Dagur - 29.03.1995, Blaðsíða 11

MINNINO
Miðvikudagur 29. mars 1995 - DAGUR -11
Sigfríður Guðrún Jónsdóttir
IJ Fædd 9. apríl 1915 - Dáin 21. mars 1995
Við sjáum, að dýrð á djúpið slœr,
þó degi sé tekið að halla.
Það er eins og festingin fœrist nœr
ogfaðmi jörðina alla.
Svo djúp er þögnin við þína sœng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum vœng,
svo brjóstið þittfái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt og hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson)
Þetta ljóð skáldsins frá Fagraskógi
leitaði á huga minn eftir andlát
tengdamóður minnar Sigfríðar
Guðrúnar Jónsdóttur, sem lést á
Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
þriðjudaginn 21. mars síðastlið-
inn, þegar ég settist niður og hugs-
aði til horfinna daga og fór að
velta því fyrir mér hvað væri
minnisstæðast og hvað ég mat
mest í fari hennar.
Sigfríður fæddist í Neðri-Sand-
vík í Grímsey 9. apríl 1915 þar
sem foreldrar hennar bjuggu, Er-
menga Frímannsdóttir og Jón Sig-
urðsson. Síðar fluttu þau sig til á
eyjunni að Eiðum og þar ólst Sig-
fríður upp en hún var elst í hópi
fjögurra systra. Bemskuárin liðu
við leik og störf eins og gerðist á
þessum árum en um fermingarald-
ur varð hún fyrir þeirri þungbæru
reynslu að missa móóur sína úr
berklum. Tengdamóðir mín varð
því snemma að standa á eigin fót-
um og spjara sig.
Árið 1933 var grunnurinn lagð-
ur að mestu lífshamingju tengda-
mömmu þegar hún hóf störf sem
línustúlka hjá Bimi Jörundssyni í
Hrísey. Á næstu árum kynntist
hún mannsefni sínu Bimi J. Óla-
syni og þau kynni leiddu til gift-
ingar þeirra 21. nóvember 1940
sem markaði upphafið að 50 ára
löngu og farsælu hjónabandi eins
og ^lögglega mátti sjá á gullbrúð-
kaupsdegi þeirra haustið 1990.
Sigfríður og Bjöm hófu búskap
sinn á Selaklöpp í Hrísey og áttu
þar sitt heimili alla tíð. Þau eign-
uðust 3 böm sem eru: Óli Frið-
björn, kvæntur Veru Sigurðardótt-
ur, Jónheiður, gift Sigmari Jörg-
enssyni og Pálína Dagbjört gift
Valtý Sigurbjamarsyni. Þá ólu þau
upp frá tíu ára aldri Óskar Frí-
mannsson, systurson Sigfríóar.
Bamabömin eru tíu og
bamabamabömin átta.
Sigfríður stóð fyrir miklu
heimilishaldi og fjarvistir Björns
vegna vinnu víða um land lögðu
henni auknar skyldur á herðar. Til
viðbótar uppeldi bamanna annað-
ist Sigfríður tengdaafa sinn blind-
an um 16 ára skeið þar til hann
andaðist í hárri elli og af miklum
dugnaði vann hún einnig lengst af
utan heimilisins. En þrátt fyrir
miklar annir vegna brauðstritsins
fann tengdamóðir mín sér tíma til
að sinna ýmsum hugðarefnum og
félagsstörfum. Hún lék oft meó
leikfélaginu á staðnum og söng
með kirkjukómum um áratuga
skeið. Söngur höfðaði mikið til
hennar, söng vel sjálf og hafði
yndi af tónlist.
Síðustu 20 æviárin var Sigfríð-
ur sykursjúk og lengst af þurfti
hún að sprauta sig til að halda því
jafnvægi í líkamanum sem nauð-
synlegt er. Aldrei heyrði ég hana
kvarta undan þessu enda var ekki
vandi hennar að kveinka sér þótt
eitthvað bjátaði á. Mann sinn
missti hún fyrir fjórum árum og
stóð þann missi af sér með reisn
eins og ýmsa aðra storma lífsins.
