Vísir - 17.05.1971, Blaðsíða 6

6
VISIR . Mánudagur 17. mai 1971.
Heppnisigur Englands
gegn Norður-Irlandi!
— en Wales og Skotland gerðu jafntefli 0-0
Enska landsliðið í
knattspymu vann mik-
inn heppnisigur gegn
Norður-frlandi í Belfast
á laugardaginn og eina
markið í leiknum var ó-
löglega skorað. Francis
Lee fékk þá knöttinn við
vítateig og eftir að hafa
lagt hann fyrir sig með
báðum höndum, sem al-
gjörlega fór fram hjá
dómara og línuverði, gaf
hann til Alans Clarke,
sem sendi hann í markið
— enda hikaði írska
vömin og bjóst við að
dæmt yrði á Lee. En ekk
ert skeði og England
sigraði í leiknum á þessu
furðulega markL
Enginn munur var á liðun-
um úti á vellinum og sóknar-
lotur Irlands ekki síður hættu-
legar, en Gordon Banks átti
mjög góðan leik £ marki Eng-
lands og sama er að segja um
Pat Jennings, Tottenham —
hann bjargaði nokkrum sinhum
hreint snilldarlega. írska liðið
var skipað nær eingöngu leik
mönnum frá ensku liðunum og
George Best Manoh. Utd., var
oft hættulegur £ leiknum, þótt
Banks kæmi £ veg fyrir, að
honum tækist að skora. Einnig
áttu Dougan, Ulfunum, og
Clemence, Coventiy, góðan
leik með irska liðinu, en bezt
ur var þó hinn lágvaxni Jimmy
Nitíholsen frá Huddersfield, sem
sjaldan hefur sýnt betri leik.
Nokkrar breytingar voru gerð
ar á enska landsliðinu frá leikn
um við Möltu og til dæmis lék
Poul Madeley, Leeds, sinn
fyrsta landsleik sem hægri bak
vöröur. Hann kom £ stað Ghris
Lawler, Liverpool, sem hafði
leikið sinn fyrsta landsleik
gegn Möltu. Alan Ball, Everton,
náði aftur stöðu sinni £ liðinu
frá Ralph Coates, Tottenham, en
liðið var annars þannig skipað.
Gordon Banks, Stoke, Poul
Madeley, Leeds, Terry Cooper,
Leeds, Bobby Moore, West
Ham, sem þama lék sinn 87.
landsleik, Roy MoFarland. Der
Víkingar á núllpunkti og
Þróttur vann örugglega!
og hlaut sin fyrstu stig i Reykjavikurmótinu
Þróttur sigraði Víking ör
ugglega í gærkvöldi á Mela
vellinum og hlaut þar með
sfn fyrstu stig á mótinu.
Þetta var verðskuldaður
sigur 3—1 og Þróttur hafði
skorað öll sín mörk áður,
en Víkingar komust á blað.
En rislág var knattspym-
an, sem liðin sýndu — og
leikur Víkinga algjörlegea
á núllpunkti.
Sennilega hafa Víkingar vanmet-
ið mótherja s£na og slfkt kann
aldrei góðri lukku að stýra. Að
vfsu hafði Þióttur tapað öllum fyrri
leikjum sfnum £ mótinu, flestum
með miklum mun og aðeins skor-
að eitt mark — en nú hristu þeir
af sér sleniö — skoruðu þrivegis
hjá lélegri vöm Víkings og höfðu
nú úthald allan leikinn — enda
langtímum saman leikið með göngu
hraða. Sllkt hentar Þrótti vel og
þama nutu þeir s£n Halldór Braga
son og þó einkum Axel Axelsson,
sem var langbezti maðurinn £ leikn
um, og áttu mestan heiður af
sigri Þróttar.
Vfkingum urðu á miktl mistök
£ leiknum —■ þeir reyndu nær
eingöngu sófcn upp miðju vallar-
ins, þar sem Þróttur er steiikastur
fyrir og flestar sóknarlotumar
brotnuðu, þegar að Halldóri Braga-
syni kom. Og hann tók einnig við
og við þátt í sóknarlotum Þróttar
og skoraði fyrsta mark leiksins
á 10. min.
Þróttur fókk þá aufcaspymu rétt
fyrir utan vftatéigshomið og knett
inum var spymt framhjá vamar-
vegg Vfkings til Halldórs, sem
fékk knöttinn þar sem hann stóð
aleinn inni á markteig og hann var
fljótur að nýta sér hið góða tæki-
færi. Þar með hafði Þróttur náð
forustu i leiknum. sem liðið hélt
til lofca.
Keflvíkingar og Akur-
nesingar sigruðu
Tveir leikir voru háðir £ Litlu
bikarkeppninni á laugardag, ann-
ar £ Hafnarfirði og hinn £ Kópa-
vogi. Haukar ’i Hafnarfirði léku við
Akranes og sigruðu Skagamenn
með 2—1. Staöan i hálfleik var
2—0 og skoruðu þeir Andrés Ólafs-
son og Jón Gunnlaugsson mörkln.
Mark Jðns var fallegt — hann fór
upp 1 hornspymu og skallaði ó-
verjandi i mark. Hafnfirðingar
skoruöu sitt eina mark sjö minút-
um fyrir leikslok og var Jóhann
Larsen þar að verki.
Keflvfkingar höfðu mikla yfir-
buröi gegn Kópavogi og sigruðu
meö 5—1. Þeir skomöu fjögur
fyrstu mörkin í leiknum. Enn hafa
Akumesingar og Keflvikingar
ekki mætzt f bikarkeppninni, en
keppnin um efsta sætið stendur
milli þeirra.
