Þjóðviljinn - 13.07.1978, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 13. júlt 1978 MOÐVILJIWN — SIÐA 11
Doremikórínn er á íslandi
Feröast víöa um land og skemmtír
Doremikórinn frá Gautaborg i
Sviþjóö kom til lslands á laugar-
daginn og hélt tónleika i Norræna
húsinu á sunnudag. A mánudag
hélt kórinn tónieika I Félags-
heimilinu á Stykkishólmi. A báö-
um þessum stööum voru undir-
tektir áheyrenda frábærar.
Doremikórinn er blandaöur
kór, 30 ára gamall og stendur
framarlega i sænsku tónlistarlifi.
Hann starfar á vegum Menning-
ar- og fræðslusambands alþýðu i
Sviþjóð, en stjdrnandinn Stig
Ring hefur stjórnaö kórnum s.l. 10
ár og hefur hann greinilega rækt
sitt starf að alúð. Efnisskráin er
fjölbreytt og mjög skemmtileg.
M.a. eru sænsk lög, flest af þeim
þjóðlög, lög frá 15. og 16. öld, eitt
er frá Haiti og nokkur islensk lög
eru sungin á islensku.
Það er sama hvar borið er niöur
i efnisskránni hvergi virðist vera
veikapunkta að finna.allt er flutt
af öryggi, alúð og sönggleði.
Sviðsetning ogframkoma kórsins
er dálitiö óvanaleg, en mjög
skemmtileg, og gætu islenskir
kórar ýmislegtaf þvi lært. Hingað
til lands kemur aðeins helmingur
kórsins og ef um betri helming er
að ræða þá hlýtur sá helmingur
að vera hér. Fullyrða má að allir
sem hlýða á kórinn muni
skemmta sér mjög vel.
Kórinn syngur á Akureyri á
miðvikudag og fimmtudag, en
áætlað er að hann syngi i Lind-
arbæ i Reykjavik n.k. laugardag
15. júli' kl. 14.
Ó.K.
Spretta nauðalítíl
í Borgarfirði
segir Bjarni Arason, ráöunautur
— Hér um slóöir eru bændur þvi
nær ekkert byrjaöir slátt, sagöi
Bjarni Arason, ráöunautur i
Borgarnesi I viötali viö blaöa-
mann Þjóöviljans á þriöjudags-
morguninn.
— Eitthvað eru menn komnir af
stað sunnan Skarðsheiðar þvi þar
er spretta ivið betri, og svo einn
og einn bóndi annarsstaðar i
héraðinu, sem eiga þá alfriðaða
bletti. En þetta er i mjög smáum
stil ennþá, enda spretta nauða-
litil. En nú hafa komið góðir dag-
ar undanfarið og ef eitthvert
framhald verður á því mun gras-
vöxtur taka ört við sér. Það er þvi
ekki hægt að segja að vonleysi
riki um að slægja geti orðiö við-
unandi. En veðurfar hefur iengst
af i vor verið afar kalt, úrfella-
samt og sólarlaust.
— Hér er litið um kartöflurækt,
sagði Bjarni Arason. Menn reyna
kannski að hafa nóg til heimilis-
nota, meira er þab nú naumast
nema þá á fáeinum bæjum i
Melasveitinni og kringum Akra-
fjallið. Frosta vill gæta hér svo
snemma, mun fyrr en t.d. við
Eyjafjörð. Akranes var nú eitt
sinn umtalaður kartöfluræktar-
bær, en sú atvinnugrein má heita
alveg úr sögunni þar.
Nokkuð er um byggingafram-
kvæmdir i Borgarfjarðarhéraði.
Verið er að byggja þónokkur
ibúðarhús og nokkuö er einnig um
útihúsabyggingar. Búnaðarsam-
bandiö kom á hjá sér húsageröar-
samþykkt i fyrra, en starfsemi
samkvæmt henni hófst nú litið
fyrr en i ár. Komiö hefur verið á
fót vinnuflokki til ab annast bygg-
ingar og er hann nú með einar
fimm eða sex byggingar á sinum
snærum. Við bindum vonir við
þessa starfsemi. Það er erfitt aö
fá iðnaöarmenn og bændur eru
hættiraðráöa við að byggja sjálf-
ir. Þeir hafa hvorki tima né
mannafla til þess og svo eru
byggingar orðnar mikið stærri en.
