Skírnir - 01.01.1841, Blaðsíða 61

63
gjöra, ef ráBgjafar fconúngsins væri nokkurnveíginn
duglegir. þikir landsraönnura þar á ofan kon-
língur halda of mjög frara útlendum mönnum, og
veíta þeím síslur beínt í mót löguin pjóSarinnar-
J>aS þikjir og lítiS verSa úr loforSnm þeím, er
þjóSinni voru gjefin, ábur henni var feinginn hinn
útlendi konúngur, aS liún mundi verSa kvödd til
aljn'ngjis-stefnu, og margjir halda lítillar viSreíst-
ar von í landinu firr enn {>jóSinni sjegjefin stjórn-
arbót. Suiidurlindi1 hefir á þessu ári risiS milli
stjórnendanna á Grikklandi og í MiklagarSi út af
jní, aS ráSherra grikkjakonúngs hafSi gjört versl-
unarsamníug viS soldán firir hönd Grikkja. Enn
þegar til kom, vildi grikkjakonúngur ekkji sam-
þikkjast samníngjinn. Iteíddnst Tirkjir því so
mjög, aS soldán bannaSi öllum þegnum grikkja-
konúngs verslan í rikji sínu, og voru þafc ekkji
allfáir, er af því boSi urSu aS sæta afarkostum.
Eínnig bannaSi soldán griskum mönnum alla sjó-
ilutnínga viS Tirklandsstrendur, og höfSu á því
lifaS margar þúsundir grískra manna, enn mikjinn
toil lagSi liann á grískan varníng, og margt gjörSi
hann annaS Grikkjum til óhagnaSar. Hefir Ottó
kouúngur orSiS aS hafa þetta so búiS, enn, beSiS
hefir hann verndarríkji Grikklands aS skjerast í
leíkjinn. Grikkjir sjálfir hefna sín meS öSrum
hætti á soldáni, er þeír reína til aS hvetja þegna
hans, þá er grískjir eru, til uppreístar í gjegn
honum.
þ>a5 er hvnrttveggja aS Krak á er lítiS ríkji,
enda liefir þaS og mátt gjalda þess, aS þaS liefir
tekjiS sjer ofnærri ófarir Sljettumanna, án þess