Keik og em var hún til síóasta
dags og fyrirvari að vistaskiptum
var stuttur. Sigfríður var ætíð rösk
og fljót að öllu.
Nú er jarðvistin á enda og að
leiðarlokum vil ég þakka tengda-
mömmu fyrir samfylgdina sem
hófst vorið 1975 þegar ég kom í
heimsókn á Selaklöpp. Þar var
mér tekið af mikilli kurteisi og
ljúfmennsku þó dyravillt færi í
fyrstu tilraun og síðsumars var ég
formlega oröinn einn af fjölskyld-
unni þegar við Pálína giftum okk-
ur. Alla tíð síðan höfum við átt
gott athvarf á Selaklöpp og með
auknum kynnum í áranna rás hef-
ur vinskapurinn orðið traustari og
djúpstæðari.
Eg minnist dásamlegra ára í
Hrísey þegar við hjónin bjuggum
þar ásamt elstu drengjunum á ár-
unum 1976 til 1978 og ég minnist
ómetanlegs stuðnings í lok náms-
áranna 1978 til 1980 og oft síðan
með einum eða öðrum hætti.
Einnig annasams blíðskap-
arsumars 1982 þegar ég starfaði í
Hrísey og bjó ásamt fjölskyldu
minni í nágrenni við tengdafor-
eldrana.
Vissulega fylgir sorg og sökn-
uður þeim aðskilnaði sem nú hef-
ur orðið og þá er gott að eiga góð-
ar minningar. Um leið og ég kveð
kæra tengdamóður og ber henni
bestu kveðju frá sonum mínum,
Jörundi, Bjarka, Bimi, Kára og
Óla Degi votta ég öllum aðstand-
um dýpstu samúð mína og bið
þeim allrar blessunar.
Valtýr Sigurbjarnarson.
Nú legg ég augun aftur.
Ó, guð þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ virst mér að þér taka
méryfirláttu vaka,
þinn engil svo ég sofi rótt.
(S. Egilsson)
„Móðurást er drifkrafturinn sem
gerir venjulegum manni fœrt að
framkvœma það ómögulega.“
I dag 29. mars er borin til grafar
elskuleg móðir okkar Sigfríður
Guðrún Jónsdóttir, Selaklöpp
Hrísey, ættuð frá Grímsey. Okkur
er bæði Ijúft og skylt að minnast
hennar á þessari stundu. Hún var
allt sem góða mömmu prýddi,
raunagóð, blíð, kát, glæsileg og
fylgdist vel með tímanum. Okkur
fannst hún aldrei eldast. Mamma
var „kletturinn“ í fjölskyldunni
sem aldrei haggaðist hvað sem á
dundi. Við gátum leitað til hennar
til hinstu stundar með allt sem
skipti máli og hún var alltaf fús að
hlusta og reyna að miðla okkur af
reynslu sinni eftir því sem hún
taldi réttast.
Mamma okkar var bamaböm-
um sínum einstök og eiga þau eft-
ir að sakna hennar mikið og hugsa
um pönnsumar, sokkana og allt
sem hún vann í höndunum til að
gleðja þau. Einstakt samband var
á milli hennar og yngsta bama-
bamsins, Óla Dags þriggja ára.
Hann umvafði Siffu ömmu sína
sem alltaf hafði tíma til að segja
sögur og .syngja vísur fyrir hann.
Þann 9. apríl hefði móðir okkar
orðið áttræð og ætlaði þá að gleðj-
ast með góðum vinum og ættingj-
um í sameiginlegri veislu með
einu bamabami sínu sem þá ferm-
ist. Ætlun skaparans hefur reynst
önnur og við verðum aö sætta
okkur við það þótt sárt sé.
Mamma var mjög trúuð kona
og sannfærð um að hennar biði
sælla líf eftir þetta og þar biði
pabbi eftir henni. Hún ól okkur
upp í þeirri bjargföstu trú aó þann-
ig væri það. Að leiðarlokum
þökkum við umhyggju, mildi og
vináttu sem verður okkur mikill
styrkur í kærri minningu um góða
móður.
