Dagur - 10.11.1995, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - Föstudagur 10. nóvember 1995
MINNINÚ
'jj* Bragi Sígiujónsson
Fæddur 9. nóvember 1910 - Dáinn 29. október 1995
Bragi Sigurjónsson, skáld og
stjómmálamaður, er látinn á 85ta
aldursári. Með honum er fallinn í
valinn einn helsti forystumaður
okkar jafnaðarmanna á Norður-
landi um fjögurra áratuga skeið.
Fyrir hönd okkar íslenskra jafnað-
armanna vil ég á þessari kveðju-
stund bera fram einlægar þakkir
okkar fyrir mikið og óeigingjarnt
starf Braga í þágu Alþýðuflokks-
ins og jafnaðarstefnunnar í hart-
nær hálfa öld.
Braga Sigurjónssyni kippti
mjög í kyn þeirra föðurfrænda
hans, sem kenndir hafa verið við
Sand í Aðaldal, og gert hafa garð
þingeyskrar skáld- og bókmennta-
erfðar frægan. Faðir hans, Sigur-
jón og föðurbróðir, Guðmundur
Friðjónssynir frá Sandi voru báðir
þjóðkunnir menn á sinni tíð fyrir
skáldskap og málafylgju. Það hef-
ur verið ættarfylgja þeirra frænda
mann fram af manni, þótt leiðir
hafi á stundum skilið milli þeirra
um pólitíska sannfæringu og mál-
flutning.
Ég átti ekki því láni að fagna
að kynnast Braga persónulega
neitt að ráði. Hann hafði að mestu
dregið sig í hlé frá pólitísku amstri
um það leyti sem ég fór að láta til
mín taka innan Alþýðuflokksins.
Hins vegar fylgdist ég snemma
með honum úr fjarlægð því að
Hannibal föður mínum og Braga
var vel til vina, þótt starfsvett-
vangur þeirra væri lengst af sinn á
hvoru landshominu.
Bragi ritstýrði Alþýðumannin-
um, málgagni norðlenskra jafnað-
armanna, í 17 ár og af miklum
myndarskap. Það blað kom að
sjálfsögðu á heimili ritstjóra Skut-
uls. Mér varð því snemma ljóst að
Bragi var einbeittur og rökfastur
málafylgjumaður. Hann var kjam-
yrtur og skrifaði knappan stíl og
vafningalausan.
Þegar maður hugleiðir ævistarf
Braga Sigurjónssonar getur maður
ekki annað en undrast, hversu
miklu hann afkastaði og hversu
áhugamálin vom fjölbreytt. Fyrir
utan dagleg störf sem kennari,
tryggingafulltrúi við sýslumanns-
embættið og síðar bankastjóri Út-
vegsbankans á Akureyri, sat hann
í bæjarstjóm Akureyrar í 16 ár og
óteljandi opinbemm nefndum.
Eins og þetta væri ekki nóg nýtti
hann kvöldin og helgamar til að
ritstýra tímariti um þjóðlegan
fróðleik (Stíganda) í 6 ár og rit-
stýrði Alþýðumanninum í 17 ár.
Hvaða maður sem er hefði mátt
þykja fullsæmdur af þessu dags-
verki, þótt ekki hefði annað bæst
við. En það var aðalsmerki Braga
að hann lét þetta annríki við
skyldustörf og áhugamál aldrei
ORÐ DAGSINS
462 1840
HOTEL KEA
Laugardagur 11. nóvember
Lokað
vegna
einkasamkvæmis
Erum farin að taka
við pöntunum fyrir okkar
I vinsæla
/ vmiDradarKvöld
sem haldið verður
laugardagskvöldið 18. nóvembefr.
