Morgunblaðið - 16.05.1991, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR'tft.-MAI-»9T
Hallfríður Guðjóns-
dóttir - Minning
Hallfríður Guðjónsdóttir, húsmóð-
ir, Geislagötu 1 á Akureyri hefur
verið kölluð til hærri heima, hún
lézt á Fjórðungssjúkrahúsinu 6. maí
sl., á áttugasta og öðru aldursári,
barnlaus ekkja eftir Sigurð Svein-
björnsson skáld og verkamann.
Hallfríður var eyfirzk og vestfirzk
að ætt og uppruna. Tveggja ára
gömul missti hún móður sína Petól-
ínu Elíasdóttur fyrr húsfreyju í Rek-
avík Bak Höfn, Sléttuhreppi, frá
Steinólfsstöðum í Veiðileysufirði,
Grunnavíkurhreppi, faðir Hallfríðar
var Guðjón Hallgrímsson frá Reist-
ará, Arnarneshreppi, Eyjafirði, hann
andaðist 1952, orðlagður fyrir dugn-
að og mannkosti alla. Það var þung-
bær söknuður fyrir feðginin að missa
móðurina. En Guðjón ól dóttur sína
upp af kærleiksríkum dugnaði og
miklu stolti, með aðstoð nærgætinna
góðvina.
Hálfsystkin Hallfríðar sammæðra
eru í aldursröð þessi.
Hólmfríður Pétursdóttir, húsmóð-
ir í Reykjavík, ekkja Árna Hinriks-
sonar frá Tindum í Svínavatnshr.,
Austur-Húnavatnssýslu. Stefán
Sölvi, bóndi í Rekavík, _ eftirlifandi
ráðskona hans er Pálína Ásta Jósefs-
dóttir, húsmóðir frá Atlastöðum í
Fljóti, Sléttuhr., nú í Hafnarfirði.
Bjargey Halldóra Pétursdóttir, hús-
móðir í Hælavík, síðar í Látravík,
síðast á ísafirði, átti Sigmund Ragú-
el Guðnason úr Hælavík, bóndi og
vitavörður. Bæði látin. Bjarni Kristj-
án Pétursson, bóndi á Hesteyri í
Jökulfjörðum, ókv. bl. látinn. Pétur
Tryggvi Pétursson netagerðarmeist-
ari Grænagarði, ísafírði, átti Albert-
ínu Friðbjörgu Elíasdóttur, húsmóð-
ur, sem er látin.
Alla tíð var mikil vinátta og ein-
lægur kærleikur á milli Hallfríðar
og hálfsystkina hennar, en hálf-
systkin samfeðra dóu í bernsku.
Það eru aðeins fáein ár síðan ég
vissi um Hallfríði, en mæður okkar
voru systradætur, móðurömmur
okkar systur, dætur Kristjönu Jóns-
dóttur húsmóður og manns hennar
Kristjáns Guðmundssonar óðals-
bónda á Steinólfsstöðum, Grunna-
víkurhreppi, Norður-ís.
Mér mun seint úr minni líða, er
ég kom fyrst á heimili Hallfríðar og
Sigurðar, þau tóku svo ástúðlega á
móti mér. Að kynnast þeim hjónum
var svo traust og öruggt, tryggðum
bundið. Á hverri stund þegar fagnað
var gestum á heimilinu, fögriuðu þau
hjón innilegast allra, sem ég hefi
kynnst. Ef til vill er þetta eitt af
hinum mörgu góðu aðalsmerkjum
Norðlendinga og Vestfirðinga?
Þessi heimsókn mín og kynni
leiddu af sér órofa ti-yggð og vin-
áttu. Nu þegar mér barst sú fregn
í sumarbyrjun að Hallfríður mín á
Akureyri, væri flutt yfir á Sumar-
landið, þá lögðust á mig margháttað-
ar hugsanir. Það var ekki eingöngu
söknuður yfir brottför góðrar vin-
konu og náinnar frændkonu, sökn-
uður yfir því að fá ekki séð hana
aftur í jarðneskri tilveru, heldur
hvernig hún var, alveg einstök
mannkostamanneskja.
