Dagblaðið Vísir - DV - 07.11.1994, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 7. NÓVEMBER 1994
Spumingin
Ætlar þú á skíði í vetur?
Gróa Þorgeirsdóttir: Já, ég fer í Blá-
fjöll.
Ingibjörg Vala Sigurðardóttir: Já.
Sigríður Hlondal: Já, eg ter ott á
gönguskíði.
Bjarney Sigurðardóttir: Nei, ég á
ekki skíði.
Rútur Snorrason: Já, það er pottþétt
að ég fer.
Hlynur Jóhannesson: Nei, ég fer
aldrei á skíði.
Lesendur
„Premiere" mark-
aðsskaðvaldur
Brynjólfur Brynjólfsson mat-
reiðslum. á Akureyri skrifar:
Stríð er nú haflð á kartöflumarkað-
inum vegna mikillar uppskeru. Þessi
mikla uppskera er að hluta til blekk-
ing sem byggist á því að hluti upp-
skerunnar er óætar kartöflur.
„Premiere“-afbrigðið sem er fljót-
sprottið og mjög auðvelt í ræktun
með tilhti til veðurfars er stór hluti
uppskerunnar. - Þessi kartafla er
óæt og ónothæf til nokkurs hlutar
og hana ætti enginn að kaupa.
Magnið á markaðinum er það sem
ræður verðinu og því verða þeir sem
eru með góðar kartöflur fyrir tjóni
af hendi þeirra sem fylla markaðinn
með þessum ónothæfu kartöflum.
Þeir sem eru að framleiða góðar kart-
öflur eru líka með í framleiðslu
„Premiere" og skemma fyrir sjálfum
sér með því.
Mikil framleiðsla var í Binté-kart-
öflum á Norðausturlandi á árum áð-
ur. Þetta er iðnaðarkartafla, sú besta
í heimi. Mikið var ræktað í Eyjafirði
af þessum kartöflum og daglega
mátti sjá stóra flutningabíla lestaöa
með þessum kartöflum. Þær fóru til
Reykjavíkur, á hótel og veitingastaði
til framleiðslu á „frönskum kartöfl-
um“. Þá frajnleiddu þessir staðir sín-
ar „frönsku" sjálfir.
Binté-kartaflan er ekki auðveld í
ræktun og því ætti að greiða meira
fyrir hana en aðrar kartöflur. Hún
er þýðingarmikil iðnaðarkartafla
sem ein dugir til þess að búa til not-
hæfar franskar kartöflur.
Vandamál komu upp í þessari
ræktun þegar saman fór úr sér geng-
Með stjórnvaldsaðgerðum er þjóðin neydd til að borða óætar Premiere-
kartöflur, segir hér m.a.
inn stofn og erfitt veðurfar. Þá kom
afturkippur í ræktunina svo hún
lagðist að mestu niður. Ráðunautar
sem þekktu fortíðina í þessari rækt-
un ætluðu að bjarga þessu við með
því að koma með nýtt afbrigði, sem
var „Premiere“-kartaflan. Þetta var
af góðum hug gert en varð ekki til
góðs.
Ég er sannfærður um að þegar
búið væri aö telja frá þessar ónot-
hæfu kartöflur þá er framleiðslan
hæfileg til ársneyslu og því ekki
ástæða til að fella verð vegna offram-
leiðslu. - Með stjórnvaldsaðgerðum
er þjóðin neydd til þess að borða
þessar óætu „Premiere“-kartöflur
því ekki er leyfður innflutningur á
meðan þær eru á markaðinum. Kart-
öflubændur ættu að taka sig saman
og hætta að rækta Premiere-kartöfl-
una því hún er til skaða og skammar
fyrir þá.
Af leiðinqar slæmra líf skjara
Bragi Árnason skrifar:
Sjáanlegt er að launamismunur er
að verða alltof mikill í landinu. Þetta
kom t.d. fram í sjónvarpsviðtali við
einn af bankastjórum Seðlabankans
nýlega. Þar hafði þessi fyrrverandi
stjórnmálamaður áhyggjur af því
hversu margir íbúðareigendur væru
í miklum fjárhagsörðugleikum
vegna of lágra launa.