Veislustjóri: Flosi Ólafsson
Dinnertónlist: Karl Olgeirsson
& Jón Rafnsson
Danstónlist: Hljómsveitin
Herramenn f
Borðapantanir
í síma 462 2200
HOTEL
KEA
Sími 462 2200
aftra sér frá því að rækta skáldeðli
sitt og ástríðu til fræðistarfa. Um
það bera vitni þær fjölmörgu bæk-
ur sem komið hafa út frá hans
hendi - ljóðabækur, frumsamdar
og þýddar, smásögur, rit um þjóð-
legan fróðleik, þýðingar o. fl. Ollu
þessu kom hann í verk ásamt því
að vera málsvari og frambjóðandi
Alþýðuflokksins í fjölmörgum
kosningum til Alþingis og að sitja
á þingi, ýmist sem aðal- eða vara-
maður í um það bil 12 ár.
Bragi lauk þingferli sínum sem
forseti Efri deildar Alþingis árið
1978 og sem iðnaðar- og landbún-
aðarráðherra í ríkisstjóm Bene-
dikts Gröndals 1979-80. Það er
miður að þingflokkur Alþýðu-
flokksins naut ekki starfskrafta
Braga lengur en raun varð á. Það
er t.d. full ástæða til að ætla að
reynt hefði verið af fullri alvöru
að leiða íslenska bændur út úr
ógöngum þess ríkisforsjárkerfis,
sem fyrir löngu hefur lokað þá af í
blindgögu, ef Braga hefði notið
lengur við í húsbóndasætinu í
landbúnaðarráðuneytinu. Það
hefði áreiðanlega verið hinum
þingeyska bóndasyni metnaðar-
mál auk þess sem hann hefði haft
til þess alla burði og góðra manna
ráð.
Það lýsir vel ahdlegu þreki
Braga og elju allt til hinstu stund-
ar að á afmælisdegi hans, 9. nóv-
ember n.k., þegar hann hefði orðið
85 ára, koma út eftir hann tvær
ljóðabækur: Önnur frumsamin
ljóð „Misvæg orð“ og hin ljóða-
þýðingar „Af erlendum tungum
II“. Það er ekki mörgum gefið að
vinna þvflíkt þrekvirki, hátt á ní-
ræðisaldri. En þannig var Bragi
Sigurjónsson: Hann fékk í vöggu-
gjöf góðar gáfur og sterka ættar-
fylgju; og hann nýtti gáfumar til
góðra verka og ávaxtaði því vel
sitt pund, samkvæmt lögmáli guðs
og manna.
Fyrir hönd Alþýðuflokksins og
okkar íslenskra jafnaðarmanna vil
ég að leiðarlokum þakka Braga
Sigurjónssyni störf hans í þágu
góðs málstaðar um leið og ég flyt
eftirlifandi konu hans, Helgu
Jónsdóttur, bömum þeirra og af-
komendum öllum, vinum og
vandamönnum, samúðarkveðjur.
Jón Baldvin Hannibalsson.
Margrét Hallgrímsdóttir
Fædd 10. júní 1915 - Dáin 28. október 1995
Út um stofugluggann heima hjá
mér mátti sjá fagurt útsýni yfir
Vaðlaheiði og Eyjafjörð. Nær
blasti Þórsvöllurinn við og það
sem næst mér var, litla fallega
húsið hennar Margrétar, Lund-
garður. Þetta var fyrir nokkrum
árum þegar ég og fjölskylda mín
bjuggum á Akureyri.
Ég sá henni bregða fyrir endr-
um og sinnum og hafði heyrt að
gamla konan hefði um langt árabil
stundað búskap með kindur á
jörðinni, þar sem nú er m.a.
íþróttasvæði Þórs. Ekki væru
mörg ár síðan bömin í hverfinu
hefðu verið úti að leik innan um
búfénaðinn.
