Vísir - 23.10.1970, Blaðsíða 9

Wt SIR . Föstudagur 23. október 1970,
9
Dýrt að
þurfa utan
— oð leita sér lækninga, en tryggingar
greiða nú kostnað að mestu
Sigúrður Páll Kristjónsson heitir 9 ára gamall drengur,
sem þann 9. ágúst í sumar varð fyrir því óláni að lenda und-
ir heyvagni. Sigurður var staddur úti á túni á bæ þeim sem
hann dvaldist á í sumar, er vagninn ók yfir hann.
Brákaðist hann illa á fótum, og mjaðmargrindin þríbrotnaöi.
Drengurinn var þegar fluttur á Landspítalann og hefur ver-
ið þar síðan, eða þar til 21. október, að Iæknar leyfðu honum
að fara heim. Sigurður er ekki orðinn heilbrigður eftir slysið.
Hann er máttlaus, en getur þó hreyft sig um og setið. Þvag-
færi hans fóru öll úr skorðum, og geta Iæknar hér ekki veitt
honum fulla bót, heldur leiða þeir úrgangsefni úr honum um
pípur.
Þann 16. nóvember n.k. mun Sigurður því fara til London
í fylgd með fóstru sinni, Birnu Einarsdóttur, og gangast undir
skurðaðgerö á The Hospital for Sick Children.
Fóstra Sigurðar, Birna, tjáði okkur, að hún myndi verða í
um mánuð þar ytra með drengnum, en hugsanlega þyrfti
hann að vera lengur.
„Tryggingamar greiða allan
kostnað af þessari ferð fyrir
drenginn", sagði Birna okkur,
„en ég veit samt ekki hvernig
við hefðum farið að, hefði hann
Sigurbjöm Eiríksson veitinga-
maður og starfsfólk hans ekki
staðið fyrir dansleik einn dag-
inn og gefiö okkur svo mikið fé
til fararinnar að ég kem ekki
upp nokkru orði. Ég hef nú unn
ið nokkuð hjá honum Sigurbimi
en betri húsbónda er varla hægt
að hugsa sér....“
Það er vissulega dýrt að senda
sjúikling til lækninga erlendisog
heyvagni í sumar. Hann er nú á leið til Lundúna, en læknar
þar ætla að skera hann upp. Hann fær ekki fulla bót sinna
meina hér heima.
Þarna er íslenzkt ungbarn í örmum hjúkrunarkonu í Kali-
forniu. Þetta er hún Vilhelmína litla úr Hafnarfirði, sem les-
endur Vísis kannast vel við.
Trr>*.(V' (|rí M ' k MT1 M,t <
margur hefur orðið að ganga
bónarveginn og fara fram á
styrkveitingu vegna dýrrar
sjúkrahússdvailar erlendis. Þann
ig hefur það a.m.k. verið til
skamms tíma.
Þann 18. marz sl. voru hins
vegar samþykkt lög frá Alþingi
er kveöa á um, að greiddur verði
ferðakostnaður og í sumum til-
fellum ferðakostnaður fylgdar-
manns. Þá er sjálf sjúkrahúss-
dvalin greidd að fu#u og læknis
hjálp.
Venjulegt er að fylgdarmaður
fari með börnum og unglingum
og jafnan samþykkt aö greiða
ferðastyrk þeirra ef sjúklingur
er innanvið 14-15 áraaldur. Að
sjálfsögðu , er eimnig greiddur
ferðastyrkur fylgdarmanna fuM
orðinna sjúklinga, ef læknar á-
Mta að viðkomandi þurfi á sér-
hæfðri aðstoð að halda til dæm-
is hjúkrunarkonu eöa læknis.
Nefnd skipuð 5
yfirlæknum
Bf það kemur upp, að ein-
hver sjúklingur þarf að fara ut-
an er samkvæmt reglum gefin
skýrsla um líðan sjúklingsins og
tilgreindar ástæður fyrir því
hvers vegna heppitegast þyki að
senda hann utan.
Þessa skýrslu metur síðan sér
staklega skipuð nefnd 5 lækna
en í henni eru 2 yfiriæknar Land
spítalans. yfirlæknir Borgar-
spítalans. vfirlæknir Landakots
og svo tryggingayfiriæiknir. Er
hinn síðasttaldi sjálfskipaöur
formaöur nefndarinnar.
Þessi nefnd ramnsakar ná-
kvæmlega mál sjúklingsins og
útfylilir skýrslur honum viökom
andi. Sfðan ákveður hún uppá-
stungu um sjúkrahús eriendis er
bezt verði að senda manninn á.
-iT0! níöft.1 Ó81Þ tf' *"'
Mikil bragarbót
Með hinum nýju lögum frá
því s.'l. vor hefur komizt sú
skipan á, að siúklingur þarf ekki
sjálfur að greiða kostnað og inn
heimta síðan hjá s'júkratrygging
um, því beint samband er við
mörg sjúkrahús um að ganga í
ábyrgð fyrir greiðslur héðan. —
Hefur sjúklingurinn eða aðstand
endur hans því engar áhyggjur
af kostnaðarhliö málsins, nema
í þeim tilvikum sem fylgdar-
maður þarf að dvelja langdvöl-
um eríendis með skjólstæðingi
sínum og ef sjúklingur þarf að
dvelja utan sjúkrahúss eriendis
en þá greiða tryggingar ekki
dvalarkostnað, l>á koma stund-
um örlátir menn til skjalanna
og halda danslieik eða efna til
samskota.
Hér áður er lög höifðu ekki
verið samþvkkt á Alþingl um
greiðslu sjúkrakostnaðar, var sá
háttur hafður á. að siúkratrvgg
ingamar greiddu fyrir legu-
daaafíöldann f samræmi vifl daa
gjöld Landspítalans - síðan varð
sjúklingurinn sjálfur aö greiða
mismuninn úr eigin vasa. Oft
var sá kostnaður svo gífuriegur
að venjulegir styrktarsjóöir hér
heima réðu hvergi nærri við að
hilaupa undir bagga.
Það var Ingólfur Guðmundsson
hjá Tryggingastofnun rfkisins, er
veitti okkur téðar upplýsingar,
og sagði hann ennfremur, að
svo stutt væri síðan þessi lög
komu til framkvæmda, að ó-
mögulegt væri að segja, hver á-
hrif þau heföu, en Ifkur taldi
hann þó á að sjúklingum þeim
sem til útlanda þyrftu að ('ara
myndi fjölga við nýskipanina,
enda er það eðlilegt, þar eð
kostnaöur verður viðráöanlegur
fyrir fleiri. —GG
rinffrc
— Hvort kjósið þér
heldur vætutíð í vet-
ur eða kulda?
Helga Halldórsdóttir, skrifstofu-
stúlka: „Ég vil hafa rigningu.
Vætutíðin á mifelu betur við mig
en snjór og kuldi."
Vilhjálmur Sigurjónsson, nem-
andi: „Ég vil að það verði frost
f vetur og snjór Það er miklu
betra að ganga á frosinni jörð
en bléutri."
Ólafur Brynjólfsson, setjari:
„Hvort tveggja. Mér finnst bezt
aö hafa þetta til skiptis."
Rannveig Viggósdóttir, nemi í
Réttarholtsskóla: „Ég vil hafa
snjó. Þá kemst maður frekar út
á sleöa. Svo er alltaf svo kalt
þegar rigning er.“
Ríkey Þórðardóttir, nemi, Rétt-
arholtsskóla: „Frost og snjó.
Mér finnst það svo mifelu
skemmtilegra. Það er svo gaman
að renna sér á sleða og mér er
svo kalt í rignin>gunni.“