Skírnir - 01.01.1901, Blaðsíða 7

Þingm&l, Iðggjöf og fitjórnarfar.
7
jan. 1896 um varnir gegn útbreiðslu næmra sjúkdðma og nokkur önnur
lög. Hinn 27. seft. samþikkir hann fjáraukalög flrir árín 1900 og 1901,
lög um bólusetningar. Hinn 8. november samþikkir konungur fjárlög fir-
ir árin 1902 og 1903, tolllög firir ísland og nokkur önnur lög. Hinn 20.
desember samþikkir hann lög um almannafrið á helgidögum þjððkirkjunn-
ir, lög um samþiktir um ábirgðarsjóði firir nautgripi og onn nokkur önn-
sr lög. Als samþikti konungur 40 lög þotta ár.
Landshöfðingi gefur út reglugerð um viðurværi skipshafna á íslensk-
um skipum 2. janúar, svo og um, hver læknislif skuli vera á skipi og
h/e mikil, og öðlaðist hún gildi 14. mai 1901, en firir þorskveiðaskip er
eldri reglugerð. Hinn 23. mai ritar ráðgjafinn landshöfðingja bréf um
þiigsáliktun um strandgæslubát við Fagsaflða. Segir þar að þetta skip
mundi kosta i minsta lagi 300000 kr., en að flotamálaráðaneitið telji sér
eigí skilt að útvega slíkt skip. Hins vegar segir þar, að efalaust væri
það miklu hentugra að hafa hér tvö varðskip en eitt og hafi því íslenska
ráðaneitið hugsað ura að reina að fá fjárveiting úr rikissjðði til að fá
slíkt skip, en að eigi sé þess að vænta, að slík veitiug fáist á hinum
næstu missirnm. Enn ritar ráðgjafinn iandshöfðingja bréf um þingsálikt-
un um kcnslu í lærða skðlanum. Hafði haun verið beðinn að komast
eftir því hjá kirkju og kenslumálaráðaneitinu danska, hvort sú breiting á
kenslu við lærðaskðlann, sem alþingi fór fram á 1897, mundi verðu því
ti! firirstöðu að íslenskir stúdentar úr skólanum í Reikjavik fengi fram-
vegis aðgaug að háskólanum. En ef það væri ekki var ráðaneitið beðið
að leggja firir næsta þing (þ. e. þingið 1901) frumvarp, cr færi í sömu
átt. Kirkju- og kenslumálaráðaneitið leitaði álits háskðlans um málið og
létu allar 5 deildir hans í ljós álit sitt, en ráðaneitið vísaði eíðan til þess.
Fjðrar þcssara háskðladeilda töldu það rangt að annað gilti hér i þeim
efnum en í Danmörku, en geta verður þess lögfræðisdeildinni til maklegs
lofs, að hún sagði að það mál væri islenskt sérmál og heírði því undir ís-
lenskt löggjafarvald og ekki danskt. Ráðgjafinn segir í bréfi sinu, að
hann vilji ekki gera þetta að umtalsefni, en er auðsjáanlega samþikkur
hinum deildunum, telur sjálísagt að vér bíðum eftir Dönum í þessu og
vill því eigi leggja neitt frumvarp firir þingið þar að Iútandi.—Auk þessa
hafa verið útgefin mörg landshöfðiugjabréf um smærri raál, rcglugerðir og
samþiktir, or hér irði of langt að telja.
Nú skulu taldar breitingar á embættaskipun og síslana: Hinn 5. jan-
úar setti landshöfðingi Brinjðlf skrifara Þorláksson Böngkennara við