Skírnir - 01.01.1901, Blaðsíða 61

Merkileg arfleiðsluskrá.
61
semd, ósingirni og félagslyndi; 4. eftir því hvert siðferðisþrek hann
hefði af sér sýnt á Bkölaárnm sínum, og hverja hæfileika hann hefði
sýnt til að vera forsprakki skólabræðra sinna og láta sér ant um þá.
Hver Btyrkþegi skyldi því fá 4 einkunnir samkvæmt þossu. Einkunn-
ina fyrir fyrsta skilyrði á skölastjðrinn að gefa við skóla þann sem nem-
andi Atskrifast frá, og skal það gert eftir samráði við kennarana. Ein-
kunnirnar fyrir hin skilyrðin skulu fara eftir atkvæðum skðlabræðra nem-
andans. En einkunnirnar skulu hafa það gildi sem hér segir: einkunnin
fyrir fyrsta skilyrði skal gilda 4/io> en einkunnin fyrir hvert af hinum
Vio-
Karlmenn einir mega njöta námsstyrksins, og ekkert tillit má taka
til þjóðernis eða trúarbragða, ef nemandinn er að eins stúdent frá skóla,
sem rétt hefir til þess að nemendur frá honum fái styrkinn.
Cecil Bhodes tók það fram í erfðaskránni, eins og hann hafði oft áð-
ur gert, að hann hefði enga trú á tómum bókormum.
Þótt hann mæti mikils lærdóm og vísindameusku, þá taldi hann þó
sanna mentun fólgna í samræmilegum þroska allra hæfileika mannsins,
líkamlegra sem andlegra, þeirra er viljann snerta og siðíerðið engu síður
en hinna, sem þekkinguna snerta.
Auðmanna-gjaíir til almennings-nota.
Dæmi Cecil Rhodes, er nú var nefnt, er að eins einn vottur meðal
margra fleiri um það, að auðsældarmenn á vorum dögum finna til þess,
að þeir hafa skyldur við mannfélagið. Bandrikja-menn hafa langalengi
staðið öðrum þjóðum framar í þessu efni.
Carnegie, skozkur maður að ætt, græddi urmul milíóna í Bandríkjun-
um við járnsmíði. Hann kvað hafa heitið því með sjálfum sér, að eiga
ekki meira en vel fyrir útför sinni, er hann deyr. Hann er nú gamali
maður og hættur auðsafni, en ver nú auði sinum til að stofna ýmis fyr-
irtæki til almanna-þarfa, einknm hefir hann stofnað fjölmörg bókasöfn í
Ameriku og á Bretlandi. Eftir Nýár í vetur bauðst hann til að gefa
Bandríkja-stjórn $ 10,000,000 (o: 37,500,000 kr.) til mentunar-eflingar.
Gjöfina vildi hann inna af hendi i hlutabréfum stálfélags-sambandsins
mikla (steel trust) og skyldi stjórnin eigi selja þau næstu 10 ár.
Roosevelt forseta þótti viðsjárvert að láta Bandaríkja-stjórnina verða þann-
ig hluthafa i „trust“-fyrirtæki og taldi þotta, ef til vill, yrði skoðað som
gert til að eíia álit hlutabréfanna, og neitaði þvi fyrir Baudarikjanna