Morgunblaðið - 26.06.1992, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. JÚNÍ 1992
35
Tryggvi Sigurðsson
frá Bakka - Minning
þrífa eggin og raða í bakka. Græni
jeppinn sem afi og amma áttu er
mér líka mjög minnisstæður. í hon-
um keyrðu þau eggin til kaupenda
og oft fengum við systkinin að koma
með í þær ferðir. Hænsnabúið var
úti á Seltjarnarnesi og þegar ég
varð eldri fór ég stundum í hjóla-
túra þangað með vinkonum mínum.
Alltaf var vel á móti okkur tekið,
enda vinir mínir vinir þeirra. Þarna
á nesinu var lítil byggð í þá daga.
Risastórar hvannir uxu við búið,
margskrúðugt fuglalíf allt í kring
og fjaran rétt fyrir neðan. Þetta var
því ævintýraheimur fyrir okkur
krakkana. Ætíð voru þó vökul augu
sem fylgdust með því að við færum
okkur ekki að voða.
Amma var komin hátt á sextugs-
aldur þegar ég fæddist, en ég var
svo heppin að fá að eiga hana að
í rúm þijátíu ár. Þau afi fluttust á
Hrafnistu í Reykjavík árið 1983 og
voru þar saman í 3 ár, en afi dó í
sepember 1986. Þá voru þau orðin
langafi og langamma; dóttir mín
er fædd 1985 og bróðursonur minn
í apríl árið eftir. Hann er skírður í
höfuðið á afa og er reyndar
skemmtilega líkur nafna sínum í
útliti. Amma hélt mikið upp á
langömmubörnin og þar sem aðeins
ár er á milli þeirra, svipaður aldurs-
munur og á okkur systkinunum,
held ég að hún hafi stundum endur-
upplifað þá tíð, þegar við vorum á
þeirra aldri. Hún Iifði það líka að
sjá þriðja langömmubarnið, stúlku
sem bróðir minn eignaðist nú í vor.
Við erum ekki fjölmenn í föður-
fjölskyldunni minni og nú er stórt
skarð höggvið í þann hóp. Amma
er farin. Hún er farin í sína lokaf-
erð, þá sem við öll eigum vísa ein-
hvern daginn. Hún átti við nokkur
veikindi að stríða öðru hvoru undan-
farin ár, en hélt fullri hugsun og
andlegu þreki alveg fram undir það
síðasta. Hún var ætíð jafn innilega
glöð þegar ég kom til hennar og
alltaf átti hún „nammi“ inni í skáp
til að bjóða. Hún fylgdist líka af
áhuga með öllu sem gerðist í fjöl-
skyldunni og hjá þeim sem henni
tengdust; prófáföngum, nýju hús-
næði, ferðalögum, vinnu og leik,
gleði og sorg. Milli hennar og pabba
var alla tíð sterkt og innilegt sam-
band og varla leið sá dagur að ekki
væri annaðhvort hist eða spjallað
saman í síma. Fjölskyldan var henni
allt. Við erum öll rík að hafa átt
hana að.
Nú kveð ég hana elsku ömmu
mína í síðasta sinn. Ég veit að hún
er hvíldinni fegin, því eins og hún
sagði mér fyrir stuttu, þá var hún
orðin ósköp þreytt. Ég á eftir að
sakna hennar og minningin um
hana mun alltaf búa í hjarta mínu.
Guð blessi minningu ömmu, hafi
hún þökk fyrir allt og allt.
Gúnna
að reka stórt heimili og kom 10
börnum til manns, og er það mik-
ils virði. Ég held að fjölskyldufólki
í dag sem er e.t.v. með 2-4 börn
á framfæri hrysi hugur við slíku
verkefni, hvað þá að leysa það svo
vel af hendi.
Minning hennar lifir í hugum
11 barna hennar, 26 barnabarna
og 10 barnabarnabarna, afkom-
endunum sem hún var ætíð svo
hreykin af.
Finnbogi Ragnar Ragnarsson.
HARPVIPARVAI
HARÐVIÐARVAL HF.
KRÓKHÁLSI 4 R. SÍMI 671010
Fæddur 17. júní 1919
Dáinn 18. júní 1992
Okkur bræðurna langar með
þessum fátæklegum orðum að
minnast föður okkar sem var okkur
svo kær.
Tryggvi Sigurðsson var fædduiN
að Læknesstöðum á Langanesi í
Sauðaneshreppi þann 17. júní 1919.
