Skírnir - 01.01.1841, Blaðsíða 5

7
sú fregn mörgura á óvart, aS Bretar, Austurríkj-
ismenn, Prussar og Rússar hefSi gjört |>ann saran-
ing viS soldán og sín i milli 14. dag júiimánaSar
í Lundúnaborg, aS þeir mundi þraungva Ala til
hlíSni viS soldán, ef hann gjeíngji ekki aS kost-
ura þeím, er þar voru honura settir. Enn þeír
voru kostirnir, aS Ali jarl skjildi hafa Egjiptaland
handa sjer og niSjum sinum, enn nokkurn hluta
sunnan af Sirlandi (jarlsdæmiS sákJra) æfilangt, ef
hann þekktist þaS boS innan fjórtán nátta, eptir
a& honum væri birt þaS; ella skjildi hann hafa
Egjiptaland eítt, og hafa þó játt því boSi innan
annarra fjórtán nátta. Enn hvurn kostinn sem
hann tækji, skjildi hann senda aptur til Mikla-
garSs herskjip soldáns, og láta fara heím til
Egjiptalands herliS sitt úr öllura þeím iöndum,
er hann hefSi ifir aS ráSa, og vera þó undirmaSur
soldáns. Bretar og Austurríkjismeun skjildi þegar
senda skjipaliS inn í bótn á MiSjarSarhafi, og
banna Ala alla herfliitnínga sjóleíSis milli Egjipta-
lands og Sirlands. Ekkji er þaS ólíklegt, aS Ali
liafi nokkuS treíst á liSveítsIu Frakka. Og þegar
skjilmálar þessir voru bornir upp firir honum,
svaraSi hann roeS undanbrögSum eínum, og so
leiS frestur sá, er honum var settur, aS hann
játti ekkji skjilmálunum; enn fresturinn var á
enda 5ta dag septembers. þ>ess verÖur hjer aS
gjeta, er ekkji mun hafa stutt alllitiö aö því, aö
samningurinn í Lundúnaborg var gjöröur so snögg-
lega. Skömmu áöur gjörSu ”Marónítar” *) á Líb-
"Márdnilar” cru triiflokkur kristinna manna, cr skjildist