Morgunblaðið - 17.04.1988, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. APRÍL 1988
25
bragðs að kasta spóni yfir á vakar-
barminn sem fjær okkur var. Draga
hann varlega fram af og skaka svo
hægt og rólega. Línan varð að vera
sterk, því hún myndaði rétt hom á
vakarbrúninni og sargaðist utan í
við skakið. Með þessu móti fengum
við stundum 3 til .4 góðar bleikjur.
Þetta voru skrítnar veiðiferðir.
Þama vom hegrar að spóka sig og
þegar styggð kom að þeim, flugu
þeir til og settust í hæstu grenitrén
í miklum skógargarði sem þama er.
Það var heldur „óíslensk" sjón sem
þá blasti við. I bakgrunni snævi
þakinn greniskógur með hegmm
sitjandi á trjátoppum. I forgranni
menn gangandi með veiðistangir hjá
ísilögðu vatni og silungakippur
dinglandi við hlið þeirra.
Einu sinni varð einum vininum á
að renna spóninum í ógáti niður um
loftgat sem var ekki breiðara en svo
að spónninn rétt smaug í gegn. 2
punda bleikja greip spóninn strax
en náðist auðvitað ekki upp. Eftir
rekistefnu vom tveir gerðir út í sum-
arbústað þama rétt hjá að líta eftir
einhverju verkfæri sem hægt væri
að notfæra sér. Komu þeir eftir
stutta leit með jámkarl sem þeir
fúndu fyrir aftan hús. Frá því að
bleikjan tók og þar til þeir höfðu
höggvið gat á 40 til 50 sentimetra
þykkan ísinn, og einn þeirra teygt
höndina ofan í ískalt vatnið og grip-
ið bleikjuna, liðu um 40 mínútur.
Að dorga niður um vakir á ís er
yfirleitt svöl skemmtun og ætti ekki
að þurfa að brýna fyrir mönnum að
búa sig vel frá toppi til táar. Erlend-
is útbúa margir sér lítil tjöld eða
meðfærilega skúra þar sem þeir sitja
inni jrfir vök sinni, kynda með prímus
og hita kakó eða kaffi um leið. Sýn-
ist það vera skynsamlegt en þó minn-
ist undirritaður þess að hafa einu
sinni lesið um einn sem hélt út á
ísinn í morgunsárið á afar fögmm
degi. Hann hjó sér vök og hóf dorg-
ið. Þetta var góð hola og hann var
að draga físka upp á ísinn tii sín
nokkuð reglulega fram eftir degi.
Varð hann svo niðursokkinn að hann
leit ekki upp úr iðju sinni utan til
þess að hita sér kaffi á prímusi sem
hann tendraði inni í skúmum sínum.
Loks fannst honum að hann heyrði
eitthvert hljóð sem minnti á gnauð
í vindi. Er hann rak hausinn út úr
dyranum, sá ekki út úr augum, kom-
inn var blind-öskubylur og mátti vin-
ur vor þakka fyrir að fínna bifreið
sína í sortanum, enda langt til lands.
En hvert eiga menn að fara? Ell-
iðavatnið er að verða æ vinsælla og
vaxandi fjöldi sækir í Svínadalsvötn-
in upp af norðurströnd Hval^arðar,
einkum Geitabergsvatnið sem er
innst þeirra. Ögn lengra er sjálfur
Borgarfjörðurinn og þar hafa löng-
um verið gjöful og góð dorgmið neðst
á stóránum, einkum þó og sér í íagi
Norðurá. Björn heitinn Blöndal,
bóndi og rithöfúndur í Borgarfírði,
ritaði í bók sína „Norðurá — fegurst
áa“, að mjög mikil sjógengin bleikja
gengi neðst í Norðurá, Grímsá,
Andakílsá og Langá og elstu sagnir
sem hann hafi heyrt am dorgveiði á
þessum slóðum séu frá árinu 1870.
Þá veiddu menn með apparati sem
kallað var trémaður. Það var stöng
sem var með hreyfanlegum þverbita.
Á öðmm enda þverbitans var dula,
en á hinum héngu línan og öngull-
inn, en stöngin var rekin ofan í ísinn.
Þegar fiskur greip agnið, keyrði
hann þann arm þverbitans niður og
reisti þannig duluna á hinum armin-
um. Vom duglegir dorgarar kannski
með nokkur svona tæki og röltu á
milli, eða hlupu e.t.v. ef takan var ör.
Pleiri staði mætti auðvitað nefna,
t.d. Mývatn sem er e.t.v. frægasta
dorgveiðistöðin af þeim öllum og þar
fer nú orðið fram landskeppni ár
hvert þar sem farið er að bera á
erlendum gestum, einkum þó frænd-
um frá Noregi. Alls staðar gilda hin
sömu lögmál um veiðiskapinn og
vissulega er víðar hægt að veiða.
Raunar sennilega í hvaða vatni sem
er þar sem silungur er undir og vatn-
ið leggur. Grh. veit að mörgum hrýs
hugur við dorgveiði, telja það sport
sem hæfi bara heljarmennum og
hreystimönnum sem þola nístings-
kulda klukkustundum saman. Sé
búnaður í lagi ættu menn að geta
stundað þetta án harmkvæla og
kalinna táa og fingra.
-gg-
Skrifstofuhúsnæði
517 fm efri hæð við Smiðjuveg. Einn salur fullmál. Hent-
ar fyrir félagasamtök. Laus strax. Verð 30.000 pr. fm.
Garðyrkjubýli
1. ha. lögbýli við Aratungu í Biskupstungu. Nýtt 180
fm timburhús klætt með múrsteini. Ýmis skipti á eign
á höfuðborgarsvæðinu.
Iðnaðarhúsnæði - Hf.
120 fm iðnhúsnæði við Drangahraun á einni hæð ásamt
fullfrág. skrifstofu og kaffiaðstöðu. Tvennar stórar að-
keyrsludyr. Laus strax. Lítil útb. Verð 4 millj.
E1 Fasteignasalan 641500
| EIGNABORGsf. ,
______) Hamraborg 12 - 200 Kópavogur J
Sölum.: Jóhann Hátfdánars. Vilhjálmur Einarss. Jón Eiriksson hdl. Rúnar Mogensen hdl.
® 68-55-80
Dalsel - V. 5,2 millj.
120 fm mjög góð 4ra herb. íb. á 3. hæð. Þvottaherb.
innaf eldh. Stæði í bílhýsi. Ákv. sala.
Keilugrandi - V. 7,2 m.
Glæsil. 140 fm íb. á tveimur hæðum. Vandaðar innrétt-
ingar. Steinflísar og Ijós Álafoss-alullarteppi á gólfum.
Stæði í bílhýsi.
FASTEIGNASALAN
FJÁRFESTING HF.
Armúla 38. - 108 Rvk. - S: 68-55-80 ,===_
Lögfræðingar: Pétur Þór Sigurðsson hdl., ffj3
Jónína Bjartmarz hdl.
* Víðb°torsæti f
da&a ferðir Sl j
.P* bÝður góð
'&lega þjóDustu
bestu sölarstri
•Mundu aðn

11 mm

1
\ i
1

3T d : li\ ! U » LJ r L« »] ' $
pLL i ftÐALSTF Æ 1 ' 1 9 — R E Y K J A V í K _ S í fol 1 . 2 8 133
uVl
■
/■ / .Sir - -SpVpVfy-'tT,* - » ■ ^ Mm
HuflHSKw - - 'x* i^fl