Morgunblaðið - 21.11.1984, Qupperneq 29

29
fyrir þá, sem ekki eiga íbúð og
verða því að leigja. Þá varð ég
hissa. Af hverju? — Ja — viðmæl-
andi minn stóð nú ekki i neinni
eldiínu fyrir okkur leigjendur.
Gömul kona, búin að fá stíflu í
heila, veit stundum hvaða dagur
er eða hvað hún er gömul — hún
er vissulega ekki líklegri en verka-
lýðsrekendur eða stjórnmálamenn
til að skilja þvílíkan þjóðfélags-
vanda, sem hún svo óvænt hafði á
orði. En sannarlega hitti hún
naglann á höfuðið, — og það vænti
ég að margir ungir kennarar finni
á sjálfum sér.
Já, dömur mínar og herrar.
Fyrst gömul kona, sem hefur feng-
ið stíflu í heila, getur skilið þetta
(og það án eigin reynslu), þá
finnst mér að ungt fólk með allar
sellur heilar ætti að geta það líka
— svo framarlega sem greindar-
visitalan nær 100. Að vísu býst ég
ekki við miklu af því fólki, sem
hefur á samviskunni annan eins
verðbólguglæp og sú kynslóð sem
hefur alið ykkur — trúandi því að
gróði þess kæmi beint úr hendi al-
mættisins og væri frá engum tek-
inn. En þið eruð önnur kynslóð,
fyrirheit betri skilnings og meiri
þekkingar, þrátt fyrir nokkur
hættumerki, enda er ykkur tiltæk
lærdómsrík reynsla, sem foreldr-
ana skorti.
Sko. Sumir ungir kennarar hafa
fengið íbúð að gjöf eða í arf og
geta stofnað heimili þrátt fyrir lág
laun. Aðrir byrja að hlaða niður
ómegð án þess að eiga svo mikið
sem kopp handa fjölskyldu, sem
þið þekkið áreiðanlega úr ykkar
eigin heimi þann reginmun, sem
þarna er á vegna aðstöðu en ekki
launa.
En um þetta snýst kjarabarátt-
an samt ekki. Hvers vegna? Af því
að það hentar ekki þeim sem stýra
kjarabaráttunni: Þeir hafa nefni-
lega allir aðstöðuna, búnir að eign-
ast allt sem þeir þurfa til lifsins,
nema daglegt brauð'og brennivin
sem er þeim aðeins hégómi, —
„Það er Ijóst, að í iðn-
ríkjunum er unnið
markvisst að því að
örva, hvetja og styðja
iðnaðinn til nýsköpunar
og framfara. Astæða
þessa áhuga er, að
mönnum er Ijós nauð-
syn þess að atvinnuveg-
irnir búi yfir tækni og
markaðsþekkingu, sem
stendur ekki að baki
þeirri, er samkeppnis-
og viðskiptaþjóðir
hafa.“
Til íhugunar
Það er ljóst, að í iðnrikjunum er
unnið markvisst að því að örva,
hvetja og styðja iðnaðinn til ný-
sköpunar og framfara. Ástæða
þessa áhuga er, að mönnum er ljós
nauðsyn þess að atvinnuvegirnir
búi yfir tækni og markaðsþekk-
ingu, sem stendur ekki að baki
þeirri, er samkeppnis- og við-
skiptaþjóðirnar hafa. Okkur er
ekki síður mikil nauðsyn á að
fylgja fast á eftir, eigi lífskjör á
íslandi að verða sambærileg við
það er annars staðar gerist. Við
getum mikið lært af öðrum og við-
ast hvar eru menn fúsir að miðla
okkur af reynslu sinni og þekk-
ingu.
Þessa vinsamlegu afstöðu vina-
þjóða okkar ber að hagnýta og
fylgjast vel með því þróunarstarfi,
sem þær vinna á sviði tækni,
stjórnunar og fræðslu. Varast ber
að halda, að öll útlend þróun sé
góð. Það er því þörf á kunnáttu til
að velja, aðlaga og hagnýta þá
þekkingu, sem er í boði. Eigi slík
kunnátta að vera raunsæ, verður
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. NÓVEMBER 1984
þeim hentar ekki að gera mikið úr
þessum aðstöðumun.