Á 30. m£n. skoraði liðið sitt
annað mark — hrein gjöf mark-
varðar Vikings, Sigfúsar Guðmunds
sonar. Knettinum var spymt I átt
að Víkingsmarkinu — Sigfús ætl
iði sér að grípa knöttinn og engin
hætta virtist sjáanleg. En hann
missti knöttinn yfir sig, virtist al
veg frjósa og horfði aðeins á, þeg
ar Hilmar Sverrisson kom aðvíf-
andi og sendi knöttinn £ netið. Vik
ingur fékk nokkur góð tækifæri i
þessum fyrri hálfleik til að jafna
metin — og það kom einkum i
hlut Jóhannesar, sem nú lék i
framlinunni, en þrívegis fór hann
illa að ráði sinu.
I síðari hálfleik nutu Víkingar
aðstoöar sunnangolunnar og sóttu
talsvert framanaf, en ógnuöu sjald
an og svo var nær allan hálfleik-
inn. En þeir gleymdu eitt sinn
vöminni — knettinum var spymt
langt fram og hinn fljöti miöherji
Þróttar, Hjörtur Hansson, brunaöi
upp frá miðju vallarins með Pái
miövörð Víkings á hælunum. En
Hjörtur komst með knöttinn inn í
vítateig — átti fast skot á markið,
sem Diðrik Ólafsson, en hann lék
sfðari hálfleikinn f marki Vikings
varði, en hann hélt ekki knettin
inum og Hjörtur náði honum aftur
og spyrnti £ autt markið. Þetta var
laglegt einstaklingsafrek hjá Hirti.
Vikingum tókst að skora eina®
mark sitt rétt á eftir — og verð-
ur það algjörlega aö skrifast á
reikning markvarðar Þróttar. Jó-
hannes Tryggvason spymti í átt
að marki langt utan af kanti og
öllum til undrunar fór knötturinn
yfir markmanninn og í markið. Það
sem eftir var leiksins var mikið
þóf á báða bóga og knötturinn
gekk oftast milli mótherja og hrað
inn var lítill sem enginn. Leiöin-
leg knattspyrna og hráslagalegt á
vellinum, svo það var ekki furða
'•'ótt áhorfendur færu að tínast í
burtu löngu áöur, en leiknum lauk.
—hsím.i
Bobby Moncur fyxirliði Skotlands.
by, Emlyn Hughes, Liverpool,
Francis Lee, Manch. City, Alan
Ball, Everton, Alan Clarke,
Leeds, Martin Chivers,' Totten-
ham og Martin Peters, Totten-
ham.
í liðinu voru sem sagt þrír
leikmenn frá Leeds — en í
leiknum í Cardiff þar sem Wal
es og Skotland léku á sama
tíma, voru fimm aðrir Leeds-
leikmenn, þannig að þeir vom
átta £ þremur landsliðum.
Bremner, Lorimer og Gray léku
fyrir Skotland, en Sprake og
Yorath 'fj/rir Wales. Mikið
rigndi meðan leikurinn fór fram
og var völlurinn afar slæmur.
Lið Wales hafði yfirieitt undir-
tökin f leiknum, en Clarke, Ab-
erdeen, átti ágætan leik í m'arki <
Skotlands. Og svo undir lokin
fengu Skotar bezta tækifærið i
leiknum þegar John O’Hare
stóð einn meö knöttinn fyrir
opnu marki, en spymti fram
hjá. Þaö hefði ekki verið verö
skuldað, ef Skotland hefði sigr
að. Brezka keppnin heldur svo
áfram á miðvikudag og leika þá
England og Wales á Wembley
í Lundúnum, en Skotland og
Norður-írland á Hampden Park
£ Glasgow.
Þau undur gerðust nú, þegar
skozka liðið var valið, að í það
vom settir sjö leikmenn, sem
leika með enskum liðum, en
það má heita algjör unda'ntekn
ing, aö liðið sé ekki skipað
að. meirihluta leikmönnum frá
skozku liðunum. Til dæmis var
nú enginn Rangers-leikmaður
valinn í liðið — þó John Greig
kæmi inn sem varamaður í
sfðari hálfleik í stað Billy
Bremner sem meiddist, og að-
eins tveir Celtic-leikmenn voru
í liðinu.
Það var þannig skipað. Clarke,
Aberdeen, Hay, Celtic, Brogan,
Celtic, Bremner, Leeds, Frank
McLintoch. Arsenal, Moncur,
Newcastle, Peter Lorimer,
Leeds, Robb, Aberdeen, John
O'Hare, Derby, Peter Cormaoh,
Nottm. Forest og Eddie Gray.
Þó þeir væru þarna báðir,
Bremner fyrirliði Leeds og
McLintock, fyrirliði Arsenal,
var Bob Moncijr, Newcastle, fyr
irliði á leikvelli.
Það vakti talsvert mikla at-
hygli, að Wyn Davies, New-
castle, var ekki valinn f Ii«
Wales, sem var þannig skipað.
Gary Sprake, Leeds, Rodrigues,
Sheff. Wed., Thomas, Swind-
on, Robgrts, Arsenal, sem lék
sinn fyrsta landsleik, James,
Blackpool, Durban, Derby,
Yorath, Leeds, Phillips, Toshach,
Liverpool, Ron Davies, South-
ampton og Reece, Sheff. Utd.
—hsim.