Foreldrar hans voru Sigurður Jóns-
son, ættaður frá Vopnafirði, fyrr-
verandi bóndi á Fagranesi á Langa-
nesi og kona hans Hólmfríður Sig-
urgeirsdóttir frá Kelduhverfi. Hann
var næst yngstur sex systkina, en
hin eru; Sigmar Sigtryggsson á
Sauðárkróki, Kristín Sigtryggsdótt-
ir og Guðrún Sigtryggsdóttir á
Akureyri, Halldóra Halldórsdóttir í
Kópavogi og Jóhann Dalberg Sig-
urðsson í Keflavik.
Þegar pabbi var á öðru ári flutt-
ist fjölskyldan að Skálum í sömu
sveit. Þorpið Skálar var þá að mynd-
ast og hélt það áfram að stækka
næstu ár þar á eftir. Að Skálum
var rekin umfangsmikil útgerð á
þeirra tíma mælikvarða og á þeirri
útgerð byggðist lífsafkoma flestra,
ef ekki allra fjölskyldna í þorpinu,
Á þessum árum stunduðu Færey-
ingar miklar veiðar við íslands-
strendur og áttu flestir Skálabúar
við þá mikil og góð viðskipti. Fjór-
tán ára réði hann sig á færeyskan
fiskibát sem reri úti fyrir Langanes-
ströndum. Þessi kynni hans af
Færeyingum höfðu sterk áhrif á
ungan huga hans og æ síðar minnt-
ist hann þeirra með hlýhug og þakk-
Iæti. Fimmtán ára keypti hann,
ásamt yngri bróður sínum Jóhanni
Dalberg, lítinn bát af Færeying og
hófu þeir bræður þar með eigin
útgerð. Báturinn fékk að halda sínu
færeyska nafni, Flothesturinn, og
reyndist hin mesta happafleyta og
reru þeir bræður á honum á sumrin.
Landtaka á Skálum var mjög
brimasöm og erfið og með stækk-
andi skipum varð æ erfiðara að
stunda sjósókn þaðan. Því fór svo,
þrátt fyrir að mjög stutt væri á
fengsæl fiskmið, að íbúum þorpsins
fór mjög fækkandi þegar líða tók
á öldina og upp úr miðri öld lagðist
öll byggð af á Skálum. Að kvöldi
10. janúar 1942, í roki og stórbrimi
springur tundurdufl í fjörunni ná-
lægt heimili fjölskyldunnar og eyði-
leggur stóran hluta hússins. Heimil-
isfólkið, 5 manns var allt statt í
eldhúsi á neðri hæð hússins þegar
sprengingin varð og slapp það furðu
lítið meitt. Efri hæð hússins, sem
var timburhús, eyðilagðist alveg af
steinkasti og í rúmum sumra lágu
steinar sem vógu um 15-20 kíló. Á
þessum tíma var pabbi orðinn einn
eftir sem fyrirvinna heimilisins, þar
sem faðir hans var þá orðinn las-
burða, og eftir þennan atburð flutt-
ist hann, ásamt foreldrum sínum,
til Þórshafnar á Langanesi.
Á Þórshöfn byggði hann steinhús
og nefndi það Bakka eftir bernsku-
heimilinu á Skálum. Pabbi vann
nokkra vetur við fiskvinnu í Njarð-
vík, en var á Þórshöfn á sumrin.
Eitt sumar stundaði hann síld á
síldarbát frá Eyjafirði. Árið 1947
hóf hann störf hjá Kaupfélagi Lang-
nesinga á Þórshöfn sem vöru- og
fólksflutningabílstjóri. Aðstæður
voru þá aðrar en nú er, fátt um
bíla og vegir lélegir. Fólk var sótt
í sveitirnar að morgni, þeir sem
þurftu að versla, og því ekið heim
að kvöldi. Síðar gerðist hann olíubíl-
stjóri og stundaði það starf í rúm
20 ár. Hann sá um birgðapantanir,
innheimtu, útkeyrslu olíu til íbúðar-
húsa á Þórshöfn, báta og sveita-
bæja, oft við erfiðar aðstæður í
snjó og byl. Stór hluti þessarar
vinnu um tíma var einnig umsjón
með olíubirgðastöð bandaríska
hersins á Heiðaríjalli og akstur með
olíu og bensín frá Þórshöfn að Heið-
arfjMli. Auð þessara starfa stundaði
hann m.a. ökukennslu á Þórshöfn
og í nágrannasveitum.
Frá föður sínum erfði hann mik-
inn veiðiáhuga og stundaði mikið
ýmsan veiðiskap, bæði á sjó og
landi, meðan heilsa hans entist.
