Skólablaðið - 01.05.1914, Blaðsíða 14

78
SKÓLABLAÐIÐ
Hver vill taka að sér að veita liósi inn í islensku bænda-
býlin — þar sem það er ekki fyrir?
Það þarf ekki að ferðasí um þvert og endilangt iandið, eins
og Wergeland gerði. Það er hægðarleiknr að stofna lestrarfélag
og bókasafn í hverri sveií hér á landi á einu ári, ef prestunum
og kennurunum kcmur saman um að vilja það, vilja gangast
fyrir því. Líklega sanni næst, að hvar sem einhver einn maður
tæki sig til og hreyfði því máli, þá mundi hann leiða það til
sigurs, ef ekki þegar í stað, þá von bráðar.
Ekki er að vita, hverjir til þess verða að sinna þessu mál',
en ekki ólíklega til getið að það verði víðast hvar presfarnir eða
kennararuir, eða prestar og kennarar saman. Og væri þá vel og
málinu borgið.
Skólaleiðtogar.
í flestum skólum mun einn eða fleiri drengir vera leiðiogar
hinna: þeir gerast forustumenn í leikjum og öllum framkvæmdum,
jafnvel í hugsunarhætti og hegðun hinna nemendanna. Ef þessir
skólaleiðtogar vinna með kennaranum, verður skólahaldið auðvelt
fyrir hann, Slíkir leiðtogar eru ávalt úrræðagóðir, og þeim eru
allir vegir færir; oft eru þeir miskunnarlausir og stjórna þegnum
sínum járnhendi, þó að afleiðingin verði sú, að aðrir máttugri
forustumenn steypi þeim frá völdum. Það er eðlilegt fyrir börn
að fylgja einhverjum leiðtoga; barnaféiagsskapurinn er nú einu
sinni svo gerður. Og leiðtogunum er hegnt miskunnarlaust og
hiklaust.
Þessir leiðtogar eru einbeittir í mótspyrnu sinni móti þeim
fullorðnu, sem fallið hafa í ónáð hjá þeim, en aftur framúrskar-
andi góðir og eftirlátir við þá, sem skilja þá og semur við þá.
Þeir hafa sín ákveðnu lög og reglur, umbun og hegningu, Það
er vitur kennari, sem tekur þá í sína þjónustu. Og þeir eru
fúsir til að ganga í þjónustu hvers þess kennara, s«tn sýnir
þeim traust.
Margur skóli hefur beðið tjón af því, að kennarinn hefur
vanrækt að taka þessa góðu krafta sér til hjálpar, en reynt þvert