Dagur - 01.12.1987, Blaðsíða 15

1. desember 1987 - DAGUR - 15
Gunnar Hilmarsson:
Fómað fyrir fylgi
Nú er rúmlega hálft ár síðan við
kusum til Alþingis. Þá unnu Sam-
tök jafnréttis og félagshyggju
ánægjulegan kosningasigur sem
eftir var tekið, ekki bara hér á
Norðurlandi eystra heldur um
land allt.
Því var mjög haldið á lofti þá,
að okkar framboð væri persónu-
bundið. Skoðanamunur við
Framsókn væri enginn. Þetta var
og er mikill misskilningur. For-
ysta Framsóknar vildi Stefán
Valgeirsson í burtu, fyrst og
fremst vegna þess að hann deildi
óspart á breytta stefnu flokksins.
{ grein sem ég skrifaði 16. des-
ember sl. stendur m.a.:
„Ég hefi sagt það áður, og vil
ítreka það hér: Það er klofn-
ingur í flokknum og sá klofn-
ingur er fyrst og fremst út af
ágreiningi um málefni. Um
leið hlýtur að verða ágrein-
ingur um menn, sem eru full-
trúar þeirra sjónarmiða sem
okkur greinir á um. Ef við
horfum fram á við þá er það
alveg ljóst að við þurfum
nýja forystu til að sameina
okkur aftur í þá heild sem
við verðum að vera ef við
ætlum að vera forystuafl
þessa kjördæmis, sem og
landsbyggðarinnar.
Framsóknarflokkurinn var
og hefur verið í afgerandi
forystu fyrir landsbyggðina
alla í áratugi. Getum við sagt
að hún sé afgerandi í dag?
Því miður ekki og það sem
ennþá verra er, er að í þeirri
leiftursókn sem nú skal háð
til þess að afla flokknum
fylgis á suðvesturhorninu er
því hlutverki varpað fyrir
borð.“
Vissulega ólum við margir þá
von með okkur að „Eyjólfur
myndi hressast," að flokkurinn
myndi taka upp sína fyrri stefnu.
Verða aftur forystuafl jafnréttis í
landinu og þar með jafnréttis
byggðanna. Því miður örlar ekki
á slíku enn.
Forysta flokksins virtist líka
þeirrar skoðunar að við myndum
sameinast á ný og bauð Stefáni að
ganga í þingflokkinn. Við buðum
henni norður til viðræðna.
Á þeim viðræðufundi með
Steingrími Hermannssyni og Páli
Péturssyni lögðum við fram
úttekt okkar á stjórnarsáttmálan-
um og okkar helstu sjónarmið.
Þeir ágætu menn töldu sig geta
undir þau öll skrifað, en, vera
þeirra í ríkisstjórn kæmi í veg
fyrir að hægt væri að vinna að
þeim. Um þau næðist ekki sam-
staða, peningar væru ekki til
o.s.frv. Sömuleiðis var það algjör
forsenda fyrir veru Stefáns í þing-
flokknum að hann styddi ríkis-
stjórnina. Þetta gátum við ekki
fallist á og skildu því leiðir.
Þegar sjálfstæðis- og framsókn-
armenn sátu saman í síðustu
ríkisstjórn voru eðlilega margir
óánægðir með það samstarf. Þá
var það m.a. réttlætt með því, að
ef Framsókn væri ekki með, væri
Jón Baldvin meira en reiðubúinn
og verri stjórn gæti landsbyggðin
ekki fengið en slíka, og getur það
út af fyrir sig verið rétt.
Nú eru allir þessir flokkar
komnir í stjórn og ekki annað að
sjá en að þeir ætli að vera sam-
stíga, a.m.k. þegar jafnrétti
byggðanna á í hlut. Jón Baldvin,
guðfaðir hennar, lýsir því líka
yfir að hann ætli að moka flórinn,
enginn fái stöðvað sig. Ljóst er af
fyrstu skóflunum að hann telur
þann flór ekki vera á suðvestur-
horninu. Jafnvel kratafélög úti á
landi eru farin að senda sínum
Gunnar Hilmarsson, sveitarstjóri á
Raufarhöfn.
Reykjavíkurráðherrum bæna-
skrár um að vera nú ekki of
vondir við landsbyggðina.
Þegar stefnuskrá ríkisstjórnar-
innar er lesin er flestum ljóst, að
fjármagnið og eigendur þess eru
þar settir í hásætið. Manngildi
ofar auðgildi var til skam'ms tíma
í stefnu Framsóknarflokksins.
Nú hljómar það sem öfugmæli.
Orð eru eitt og aðgerðir
annað, en því miður fer þetta
saman núna. Auknar álögur,
matarskattur, bifreiðaskattur,
niðurskurður framkvæmda úti
um land til að slá á þensluna í
Reykjavík. Niðurskurður á rann-
sóknastofnunum landbúnaðar-
ins, atlaga gegn smábáta-
eigendum o.s.frv., o.s.frv., allt
beinist þetta fyrst og fremst gegn
landsbyggðinni.
En hvað. Framsóknarflokkur-
inn vill verða stór flokkur á
Reykjavíkursvæðinu og dugi
þetta ekki til þá stefnir hugur ein-
hverra til þess að ganga í eina
sæng með krötum. Segja má líka
að þetta sé rökrétt. Þegar valdið
er flutt á suðvesturhornið verður
líka að ná fótfestu þar.