Þið verðið að
gera uppreisn
Já, unga fólk, þið verðið að gera
uppreisn. Ekki gegn samfélaginu
sem þið eigið nú að taka við að
byggja upp og betrumbæta, heldur
gegn hinum gömlu og steinrunnu
leiðtogum ykkar, sem sífellt tipla
sömu villustigana, sem ekki liggja
til farsældar, ekki til betri lífs-
kjara, jafnaðar, fegurra mannlifs,
heldur eru pólitískar brautir, á
skakk og skjön við hugsjónina um
frelsi, jafnrétti og bræðralag, til-
raun til að koma ríkjandi stjórn
frá völdum eða a.m.k. hindra hana
í að ná árangri og öðlast tiltrú. En
til þessa á (ef réttmætt er) að nota
atkvæði sitt í alþingiskosningum,
ekki hnefarétt, jafnvel þótt lög-
verndaður sé.
Gerið þessa uppreisn nú — ekki
með hnefum, heldur rökum og at-
kvæðum. Þið þurfið vissulega kja-
rabætur, bætur sem ekki stofna
samfélaginu í háska með þeim
hrikalega þjóðfélagsglæp, sem ný
óðaverðbólga myndi reynast. Ef
þið standið saman og látið skyns-
emi og sanngimi ráða, i félagi við
annað ungt fólk, bæði innan BSRB
og annarra samtaka launþega, t.d.
bankastarfsfólks, þá eigið þið vís-
an sigur: Nú er lag. Þjóðin er á
vegamótum, einmitt nú. Kannski
hefur tillitslaus, eiturgrimm
mafía verðbólgutímans sigur,
kannski hefur sjálfseyðingarhvöt
náð fullum tökum á þjóðinni —
hin mikla spurning er hvað þið,
unga kynslóðin, hafið fengið í arf:
græðgina eina, þá ósk að njóta, eða
hvort þið eigið manndóm til að
„ganga til góðs götuna fram eftir
veg“.
Guðjón Jónsson er fyrrverandi
kennari og síarfar nú rið Seóla-
banka íslands.
hún að grundvallast á þekkingu á
framleiðsluatvinnuvegunum.
íslenskir atvinnurekendur þurfa
að verða virkari í námskeiða- og
námsstefnuhaldi þar sem þróun-
armál eru til umfjöllunar. Það er
ljóst, að áratugurinn 1990—2000
verður tæknilega mjög ólikur ára-
tugnum 1970—80. íslenskir at-
vinnuvegir hafa verulega sérstöðu
samanborið við atvinnuvegi stærri
þjóða, en samt sem áður verða
þeir ekki undanþegnir skyldunni
til að standast þá samkeppni, sem
nútíma þróun krefst. Afkoma ís-
lensku þjóðarinnar er undir því
komin að það takist.
Arvika, 5. sept. 1984.
Steinar Steinsson er skólastjóri
Iðnskólans í Hafnarfírdi. Hann er
nú i náms- og kynnisferð á Norður-
löndum og Bretlandi.

esið
reglulega af
öllum
fjöldanum!
Iðnskólinn
fær setn-
ingartölvu
í TILEFNI af 80 ára afmæli
Iðnskólans í Reykjavík hefur
beildverslunin ACO hf. gefið
skólanum fullkomna setningar-
tölvu af gerðinni LINOTYPE.
Vélina er hægt að tengja við
tölvu eða um símalfnu. Með
þessu skapast möguleiki á því
að setja texta í smátölvu með
ritvinnsluforriti. Vélin kemur
síðan textanum í endanlegt
form.
Áki Jónsson forstjóri ACO hf., Óli Vestmann Einarsson, yfirkennari og
Ingvar Ásmundsson skólastjóri við afhendingu á Linotype-setningartölv-
unni sem ACO hf. gaf Iðnskólanum.
Tölvuborð
stöðluð eöa sérsmíóuö
að óskum kaupanda
SKEIFUNNI 6.SÍMAR: 33590.35110. 39555