
það var alltaf gott að koma á
heimili þeirra hjóna, gestrisni var
þar í hávegum höfð og þó fjöl-
skylda konu hans væri stór voru
allir hjartanlega velkomnir til
dvalar þar er þeir þurftu að vera í
Reykjavík. Hann átti líka einlæga
vináttu tengdafólks síns og virð-
ingu, ekki hvað sist i þeim erfiðu
veikindum, sem hann barðist gegn
af þrautseigju og viljakrafti.
Nú þarf hann ekki lengur að
berjast við þrautir og sjúkdóma.
Við hljótum að gleðjast yfir þvf að
hann hefur fengið hvíld, þó við
jafnframt söknum þar vinar i
stað.
Móðir hans, sem nú sér á bak
öðrum syni sínum yfir móðuna
miklu, vottum við einlæga samúð,
einnig börnum hans og eiginkonu,
sem stóð eins og klettur við hlið
hans á erfiðum tímum og brást
aldrei.
Við biðjum algóðan guð að vera
honum leiðarljós á því ferðalagi
sem hann hefur nú lagt af stað f.
Við þðkkum honum samfylgdina
og vináttuna og biðjum honum
blessunar í nýjum heimi.
Jóna Valgerður Kristjánsóttir
og fjölskylda.
Fjórði október gekk fyrir sig
eins og flestir aðrir dagar vikunn-
ar, venjubundnum ferli dagsins
lokið og undirritaður búinn að
koma sér vel fyrir eftir kvöldmat-
inn, fór yfir fréttasíður blaðanna
og slappaði af. Siminn hringir og
mér var tilkynnt lát náins frænda
og félaga. Símon er dáinn, fréttin
var endapúnktur á stríði, þar sem
mótherjinn er ósjáanlegur og
ósigrandi. Hildarleik lokið, sem
+
Innilegar þakkir færum vlö öllum þelm sem sýndu okkur samúö og
hlýhug viö fráfall eiginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur og
afa,
GUNNARSTHORODDSEN
og vottuöu minnlngu hans virðingu.
Vala Ásgeiradóttir Thoroddsen
Áageir Thoroddsen, Sigriöur S. Thoroddsen,
Siguröur G. Thoroddsen, Sigrföur K. Thoroddsen,
Dóra Thoroddsen, Jóhannes Bragason,
María Kristin Thoroddsen, Guómundur Hólmsteinsson
og barnabörn.
við mennirnir stöndum litlir og
magnlausir gagnvart.
Það voru nokkrir dagar liðnir
frá þvi að við kvöddumst í hinsta
sinn. Það virtist hvila hetjuleg ró
yfir honum og við fótagaflinn var
mynd af yngstu dótturinni.
Hetjan beið þess að koma skyldi
með þá vissu að um einhliða enda-
lok væri að ræða, önnur hetja var
ekki fjarri, eiginkonan, þar sem
hún með ómældri blíðu og hlýju
viðmóti tók þátt i striðinu, deildi
með honum biðinni, sem var löng
og ströng.
Það vakna upp margar spurn-
ingar þegar örlögin gerast svona
grimm, spurningunum verður
aldrei svarað hvers vegna hann og
hvers vegna nú.
Minningar flögra um vitundina
og myndir koma fram i huga
manns. Minningar frá æskudög-
unum á Laugavegi 18, fjölskyldu-
móti þar sem ungviðið nýtti sér
frelsi til að hafa hófleg óiæti i
frammi og til unglingsáranna þeg-
ar bensínlyktin loddi við unga
menn.
Símon var hrókur alls fagnaðar,
ávallt fremstur í flokki, sjálfsagð-
ur leiðtogi þar sem gleðin réði
ríkjum, var þá gítarinn sleginn og
áhyggjur og amstur hversdagsins
látið hvíla í friði.
Við áttum þvi láni að fagna að
tilheyra stórfjölskyldu sem var
samhent og hafði góð sambönd.
Síðustu árin hafa samböndin verið
að taka á sig nýja mynd, efnt hef-
ur verið til mannamóta og var
upphafið að þvi fyrirkomulagi átt-
ræðisafmæli Brynjólfs Melsted,
föðurbróður Simonar, en hann var
hugsjónamaður á mörgum sviðum
og þar á meðal á þvi sviði að
styrkja samstöðu fjölskyldunnar
og lagði drög að stofnun frænda-
félags í því skyni.
Frændafélagið hefur verið virkt
í raun þótt það starfi ekki form-
lega, ættingjarnir hafa farið sam-
an í ferðir á ættarslóðir og hafa
þær tengst viðburðum í fjölskyld-
unni.
Simon var sjálfkjörinn leiðtogi f
þessum ferðum og var ómissandi.
í starfi var Símon frábær fag-
maður, hugvitssamur og handlag-
inn svo að af bar. Það kom af
sjálfu sér að hann stofnaði fljót-
lega eigið fyrirtæki og naut
trausts og álits allra.
Undirritaður kynntist því af
eigin raun, þegar tækin brugðust
og leitað var til hans, hvernig
hann fann á augabragði veikleik-
an, aðeins með þvi að horfa og
hlusta skamma stund á fyrir-
brigðið.
Símon var snjall rafvélavirki,
hann var almennt viðurkenndur
sem snillingur í viðgerð á rafkerfi
bifreiða, var leitað til hans með
verkefni sem erfitt var að leysa.
Simon var ekki eingöngu farsæll
f starfi, ungur kvæntist hann
Laufeyju Kristjánsdóttur sem
deildi með honum f blíðu og striðu.
Laufey staðfesti það i veikindum
hans, hvaða mannkosti hún hefur
að geyma, sindrandi af góð-
mennsku og hlýju, þar sem hún
sat við sjúkrabeð hans.
Börnin fimm efnileg og mynd-
arleg, Helga sem að afloknu stúd-
entsprófi tók próf í tölvuvinnslu,
Jóhann sem fór í fótspor föður
sins og lærði rafvélavirkjun,
Gunnlaugur nýútskrifaður bú-