Hagræðing í rekstri eru orð sem
eru sí endurtekin af atvinnurekend-
um en felur í sér uppsagnir starfs-
fólks, afnám yfirvinnu sem margur
launamaðurinn gat drýgt tekjur sín-
ar með, eða tæknivæðing sem veldur
fækkun á starfsfólki.
Þeir sem hafa sæmilega góð laun
þegja þunnu hljóði og vilja ekki sjá
erfiðleikana hjá þeim lægst launuðu
af ótta við skerðingu á eigin lífsgæð-
um. Þetta virðist einnig eiga við
verkalýðsforingjana er tcika sín laun
sem eru allt að-fjórföld á við laun
verkamannana, umbjóðenda þeirra.
Skylda stjórnmálamanna, sveitar-
stjórnarmanna og jafnvel banka-
stjóra er að sjá um að jafnrétti og
réttlæti sé í heiðri haft. Og hver er
hagnaður hjá þjóðinni í heild ef mik-
ill hluti húsnæðis er orðin eign
bankakerfisins sem enginn getur síð-
an leigt af þeim sökum fátæktar?
Ríkið reyndi að rétta hlut hinna fá-
tæku með því að koma á húsaleigu-
bótum, en margar sveitar- og bæjar-
stjórnir höfnuðu þeirri þátttöku og
afsakanirnar voru broslegar. - Af-
leiðing slæmra lífskjara og launa-
misréttis veldur vonleysi, reiði,
áhyggjum og sjúkdómum sem hlýtur
að koma fram í aukinni sjúkrahús-
vist og jafnvel afbrotum.
Óeðlileqar tamningaaðferðir
Margrét Björnsdóttir skrifar:
í lesendabréfi í DV hinn 1. nóv. sl.
mátti lesa um siðlausar aðferðir viö
tamningu hesta. Ég hélt nú satt að
segja að mælirinn væri fullur með
deyfilyfjagjöfum sem þessir vinir
okkar, hestarnir, hafa orðið að þola
fyrir keppni, eins og sorglegt dæmi
sannar og hefur orðið að dómsn.áli.
Heima hjá mér voru hestar og faðir
minn tamdi hesta fyrir fólk sem vildi
fá gæðinga til reiðar. Aldrei var
minnst á nein hjálpartæki á borð við
þyngingar á fætur hesta eða hófhlífar
úr þykku gúmmíi. Mér finnst hér
afar óeðlilega að verki staðið og í
raun um viðskiptasvik aö ræöa þegar
slíkir hestar eru seldir grandalausu
fólki sem er að leita að góðhestum
til útreiða.
Ég hefði líka haldið að dýralæknar,
sem eru nú nákunnugir þeim sem
Hringið í síma
millikl. 14 og 16
- eða skrifið
Nafn og símanr. veróurað fylgja bréfum
stunda hestatamningar, mótmæltu
þess konar aðferðum og lýst var í
bréfinu í DV sl. þriöjudag. Hesta-
mennska er faglegt og göfugt sport
og því er mikilvægt að óprúttnir
prangarar láti ekki það orð falla á
íslenska hestinn að hann sé lítiö ann-
að en svikin trunta þegar allt kemur
tilalls.
Ég skora á alla velviljaða menn og
dýravini að sameinast um að for-
dæma óeðlilegar aðferðir við tamn-
ingar á hestum og meðferð þeirra,
hvað sem í húfi er. Á keppnisvelli
er maöurinn og hesturinn eitt og
gilda á jafnt um knapa og hest; þeir
eiga báðir að vera lausir undan áhrif-
um lyfja og annarra þrúgandi áhrifa
og tæknibrellna sem hvorugur
stendur undir þegar á reynir.
„Á keppnisvelli er knapi og hestur eitt og báðir eiga að vera lausir undan
áhrifum lyfja og annarra þrúgandi áhrifa og tæknibrellna,“ segir m.a. i
bréfinu.
