Skírnir - 01.01.1841, Blaðsíða 42

44
haldist [>ar við um stund. Enn so fór að Krist-
ínarmcnn unnu borgjina 4. dag júlímánaðar, og
tveím dögum síðar flíði Cabrera til Frakklands
mcð rúmar fímm þúsundir manna, og lauk þannig
ófriði þessum, er nú hefir ifir staðið í segs ára
tfma, og eitt landið hörmulega. j>að er sagt, að
50 [nisundir Karlsmanna hafi alls flúið til Frakk-
lands, og snjeru sumir þeirra aptur, þegar stundir
iiðu fram, enn þeír Cabrera og Balmaseda og
fleíri fiririiðar Karlsmanna liafa verið hafðir í varð-
iuldi á Frakklandi, til þess þeir skilili ekki snúa
aptur, og reína til að vekja ófrið á Spáni að uíu.—
JV'ú er að minnast á stjórn laudsins. þaðfórsem
>ið var að búast, að þegar Spánverjar voru búnir
að reka Karlsmenn af höndum sjer, mundi þeír
gjefa meíri gaum stjóru landsins enn áður, með-
an allt var í uppnámi. Enn til þess að gjeta
skjilið það, sem fram hefir farið á Spáui siðan
stirjöldin var á enila kljáð, verður að renna lítið
eitt augum ifir liið undangjeingna. Stirjöld þá,
er meun Kristinar liafa átt við laudsmenn sína í
segs ár, hafa þeir ekkji háð af vinsemd einni við
barn það, er þeír liafa gjefið drottníngar-
nafu, nje heidur við Kristinu móður þess, enda þó
luín liafi“verið vei þokkuð, heldur miklu fremur
firir frelsi þjóðarinnar, þar sem þeír óttuðust
liarðstjórn herra Karls, ennvæntust stjóruurbótar af
Kristinu drottningu, og feíngu lika. Var sú
stjórnarbót samþikkt af fulltrúum þjóðarinnar árið
1837, og eptír lienni sljórnað ríkjinu. Eiin það
þefir verið ógjæfa Kristiuar drottningar, að húii
helir um of farið að ráðum hirðmanua siniia, þar