Það var svo einn kaldan snjó-
þungan vetrardag að við nánast
duttum hvor um aðra, bisandi við
að komast leiðar okkar í Smára-
hlíðinni. Og upp frá því vomm við
vinkonur. Það var eins og við
hefðum alltaf þekkst. Þrátt fyrir
áratuga aldursmun á milli okkar
var það fátt undir sólinni sem við
höfðum ekki að umræðuefni. Hún
fylgdist grannt með því sem var
að gerast í fjölmiðlum og var
skemmtilega nútímasinnuð gagn-
vart afþreyingargildi sjónvarps,
beggja rása, og var vel með á nót-
unum sama hvar borið var niður í
allskonar myndefni. Ég sé fyrir
mér ljóslifandi andlitið á Möggu,
broshýrt og ljómandi af gaman-
semi, er við sátum oftar en ekki í
litla notalega eldhúsinu hennar yf-
ir kaffibolla og kökum, hlæjandi
að öllu mögulegu og ómögulegu.
Vinnulúnu hendurnar hennar
Möggu báru merki um erfiðis-
vinnu verkakonunnar um ævina,
stritið í kexverksmiðjunni Loreley
og víðar og við skepnurnar sem
biðu hirðingar heima að afloknum
löngum vinnudegi. Hún sagði mér
frá dögunum þegar hún kom heim
úrvinda, tyllti sér niður og féll í
fastasvefn til næsta morguns.
Henni var tíðrætt um elskulega
manninn sinn hann Ásmund, sem
hún var lífinu svo þakklát fyrir.
Gleði þeirra saman dansandi vals í
eldhúsinu yfir matargerðinni á
kvöldin, rómantík og hamingju,
sátt og samlyndi - og djúpri sorg
við fráfall hans.
Upp frá því bjó hún ein í litla
húsinu sínu og gat hvergi annars-
staðar hugsað sér að vera, þrátt
fyrir mikil snjóþyngsli og erfiða
færð flesta vetur. Hún hafði oft á
orði að það væri eitthvað alveg
sérstakt við þetta hús. Einhvers
konar vemd og hlýja.
Aldrei nokkum tíma í gegnum
öll árin búandi þama alein, hefði
hún orðið svo mikið sem myrk-
fælin, hvorki í ofsaveðrum né raf-
magnsleysi. En svona var Magga,
æðrulaus og lítillát, og þrátt fyrir
oft erfið tímabil heilsuleysis og
stundum sjúkrahússdvalar, sá hún
endalaust björtustu hliðamar á öll-
um hlutum, svo innilega þakklát
fyrir allt sem fyrir hana var gert.
Ævinlega sannfærð um að allt
horfði til betri vegar.
Svo kom að því fyrir fáeinum
árum að við fjölskyldan fluttumst
suður yfir heiðar. Með trega
kvöddumst við á tröppunum henn-
ar með tárin í augunum en fyrir-
lieit um að heyrast og hittast eins
oft og mögulegt væri. Við fórum
norður ef hægt var og ekki var að
spyrja að hlýju faðmlagi og fagn-
aðarfundum er við hittum Möggu
fyrir. Samt fór það svo að amstur
hversdagsins, vinna og stækkandi
fjölskylda gerði það að verkum að
heimsóknir norður í seinni tíð
urðu svo miklu færri en vonir
stóðu til, þar á meðal ferðalag sem
fara átti með tilhlökkun í sumar en
ekki gat orðið af.
Með djúpum söknuði í hjarta -
og innilegu þakklæti fyrir stund-
irnar sem við áttum saman, kveð
ég mína kæru vinkonu.
Marta Jörgensen.
Barpar í
Borgarleikhúsinu
Gamanleikritið Bar par eftir
Jim Cartwright var frumsýnt í
Borgarleikhúsinu, nánar tiltekið
Leynibarnum í kjallara Borgar-
leikhússins.
Bar par var sýnt hjá Leikfélagi
Akureyrar við gífurlegar vinsæld-
ir. Leikarar í sýningunni eru þau
Guðmundur Ólafsson og Saga
Jónsdóttir. Leikstjóri er Helga E.
Jónsdóttir. Til gamans skal þess
getið að Guðmundur, Saga og
Helga eru öll Norðlendingar.
Á Leynibamum eru sæti fyrir
80 manns.
Guðmundur Ólafsson og Saga Jónsdóttir í sýningunni Bar par.