Morgunblaðið - 01.05.1987, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MAÍ 1987
Minning:
Guðmundur Gísla
son, Uxahrygg
Fæddur 30. ágúst 1903
Dáinn 18. apríl 1987
Öll vitum við hve oft skal fyrir-
gefa. Það á ekki að gera sjö sinnum
heldur sjötíu sinnum sjö sinnum.
Hitt vita sjálfsagt færri hve oft
skal endurgjalda. Muna og endur-
gjalda það sem vel er gert í garð
náungans.
í hinum harða heimi viðskiptanna
vill hinn mannlegi þáttur alltof oft
gleymast og allt talið slétt og fellt,
þegar reikningurinn hefur verið
greiddur.
Sá, sem endurgeldur margfalt
þarf ekki þess vegna að safna í
sjóði, en víst er um það að langur
vegur er stundum milli ríkidæmis
og lífshamingju. Gæfa og lífsham-
ingja eru góðir förunautar.
En hverra erinda er umræða um
endurgjald og fyrirgefningu í fram-
haldi af yfírskrift þessarar greinar?
Jú, reyndar er sú umræða sprottin
af einu atviki í lífi mínu, heimsókn
að Uxahrygg til að safna peningum.
Eftir eldgosið í Vestmannaeyjum
fór fram fjársöfnun á vegum sveit-
arstjóma. Mitt hlutskipti í þeirri
söfnun var m.a. að safna saman
framlagi á Bakkabæjum. Frá þeirri
ferð er mér einkum tvennt minnis-
stætt. Hið fyrra er, hversu háar
fjárhæðir vom án undantekninga
reiddar af hendi íbúanna. Það hefur
oft síðan leitt huga minn að því,
hve oft er vel farið með þá, sem í
erfíðleikum eiga hér á landi. Ég
satt að segja undraðist gjafmildina
og ekki síður velviljann í garð
þeirra, sem í vanda vom staddir.
Ég held, að slíkt hugarfar geti að-
eins orðið til í stríði hins daglega
lífs, sem eykur skilning á mannleg-
um vandamálum og auðveldar
mönnum að setja sig í annarra spor.
Það færir mér heim sanninn um
það að ekki nægir að hrópa hjálp
til handa hinum bágstadda, heldur
að veita hjálpina.
Hið síðara atriðið, sem ég minnist
sérstaklega, em orð Guðmundar
Gíslasonárj er hann afhenti sitt
framlag. Ég man þau enn orðrétt
svo: „Eg fékk mína fyrstu peninga
í Vestmannaeyjum. Það er best að
þeir fari þangað nú. Þetta er allt
sem ég á.“ í framhaldi af þessum
orðum spunnust nokkrar umræður
okkar á milli. Þeirra vegna get ég
nú sagt ykkur frá því hvemig hug-
arfar manna í garð náungans
verður til og skilningur eykst á
þörfum annarra. Svo að ég endur-
taki með öðmm orðum, gerist það,
þegar gott efni harðnar og vex í
átaki sínu við lífíð í mótbyr og
meðbyr.
Ég fann, að í orðum Guðmundar
fólst meining um það, að ekki væri
nóg gefíð. En ef framlag Guðmund-
ar væri nú framreiknað og endur-
goldið þó ekki væri nema sjö
sinnum, að ég tali nú ekki um sjötíu
sinnum sjö sinnum, væri það álitleg
flárhæð. Miklu hærri en svo að
nokkmm manni kæmi til hugar að
leggja með sér til greiðslu á feiju-
tolli til handa Karon. En hver veit
nema tollurinn nú fari eftir efnum
og ástæðum. Þá verður gjaldið, sem
Guðmundi er gert að greiða, hátt
en léttbært. Því af nægum efnum
er að taka, því það er hið góða
hugarfar sem skiptir höfuðmáli. Að
vera heill, ekki hálfur. Það er málið.
Ég læt mér nægja að skrifa um
eina dagstund í lífi Guðmundar
Gíslasonar. Að auki vil ég þakka
samfylgdina og bið blaðið að flytja
vinum Guðmundar og vandamönn-
um kveðju mína.
Filippus Björgvinsson
Þann 2. maí nk. verður jarðsung-
inn Guðmundur Gíslason, fv. bóndi
á Uxahrygg, Rangárvallahr. Fer
útförin fram frá Oddakirkju.
Ég var svo lánsamur að kynnast
Guðmundi er ég var sumardvalar-
drengur á Uxahrygg tvö sl. sumur,
Við Guðmundur urðum miklir vinir
og sakna ég hans mikið. Alltaf var
Guðmundur léttur í lund og gaman
að spjalla við hann. Hann sagði
mér margt urn lífíð og tilveruna í
gamla daga. Ég hefí engum kynnst,
óskyldum mér, sem var jafn barn-
góður. Nú hafa bamabömin hans
misst góðan afa og tryggan vin,
einkum bömin á heimilinu.