Og fleiru mun fórnað. Sam-
vinnuhreyfingin er og hefur verið
einn af hornsteinum landsbyggð-
ar. Sjá menn virkilega ekki
hvernig sú andbyggðastefna sem
hér hefur riðið húsum undanfarin
ár hefur farið með þessa hreyf-
ingu og á eftir að gera í auknum
mæli. Samdráttarstefnan hefur
þrengt gífurlega að mörgum
kaupfélögum og fyrirtækjum
þeirra, sem aftur bitnar á sam-
tökunum í heild. Bætt skipulag
og bættur rekstur stoðar lítið
þegar grundvellinum er kippt í
burtu.
Hin nýja stefna sést e.t.v. best
á auglýsingasíðum dagblaða og í
öðrum fjölmiðlum, í auglýsing-
um fjárvörslufyrirtækja hins gráa
fjármagnsmarkaðar. Trúi fólk
þeim fyrir peningum sínum rætist
æðsti draumurinn. Enginn þurfi
að vinna meira, peningarnir vinni
fyrir þá.
Fyrir ekki löngu auglýstu fjár-
vörslumenn þess tíma, að þeir
ávöxtuðu fé manna á „hagkvæm-
an og þægilegan hátt“. Þá var
þessi stétt kölluð okrarar. Nú
hefur okkur fleygt fram. Nú heita
þeir ráðgjafar og fá myndir af sér
í blöðum og sjónvarpi.
Þegar litið er yfir svið stjórn-
mála í dag verður flestu sæmilega
hugsandi fólki það Ijóst, að við
núverandi ástand verður ekki
unað. Gömlu flokkarnir lifa í
heimi nýrrar frjálshyggju þar sem
fjármagnið á að ráða og stjórna.
Álþýðubandalagið er í molum,
völdin þar komin í hendur Reykj-
avíkurdeildarinnar. Kvennalistinn
er sjálfum sér samkvæmur en er í
eðli sínu tímabundið fyrirbæri án
eðlilegrar framtíðar.
Hér virðist þurfa að koma til
nýtt afl þeirra sem standa í miðju
og vinstra megin við miðju
stjórnmálanna. Þetta er afar stór
hópur, gæti sennilega verið sterk-
asta pólitíska aflið í dag nái það
saman. Það sem skilur þetta fólk
að eru smámunir miðað við það
sem það á sameiginlegt.
En hvar skal byrja? Tveir hóp-
ar virðast eiga þar nokkra sam-
leið, þ.e. Samtök jafnréttis og
félagshyggju og Þjóðarflokkur-
inn. Einnig liggur í augum uppi
að stór hluti af kjósendum hinna
flokkanna á þar samleið, þó í
misjöfnum mæli sé. Vonandi er
að jretta fólk beri gæfu til að ná
saman, ekki bara þeirra vegna,
heldur vegna þjóðarinnar allrar.
Gunnar Hilmarsson.
Drífa Steindórsdóttir, Ragnhildur Arna Hjartardóttir og Anna Þorbjörg
Jónasdóttir hcldu hlutaveltu í Vanabyggö 15 nú á dögunum til styrktar
Rauða krossi Islands. Söfnuðu þær alis kr. 1.460.-
Vinningstölur 28. nóvember 1987.
Heildarvinningsupphæð kr. 5.293.995.-
1. vinningur kr. 2.650.794.-
Skiptist á milli 3ja vinningshafa kr. 883.598,- á mann.
2. vinningur kr. 793.102.-
Skiptist á milli 257 vinningshafa kr. 3.086.- á mann.
3. vinningur kr. 1.850.099.-
Skiptist á milli 7741 vinningshafa sem fá 239 kr. hver.
*tf/&sé532 asr
Viðskiptavinir
athugið!
Fram til jóla verður vöruafgreiðsla okkar á
Akureyrarflugvelli opin á laugardögum kl.
9-14 auk venjulegs afgreiðslutíma.
FLUGLEIÐIR
Félag málmiðnaðarmanna Akureyri
Fundarboð:
Félag málmiðnaðarmanna heldur félagsfund
fimmtudaginn 3. desember nk. kl. 20.30
í Alþýðuhúsinu.
Fundarefni:
1. Inntaka nýrra félaga.
2. Fjármál.
3. Kosning í iðnráð.
4. Kjaramál.
5. Önnur mál.
Stjórnin.
Viljum ráða reglusaman
duglegan unglingspilt
til starfa nú þegar.
Upplýsingar á staðnum.
Niðursuðuverksmiðja
K. Jónssonar & Co. hf.
AKUREYRARB/CR
Félagsmálastofnun Akureyrar auglýsir
eftir forstöðumanni
við dagvistina Sunnuhlíð frá 1. febrúar
1988.
Dagvistin er ein deild með 20-25 börnum, fyrirhugað
er að taka hana í notkun í mars 1988.
Skriflegar umsóknir skuli berast til dagvistardeildar,
Eiðsvallagötu 18, fyrir 31. desember 1987.
Ennfremur auglýsum við eftir forstöðu-
mönnum við dagvistirnar Flúði og Síðu-
sel frá 1. janúar 1988.
Umsóknarfrestur er til 10. desember 1987.
Allar nánari upplýsingar veittar í síma 96-24600 alla
virka daga frá kl. 10-12.
Dagvistarfulltrúi.