Grænlendingar
tði bjargar
Þórður Jónsson hrmgdi:
Það voru þá Grænlendingar, af
öllum nágrannaþjóðunum, sem
komu okkur til bjargar í þyrlu-
málunum, Þetta er þó ekki frítt,
langt í frá, en kemur okkur ís-
lendingum afar vel eins og mál-
um er háttað. Aldrei fyrr hefur
verið jafh öflugt björgunaræki á
landsbyggðinni og þessi græn-
lenska 15 manna þyrla. Það væri
mikil skömm ef ekki tækist nú
að tryggja fjármagn til að greiða
fyrir afnot þessa björgunartækis.
Góðursjón-
varpsþáttur
Ragnar skrifar:
Mér finnst takast vel til með
sjónvarpsþáttinn í sannleika sagt
sem þau Sigríður Arnardóttir og
Ævar Kjartansson stýra. Sér-
staklega virðist uppfærslan
heppileg og staðsetning þátttak-
enda; aðalgestir gegnt hinum
þátttakendunum. Svo hjálpar
mikið að stjórnendur eru á hreyf-
ingu um sviðið og geta því borið
niður hvar sem er án heföbund-
inna skiptinga hkt og gerist i við-
ræðuþáttum. Formið verkaði
strax vel á áhorfendur þegar þau
Ingó og Vala byrjuðu með svona
þátt. í svona þáttum má taka fyr-
ir hvaö sem er og allt skilar sér
mætavel. - Gaman væri að fá ein-
hvem tíma umræður um eilífðar-
málin: Hvaðan komum við, hvert
fórum við? Þakka góðan þátt.
Eruskuldir
feimnismál?
Hrafnkell Tryggvason viðskipta-
fræðingur skrifar:
Oftar en ekki dæmir fólk þá sem
lenda í fjárhagsörðugleikum
hart, kallar þá „tapara" eða ann-
að í þeim dúr, og þeir verða ann-
arsflokks þegnar, a.m.k. á meðan
ástandið varir. Oft er það þannig,
að þessir „taparar" vilja snúa
fjármálum sínum sér i hag án
þess að skaða lánardrottna og
ábyrgðarmemi. Þeir eru oft úr-
vinda af taugaþreytu sem skapast
af áhyggjum vegna fjármálanna
og bitnar ástandið á heimili, ekki
sist börnum. Skynsamlegt væri
ef viðhorf fólks gagnvart skuld-
urum breyttist.
Frjálsræðieða
ritskoðuná
sjónvarpsefni
Guðmundur Gíslason skrifar:
í kjölfar hörmulegra atburða í
Norégi og Bretlandi, þar sem
börn létu lífið af völdum annarra
barna, hafa ýmsir sakað sjónvarp
um að bera ábyrgð á þeim voða-
verkum og víljað herða ritskoöun
hér á landi. Engum virðist kunn-
ugt um að það eru einmitt þessi
tvö lönd sem þegar hafa einna
ströngustu löggjöf á þessu sviði
svo að orsakasambandið er vand-
séð. Á sama tíma státar Japan,
þar sem frjálsræðið í sjónvarpi
er mest, af lægstri glæpatíöni
allra aldurshópa.
Vorkenniekki
kartöflubændum
Sigurbjörg hringdi:
Vegna frétta um kartöflubænd-
ur sem segjast vera að missa fót-
festu í starfsgrein sinni, margir
hverjir, en þó ekki allir, getur
maöur ekki varist því að kenna
þeím sjálfum um ófarinar. Þeir
hafa ræktaö kartöflur sem eru
fljótsprottnar og þvi illa hæfar til
manneldis. • Það verður ávallt
þannig að þegar menn gerast of
gráðugir þá fer illa. Ég tel að svo
hagi til í kartöflurækt á íslandi i
dag. Ég vorkenni ekki kartöflu-
bændum og hvet þá til að taka
sig á og rækta viðurkenndar og
góöar kartöflur.