Um 1975 fór heilsa pabba að
bila og varð það til þess að fjölskyld-
an fluttist, tveimur árum síðar, frá
Þórshöfn til Akureyrar þar sem
meiri von var um léttari vinnu. Á
Akureyri hóf hann svo störf hjá
Plastiðjunni Bjargi og vann þar að
mestu fulla vinnu allt þar tii hann
varð sjötugur árið 1989. Fljótlega
eftir það fór heilsu hans að hraka
æ meir þar til hann lést að morgni
18. júní síðastliðinn.
Pabbi okkar og mamma, Aðal-
heiður Einarsdóttir frá Djúpalæk á
Langanesströnd, hófu búskap árið
1953. Saman áttu þau tvo syni,
Ólaf Gunnþór, bílstjóra hjá Kjötiðn-
aðarstöð KEA á Akureyri og Sigur-
þór Hólm, verkfræðing hjá Verk-
fræðistofu Sigurðar Thoroddsen hf.
í Reykjavík. Ólafur er ókvæntur,
en maki Sigurþórs er Áslaug Jóns-
dóttir, landfræðingur, og eiga þau
þrjú börn. Fyrir átti pabbi soninn
Sigurð Hrafn, verkstjóra á Hótel
Örk í Hveragerði. Maki hans er
Guðbjörg Hofland Traustadóttir,
einnig starfsmaður á Hótel Örk, og
eiga þau hjónin tvö börn. Dóttir
Aðalheiðar af fyrra hjónabandi er
Ellen Sigríður Svavarsdóttir, tung-
umálakennari við Iðnskólann í
Reykjavík og á hún tvö börn með
fyrri manni sínum. Núverandi mað-
ur Ellenar er Víking Eiríksson
tæknifræðingur, framkvæmdastjóri
hjá Álstoð hf. í Garðabæ.
Mamma varnn við verslunarstörf
hjá Kaupfélagi Langnesinga og var
m.a. déildarstjóri matvörudeildar
Kaupfélagsins um tíma. Eftir að
þau fluttu til Akureyrar vann hún
við verslunarstörf hjá Kaupfélagi
Eyfirðinga en hefur nú látið störf-
um.
Heimili foreldra okkar, fyrst að
Bakka á Þórshöfn, síðast að Ein-
holti 8c, Akureyri, hefur alla tíð
verið fallegt og gott heimili, opið
ættingjum og vinum hvenær sem
var. Við biðjum góðan Guð að
styrkja mömmu í sorg sinni og send-
um innilegar þakkir til allra þeirra
sem réttu foreldrum okkar hjálpar-
hönd í veikindum föður okkar.
Lífið er fljótt;
líkt er það elding, sem glampar um nótt,
ljósi, sem tindrar á tárum,
titrar á bárum.
Matthías Jochumsson.
Pabbi var traustur og mildur,
elskaði sína fjölskyldu og eignaðist
góða vini og reyndist þeim vel Fyr-
ir það er hans minnst og fyrir það
er honum þakkað.
Sigurþór og Ólafur.
NOTAÐIR BILAR - BILAÞING - NOTAÐIR BILAR - BILAÞING
jJOTAJIR I3ILAR
Á RAUNHÆFU MARKAÐSVERÐI
Mazda 626 GLXi, ’92, 2000i, sjálfsk., 4 dyra, VW Golf GL, ’91, 1600, sjálfsk., 5 dyra, MMC Galant GLSi, ’89, 2000i, sjálfsk., 4
vínrauður, ABS, sóllúga, álfelgur o.fl., ek. dökkblár, ek. 12 þ. km, verð 1.050.000 stgr. dyra, grár, ek. 55 þ. km, verð 980.000 stgr.
N0KKUR DÆMI
VW Jetta CL, ’91, 1600, 5 gira, 4 dyra, MMC Lancer st. 4x4, ’88, 1800, 5 gíra, 5 MMC Pajero stuttur, ’88, 2600, bensin, 5
steingrár, álfelgur o.fl. ek. 9 þ. km, verð dyra, rauður, ek. 51 þ. km, verð 750.000
stgr.
gira, 3 dyra, grár, upphækkaöur, 33" dekk
o.ll., ek. 57 þ. km, verð 1.200.000 stgr.
BYGGIR A TRAUSTI
HEKLUHÚSINU LAUGAVEGI 174
SÍMAR 695660 OG 695500
Opið virka daga kl. 9-18 - Laugardaga kl. 10-14
NOTAÐIR BILAR - BILAÞING - N0TAÐIR BILAR - BÍLAÞING
ÓílýTÍT
dúMT
K- FLÍSAR
t i.kín
m
Stórhöfða 17, við Gullinbrú,
sími 67 48 44