Nú kveð ég Guðmund Gíslason,
vin minn, með söknuði og þakka
það að hafa kynnst þeim góða
manni. Magnúsi, Krissu og bömum
þeirra, svo og öðmm aðstandendum
Guðmundar, óska ég huggunar í
þeirra söknuði.
Blessuð sé minning Guðmundar
Gíslasonar á Uxahrygg.
Arni Jónsson, sumardrengur.
• •
Sigurður Ogmundsson
frá Litla-Landi — Kveðja
Fæddur 18. desember 1928
Dáinn 25. aprfl 1987
A morgun verður til moldar borinn
ástkær faðir okkar, Sigurður Ög-
mundsson frá Litla-Landi. Hann
hefur verið kallaður burt frá okkur
eftir langa og hetjulega baráttu við
erfíðan sjúkdóm. A stundu sem þess-
ari megna orð lítils. Það er svo margt
sem við vildum segja en það segir
samt svo lítið. Hugurinn hverfur til
baka og við minnumst allra góðu
stundanna sem við áttum með hon-
um, því allar stundir með manni eins
og pabbi okkar var eru góðar stund-
ir. Sú minning er dýrmæt perla sem
ávallt verður geymd í hjörtum okkar
og mun aldrei gleymast. Pabba,
tengdapabba og afa er nú sárt sakn-
að. Hjá honum áttum við öruggt
skjól og til hans var alltaf hægt að
leita. Afabömin hans hafa misst
mikið, miklu meira en orð fá lýst,
því pabba þótti afskaplega vænt um
þau öll og gat alltaf sinnt þeim
hversu veikur sem hann var, alltaf
gaf hann sér tíma til að spjalla við
þau af sinni hlýju. Oft sagði hann
„Blessun fylgir bami hveiju" og
gladdist hann mjög þegar hann vissi
að von væri á tveimur gimsteinum í
viðbót. Það er svo erfítt að skilja til-
ganginn. Hvers vegna er svona góður
maður kallaður burtu frá okkur allt-
of fljótt. Við skiljum það ekki en
fínnum sárt til þess hversu sárt við
söknum hans og hversu mikið við
þörfnumst hans. Við treystum Guði
fyrir honum og þökkum honum fyrir
að hafa verið svo lánsöm að eiga
hann að á meðan hans naut við því
betri föður eða afa er ekki hægt að
fá. Við emm þakklát fyrír að hann
fékk að dvelja síðustu vikumar heima
eins og hann og móðir okkar kusu.
Þar börðust þau saman og vom
ákveðin í að vera saman til síðustu
stundar. Æðmleysi þeirra og trú
styrkti þá sem til þeirra komu því
það var einstakt. Minninguna um
hann munum við ávallt geyma í hjört-
um okkar og biðjum við Drottinn að
þerra saknaðartárin og helga sorg-
ina. Við biðjum hann að gefa móður
okkar styrk í þessum mikla missi og
veita henni þá huggun og það slq'ól'
sem pabbi gerði. Við bömin hans,
tengdabömin og afabömin þökkum
pabba fyrir allt og lifum í trausti
þess að við munum síðar eiga með
honum eilífar samvemstundir. Minn-
ingin um besta pabba og afa í heimi
mun ávallt lifa.
Því svo elskaði Guð heiminn, að
hann gaf son sinn eingetinn, til
þess að hver, sem á hann trúir,
glatist ekki, heldur hafí eilíft líf.
(Jóh. 3. 16.)
Inga Dóra, Ögmundur Brynjar
og Anna Linda Sigurðardóttir.
CITROÉN
AX
CITROÉN Eö
CITROÉN
FRANSKA BYLTINGIN
í HÖNNUN SMÁBÍLA
Undirbúningur aö franskri byltingu í hönnun smábíla
hófst fyrir 5 árum.
Þá fékk hönnunardeild Citroén þaö verkefni að hanna
bíl sem átti aö vera stuttur en þó rúmgóöur.
Hann varö aö vera glæsilegur og aflmikill en þó sérlega
sparneytinn og hafa frábæra aksturseiginleika og síöast
en ekki síst varö hann aö vera ódýr.
Með algerri uppstokkun í framleiðsluaðferðum tókst að
uppfylla allar þessar mótsagnakenndu kröfur.
Franska byltingin heitir CITROÉN AX.
JAFNVEL VERÐIÐ ER
FREISTANDI/frá kr.329,900.-
Vegna sérlega hagstæðra samninga við Citroén verk-
smiðjurnar getum við boðið viðskiptavinum okkar afar
freistandi verð og greiðsluskilmála á CITROÉN AX.
BÍLASÝNING UM HELGINA
Opið frá kl. 10-6 laugardag og 1-5 sunnudag.
Komdu og sjáðu bílinn sem fékk Gullna stýrið, smábílinn
CITROÉN AX ásamt riddara götunnar, CITROÉN BX sem
verður tjóðraður niður á staðnum.