áöur.
Þvinæst snerist tal okkar
Bjarna að aðal-dagskrármálinu,
væntanlegri stjórnarmyndun, en
þær viöræöur eiga ekki heima i
þessum pistli.
— mhg
Tinna Gunnlaugsdóttír og Gunnar Rafn Guðmundsson I „Pilsaþyt”.
Síðustu forvöö að
sjá „Pilsaþyt”
Nemendaleikhúsiö hefur aö
undanförnu sýnt Pilsaþyt eftir
Carlo Coldoni i Lindarbæ og fer
sýningum nú aö fækka. Næstu
sýningar eru I kvöld, fimmtudag
og á sunnudag. Sýningin hlaut
frábæra dóma og hér er sýnishorn
úr gagnrýninni:
„Nemendaleikhúsið er trúlega
besta leikhúsið i Reykjavik og
þótt viðar væri leitaö. Það er
varla hægt ab hugsa sér að leik-
sýning semheild .gætiverið betri.
Þeir sem fara að sjá Pilsaþyt i
Lindarbæ verða ekki fyrir von-
brigðum”.
(Cr Alþýðublaðinu 2, júli E. J.)
„Þetta er fjarska skemmtileg
leiksýning, einlægur og ómengað-
ur gamanleikur. Hér má hiklaust
mæla með þvi að fólk sæki sýn-
inguna, þar er ósvikin kvöld-
skemmtun i boði”.
(Úr Dagblaðinu 29. júni 0. J.)
„Einkenni leiksýninga Þórhild-
ar Þorleifsdóttur leikstjóra er
hraöi og lifandi hreyfing á svið-
inu. Þetta kemur vel fram 1 Pilsa-
þyt. Um það þarf ekki að hafa
mörg orð að sýning leikritsins er
Nemendaleikhúsinu til sóma i
hvlvetna”.
(Úr Morgunblaðinu 30. júni J.H.)
„Þarna er á ferðinni leikhópur
sem hefur sannað hæfileika sina
við margvislegustu verkefni. Eg
sé ekki aðra öllu vænlegri til list-
rænna afreka i framtiðinni. Það
er sjálfsagt að hvetja fólk til að
njóta mjög ánægjulegrar kvöld-
stundar”.
(Úr Þ jóðviljanum 2. júli Þ.H.)
Meölimir Lövu, sitjandi frá vinstri: Janis Carol, Ingvar Areliusson,
Anders Ersson. Standandi frá vinstri: Anders Eriksson, Hannes Jón
Hannesson og Ragnar Sigurösson.
Hraunið fer syngj-
andi um Suðurland
sænsk-islensk hljómsveit í heimsókn
Tiltölulega nýstofnuð hljómsveit
frá kóngsins Sviþjóð tilkynnti
komu sina hingað til lands á
blaðamannafundi i gær. Er hér
um að ræða hljómsveit sem ber
nafnið LAVA, en það er sænska og
merkir hraun. Þessi hljdmsveit
er skipuö sex manns, fjórum
lslendingum, þeim Ragnari
Sigurðssyni, Ingvari Areliussyni,
Hannesi Jóni Hannessyni og
Janis Carol, en auk þeirra eru
tveir Sviar, þeir Anders Eriksson
og Anders Ersson. Þau ætla sér
að spila i Reykjavik og nágrenni
auk helstu dansstaða á Suður-
landsundirlendinu og etv. viðar
næstu þrjár vikurnar.