ÓIi, Heiða og Palla.
Marsmánuður hefur alltaf verið
mér svolítið erfiður síðan að hann
afi minn lést 18. mars 1991, eftir
að hafa barist hetjulega við veik-
indi sín með ömmu við hlið sér.
Núna fjórum ámm síðar, 21. mars
1995, hverfur hún amma mín úr
lífi okkar fyrirvaralaust.
Þennan dag höfðum við
mamma ráðgert að fara í bæinn.
Eg ætlaði að kaupa afmælisgjöf
handa henni, því hún hefði orðið
áttræó þann 9. apríl næstkomandi.
En um hádegisbilió þennan dag
var hún tekin frá okkur.
Eg get ekki annað en glaðst
þegar ég hugsa til síðustu ára-
móta, þá var hún hjá mér og fjöl-
skyldu minni, glöð og hress.
Hún amma var mjög ungleg
miðað við aldur og bar sig ákaf-
lega vel. Gaman var að sjá á eftir
henni ganga niður í kaupfélag með
bros á vör og alltaf svo bein í baki.
Þegar ég var yngri var alltaf
fastur punktur í tilverunni að fara
til afa og ömmu á Selaklöpp, það
var eins og ævintýri líkast að
koma til Hríseyjar. Afi og amma
áttu alltaf eitthvað í pokahominu
til að gleðja okkur krakkana. Eg
man sérstaklega eftir neðstu skúff-
unni í eldhúsinu. Þar voru alltaf
leikföng og ýmislegt skemmtilegt.
Núna tuttugu árum síðar eru leik-
föngin þama ennþá fyrir bama-
bamabömin.
Elsku amma mín, ég vil þakka
þér allt sem þú veittir mér í lífinu,
stundimar sem við áttum saman og
heilræðin sem þú gafst mér. Eg veit
að afi hefur tekiö vel á móti þér.
Góði Guð, ég bið þig að styðja
Óla, mömmu og Pöllu á sorgar-
stundu. Amma mín, við munum
hittast á ný.
Þín nafna Sigfríður Birna.
Ó Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
ce, breið þú blessun þína
á barnœskuna mína.
Þín umsjón œ mér hlífi
í öllu mínu lífi,
þín líknarhönd mig leiði
og lífsins veginn greiði.
Mig styrk í stríði nauða,
œ, styrkþú mig í dauða.
Þitt lífsins Ijósið bjarta
þá Ijómi í þínu hjarta.
(P. Jónsson)
Guð blessi ömmu mína og fylgi
henni til afa í himnaríki.
Þín Hrabba.
Jesús, bróðir vor og frelsari. Þú
þekkir dánarheiminn. Fylgdu vini
vorum, þegar vér getum ekki
fylgst með honum lengur. Misk-
unnsami faðir, tak á móti henni.
Heilagi andi, huggarinn, vertu
með óss. Amen.
Bænabók, bls. 590.
Guð geymi þig.
Eggert Kristinsson, Sigmar
Freyr og Kristinn Björn.
/ m \
Kynning
á Haddýarbraubi
í KEA Nettó í dag
mibvikudaginn 29. mars.
Kleinur og soðib brauð
með óleggi fró Kjötiðnaðarstöð KEA
HADDÝARBRAUÐ
SVALBARÐSSTRÖND, SÍMI 96-22306.
Það er þetta með
bilið milli bíla...

HOTEL KEA
Laugardagskvöldið 1. apríl
Hin
vinsœla hljómsveit
INGU EYDAL
leikur fyrir dansi
EeikimKtnat!
I fi! K
Lcikhúsmatscðill
Portvínsbætt skelfisksúpa
að hætti Línu spákonu
Salthnetuhjúpaðar grísalundir
með djöflasósu
Súkkulaðihjúpaður ísbraggi í ferskjupolli
Verð aðeins kr. 1.957,-
Verð laugardagskvöld kr.
2.500,-
þá er innifalinn dansleikur
Ath! Höldum borðum meðan á
sýningu stendur
HÓTEL
KEA
Sími 22200