Áratugum saman hafði heimili
Hallfríðar og Sigurðar verið sem
skáli um þjóðbraut þvera. Þar stöldr-
uðu við frændur, vinir og kunningj-
ar. Heimili Hallfríðar og Sigurðar
var fagurt heimili. Ekki í þeirri
merkingu að þar hafi harðviður
skreytt þiljur, eða ytra pírumpár rið-
ið húsum.
Ytri umgjörð var hreinleg, einföld
og smekkleg, húsakynni ekki voldug
en afar vel hirt og nýtt. Ekki má
gleyma garðinum við húsið. En það
sem gerir heimili að heimili er fólkið
sjálft, bókasafnið, afstaða þess til
umhverfis og annarra manna skóp
hina sönnu fegurð sem sá aldrei
gleymir, er var gestur Hallfríður og
Sigurðar.
Einhver hefir sagt að þegar ein-
hver vina manns deyi, deyi hluti af
manni sjálfum. Vissulega er þetta
satt, ég finn það sjálfur, því síðastlið-
ið haust kvaddi þessa jarðvist ástrík,
góð og göfug móðir mín. Tómið er
stórkostlegt, sem eftir er skilið. Því
fær ekkert svarað annað en minn-
ingin um þann vin sem látinn er,
og vonin og trúin á framhaldslífið
og samband við hærri heima.
Að síðustu vil ég þakka hjúkruna-
rliði og læknum á Ákureyrarspítala
umönnun frænku minnar, og systk-
inunum Baldri og Kristínu Halldórs-
börnum og fjölskyldum þeirra svo
og öðrum er reyndust henni einlæg-
ir og sannir vinir alúðarþakkir fyrir
vináttuna og tryggðina við hana
fyrr og síðar.
Blessuð sé minning mikillar
konu.
Helgi Falur Vigfússon
SIEMENS
Lítið inn til okkar og skoðið vönduð
vestur-þýsk heimilistœki!
Hjá SIEMENS eru gœði, ending og
fallegt útlit ávallt sett á oddinn!
SMITH&NORLAND
NÓATÚNI 4 • SÍMI 28300
Ef þú undirbýrð daginn skynsamlega geturðu
verið viss um að þetta verður ekki nándar nærri
eins erfitt og þú óttast.
• Byrjaðu strax á því að mynda reyklaus svæði.
Hættu alveg að reykja á þeim stöðum þar sem
þú ert að jafnaði lengst, ení flestum tilvikum er
þar um að ræða heimili, vinnustað og e.t.v. bílinn.
Þegar þú hefur ákveðið að tiltekinn staður skuli
vera reyklaus, máttu ekki hvika frá því hvað sem
á dynur. Reyklaust svæði táknar ekki endilega að
aðrir megi ekki reykja þar, heldur á það fyrst og
fremst við þig sjálfa(n). Það ert þú sem hefur
ákveðið að hætta að reykja.
• Ef þú ert stödd (staddur) á reyklausu svæði,
t.d. heimili þínu, og löngunin er alveg að sliga þig,
verður þú annað hvort ^ð standast löngunina eða
bregða þér út fyrir, t.d. út á svalir eða tröppur,
til að fá þér reyk.
M ÞÚ HJETTi
id REYKJi?
Því ekki aö nota lækifæriú og slíga skrefið
a reyklausa úagirn 31. maí næstkomanúi.
• Ef þú fylgir þessum leiðbeiningum og byrjar á því
strax í dag, geturðu treyst því að baráttan við löngun-
ina verður mun auðveldari eftir að þú hættir.
• Ástæðan er tvíþætt. í fyrsta lagi rýfur þú tengslin,
sem eru milli reykinganna og þíns daglega umhverfis.
í öðru lagi minnka reykingarnar þá sjálfkrafa á undir-
búningstímanum og það dregur verulega úr hættunni
á líkamlegum fráhvarfseinkennum.
• Krabbameinsfélag Reykjavíkur verður með
símatíma fyrstu dagana í júní frá kl. 11-13 alla virka
daga. Þar getur þú fengið stuðning og leiðbeiningar.
• Leiðbeiningabæklingar Krabbameinsfélagsins fyrir
þá, sem eru að hætta að reykja, heita „Út úr kófinu“
og „Ekki fórn heldur frelsun". Þeir fást á heilsugæslu-
stöðvum um land allt, í mörgum apótekum og hjá
okkur, í Skógarhlíð 8.
Krabbameinsfélag Reykjavíkur
V______________________________________________ V