Hljómsveitin varð til sl. vor
fyrir frumkvæöi Islendinganna,
en Sviarnir fengu starfið gegnum
atvinnumiölun, og ilentust, fyrst
og fremst vegna þess hve „við
náðum vel saman og gátum haft
með okkur geysigott samstarf”,
eins og annar þeirra komst að
orði við blm. Þjóðviljans. Þau
unnu svo heiðursverðlaun i hæfi-
leikakeppni, sem haldin er i Svi-
þjóð ár hvert, og stefna nú á dans-
músikbransann i Sviþjóð eftir
hljómleikaförina hér. Sænsku
hljómlistarmennirnir koma úr
ýmsum sænskum hljómsveitum,
auk þess sem Ersson hefur starf-
að töluvert sem stúdiótónlistar-
maður. Aðspurðir um land og
þjóö, kváðust Sviarnir hrifnir af
landinu; þó vantaði skóg, en
stúlkurnar bættu það mjög upp.
Ersson saknaði reyndar
Hammondorgels sins, sem hann
kvaö gæöagrip mikinn, en hann
mun i staðinn notast við annað
orgel á tónleikaför Lövu um
landið.
Aö lokum má skjóta þvi að, að
áöur en Lava var stofnuö, höfðu
Islendingarnir I sveitinni starfað
við tónlist i Sviþjóð, og hefur nú
hljómplata með söng Janisar náð
sæti á Svensktoppen, sem er aðal-
vinsældaiistinn þar I landi.
Lágmarksverd loðnu ákveðið
A fundi yfirnefndar Verölags-
ráðs sjávarútvegsins var ákveöiö
að lágmarksverö á loönu til
bræöslu frá og meö 15. júli til 31.
desember, 1978, skuli vera: Hvert
kg. kr. 15.50.
Verðiö er miöað við 16% fitu-
innihald og 15% fitufrftt þurrefni.
Veröiö breytist um 85 aura tU
hækkunar eöa lækkunar fyrir
hvert 1%, sem fituinnihald
breytistfrá viðmiöun og hlutfalls-
lega fyrir hvert 0.1%. Verðiö
breytist um 85 aura til hadckunar
eða lækkunar fyrir hvert 1% sem
þurrefnismagn breytist frá
viðmiðun og hlutfallslega fyrir
hvert 0.1%.
Veröið er uppsegjanlegt frá og
með 1. september og siöar með
viku fyrirvara.
Breyting var nú gerð á
viömiðun fituinnihalds þannig að
nú er verðið miðað við 16% fitu-
innihald 1 stað 14% I fyrrasumar.
Viö breytingu þessa var litið til
niðurstöðu mælinga á meðalfitu-
innihaldi loðnu á s.l. sumri.
Verðið var ákveðið of odda-
manni og fulltrúum seljenda i
nefndinni gegn atkvæðum full-
trúa kaupenda sem gerðu svo-
fellda grein fyrir atkvæöi slnu:
„Fulltrúar kaupenda óska
bókað, að þeir mótmæli þessari
verðákvörðun, þar sem odda-
maöur hefur við áætlanagerð um
tekjur og gjöld verksmiðjanna
sniðgengið öll meginsjónarmið
fulltrúa kaupenda, að þvi er
viröist i þeim tilgangi einum að
verða við itrustu verðkröfum sjó-
manna og útgerðarmanna um
hráefnisverð sem tryggir loönu-
flolanurn mikinn hagnað en ætlar
verksmiðjunum að ná endum
saman með tekjum sem byggðar
eru á mjög óvissum forsendum.
A sama tlma er viðmiðunar-
verðum Verðjöfnunarsjóös fisk-
iönaðarins breytt til hækkunar,
þannig að hagnaður loðnuflotans
verður meiri um leið og tekjur
sjóðsins rýrna.
Fulltrúar kaupenda telja að
með verðákvörðun sem þessari sé
framtið Verölagsráðs sjávarút-
vegsins stefnt I fullkomna óvissu
sem vettvangi verðákvarðana um
verð á bræðslufiski.”
lyfimefndinniáttusæti: ólafur
Daviðsson sem var oddamaður
nefndarinnar, Kristján Ragnars-
son og Ingólfur Ingólfsson af
hálfu seljenda og Guðmundur Kr.
Jónsson og Jón Reynir Magnús-
son af hálfu kaupenda.
Ennfremur ákvað Verðlags-
ráðið á fundi i gær að lágmarks-
verð á ferskri loðnu til beitu og
frystingar i beitu frá og með 15.
júli til 31. desember 1978 skuli
vera kr. 26,- hvert kg.