Skírnir - 01.01.1901, Blaðsíða 13

Hagur landsmanna.
13
hefir verið unnið að því að brjóta landið. 1 gróðrarstöðinni eru gerðar
tilraunir með alt það, er til nitsemdar horfir. Hafa þegar verið gerðar
töluverðar tilraunir með kartöflur. Sú tegund, sem mesta uppskeru hef-
ur gefið er Queen of the Wally 14234 pund af dagsláttunni, og var hver
kartafla að meðaltali 7, 8 kvint. Auk þess hafa verið gerðar tilraunir
með róur. Af fóðurrófum var mest nppskera af dagsláttu 17885 pund
(Dales hybrider), en af rófum til manneldis 16330 (gulrófufræ frá Dan-
mörku) og 15552 pnnd (næpur, rauðar ameríkskar). Tilraun var og gerð
með hafra og gekk vel, þar sem áburður var, 4923 pund af dagsláttu.
Lapplenskt bigg var og reint og grasfræ, en ekkert verður enn sagt með
vissu nm það.
Bönaðarþingið tók í þjónustu Búnaðarfélags íslands Guðjón búfræð-
ing Guðmundsson til að leiðbeina í kinbótum húsdíra og hirðingu þeirra.
Svo sogir í sögum vorum, að landið var skógi vagBÍð milli fjals og
fjöru, og svo Bkal enn verða. Taka íslendingar nú mjög að leggja stund
á skógrækt. Þess hefur fir verið getið í fréttum þessum, að tré voru
sett niður á Þingvöllum og veitti alþingi nokkum stirk til þess. Dingið
1901 veitti 11000 kr. til skógræktar um næsta fjárhagstímabil. Lands-
stjórnin befur umráð ifir fé þossu, en hefur aftur fengið þau Prytz há-
skólakennara og Ryder sjóliðsforingja. Fengu þeir síðan Flenaborg nokk-
urn skógræktarmann til að annast þetta. Þessi sami Flensborg var hér
á landi sumarið 1901. Leit hann þá eftir hversu þrif þeirra trétegunda
væri, sem gróðursettar hafa verið á Þingvöllum, á Grund í Eiafirði og á
Hálsi i Fnjóskadal og á Akureyri. Á Þingvöllum, Grund og Hálsi eru
skógrœktarteigar (þ. e. girtur tcigur, sem tré eru gróðursett í, er standa
skulu þar alla sina ævi), en á Akureyri er grœðireitur (þ. e. reitur, þar
sem tré eru grædd, er síðan eru flutt hvert á land sem vill og gróður-
sett þar). Á Þingvöllum hafði bergfura og reinir þolað best, og nokkrar
viðitegundir litu allvel út, en bjarkir og hvítgranir hafði vorhretið leikið
hart, en rauðgrön ein, sem var þar innanum hafði beBtu heilsu. Á Grund
hafði vorkretið gert mikið tjón. Hafði frostið lift nígræðingunum upp,
svo þeir lágu fallnir og náðu naumast moldinni með rótuuum. Reinir
hafði þolað best eins og á Þingvöllum og Cembrafuran var og í góða
Iagi, víðitegund ein sömuleiðis. Á Hálsi var svipað umhorfB, en þar höfðu
geitur og sauðfé tekið höndum saman við frost og ann&ð böl, til að drepa
nígræðiugaua eða kippa vegsti úr þeim. Hargt hefur skemst á flutningn-
um og verður þvi framvegis ómissandi firir Islendinga að koma upp nóg-