Lesbók Morgunblaðsins - 09.06.1974, Blaðsíða 12

□ULRfEfl
EFÍll
□G
TRÚRR
REVnSLR
Hingað geislar
lífi frá öðrum
hnöttum
fræðinga á þeim tímum. Sjálfur
segir Helgi frá því í Framnýal, að
hann sá stórfurðulegar sýnir á
tímabili og varð það sennilega
hvati þess, að hann hóf að rann-
saka þessi dulrænu f.vrirbæri."
Þremur árum síðar fer svo dr.
Helgi að setja fram nýjan skilning
á eðli svefns og drauma. Þetta
hafði verið viðfangsefni hans frá
því í Grænlandsferðinni 1897, því
að þar beið hann heilsutjón, er
gerði honum erfitt um svefn lengi
og þess vegna knúði það á um, að
hann leitaði skilnings á eðli þessa.
,.Það er í ritgerðinni Á annarri
stjörnu, sem birtist í Ingólfi 1914,
sem dr. Helgi fer að setja fram
þennan nýja skilning sinn," segir
Þorsteinn, „og ef ég á að segja
hvað telja má merkilegast um þá
grein. þá er í henni í fvrsta sinn
ekki lengur nein mótsögn milli
efnishyggju vfsindamannsins og
sambandshyggju þeirra manna,
sem merkilega revnslu af því tagi
hafa að baki. Hann segir einmitt í
þeisari ritgerö, áð í sinni heim-
speki eigi hin forna greining milli
efnishvggju og andahyggju eða
tvíhyggju- ekki lengur við. Fyrir
honum er hún ekki lengur það
vandamál, sem hún hafði verið
flestum mönnum áður. Dr. Helgi
taldi sig hér vera arftaka Brúnós,
sem fyrstur manna á þessari jörð
vissi, að aðrar stjörnur eru til og
jörðin er ein af stjörnunum."
Nýall kom út á árunum 1919—
1922 og þar er fyrst tekið heildar-
tökum á þessu máli að þvf er
Þorsteinn segir. „Það er ekki
hægt að gera of mikið úr því hvað
þetta mál er yfirgripsmikið og
hvað þetta kemur ótrúlega viða
við. Og það sem vekur kannski
hvað mesta aödáun okkar. sem
höfum kynnt ekkur Nýal, er hvað
þetta er allt ákaflega einfallt og
skiljanlegt hverjum manni."
KENNINGIN
Um Nýal segir Þorsteinn, aö
annars vegar séu undirstöður
hans — „mjög vandaðar og vís-
indalegar, og hins vegar eru nið-
urstöðurnar, sem eru ákaflega
víðtækar. Og einmitt af því hvað
þær eru víðtækar og spanna vítt
svið, hafa menn veríð tregir tii að
láta sér skiljast og trúa því, að
slíkt geti komið upp í einum
mannsheila og allra sízt, ef mað-
urinn var nú einn af samlöndum
þeirra."
Og þá er rétt að átta sig á nokkr-
um grundvallaratriðum og hug-
tökum Nýalskenningarinnar. ,,í
fyrsta lagi er vísjndalegt grund-
vallaratriði Nýals samband lífs
hér á jörðu við lífið á öðr-
um hnöttum — í svefni eða á
annan liátt. 1 öðru lagi er
í Nýal sköpuö stjörnulíf-
fræði — astrobiologi eða vfs-
indi um líf á öðrum stjörnum. Við
athugun hennar kemur hið
óvænta í Ijós. að þetta sem mann-
kynið hefur um aldir trúað á — að
einhvers staðar væri til betri og
fegurri heimur, reynist vera rétt
og vitranaritin —- þau stafa bein-
línis af sambandi manna við íbúa
annarra hnatta, þó að vitrunar-
mennirnir gætu ekki gert sér
grein fyrir því. Viö getum tekið
Sólarljóð sem dæmi, íslenzkt
kvæði frá um 1100, þar sem segir
frá öðrum heimi en í þessum öðr-
um heimi er lýst sólum, sem þar
skína og eru öðru vísi en sólin
hér. Sama er að segja um vitrana-
rit eins og Opinberunarbókina.
Þegar postulinn eða sögumaður-
inn Jóhannes segir t.d. „Og ég sá
og heyrði örn einn fljúga um mið-
himininn ...“ þá er hann að segja
frá fugli frá öðrum hnetti en ekki
neinu sem mátti sjá þarna á eyj-
unni Patmos. „Miðhimininn" er
þarna himinn annarrar stjörnu,
eins og víða kemur fram í frá-
sögninni, en ekki skal það rakið
nánar hér. Þetta er dálítið dæmi
um það, að þegar búið er að leggja
þá undirstöðu, sem dr. Helgi ger-
ir, þá verður svo margt ljóst og
ekki hvað sízt það sem varðar
trúarbrögð og framlífshugmyndir
mannkyns.
Sambönd manna hér á jörð við
menn á öðrum stjörnum eru tíð,
og hverjum manni eiginleg — í
svefni. Samkvæmt kenningu Ný-
als er svefninn eins konar sam-
bandsástand og draumurinn vit-
undarsamband. Þorsteinn nefnir
dæmi: „Ef við lítum á sofandi
mann, sjáum við, aö lífsstarfsemi
hans er tiltölulega óvirk, og það
er skilningur okkar, að þarna fari
fram magnan frá einhverjum
fjarlægum sendistöðvum í al-
heimi, sem að sjálfsögðu eru lif-
andi verur. Og þegar okkur fer að
syfja eða renna í brjóst, þá eru
það beinlínis aðstreymiskraftar,
sem við finnum og njótum. Það
sem um er að ræða er bein við-
taka í lífi og vitund einhvers ann-
ars. „Draumlífið er ævinlega und-
irrót vökulífs annars," hefur vit-
ur maður sagt, og þvf betur sem
við lærum að athuga draumana út
frá þessum skilningi, því fróð-
legri verða þeir. Það verður ljóst,
að i hverjum draumi er um
draumgjafa að ræða, og nákvæm
athugun draumaefnisinsleiðir'það
í Ijós, að draumgjafinn er venju-
lega íbúi einhvers annars hnattar.
Þann kraft er ber vitundar-
áhrifin um óraveg himingeimsins
nefnir dr. Helgi Iífgeislan og er
þar um að ræða undirstöðuhugtak
í kenningum hans. Hugtakið kem-
ur strax fyrir i ritgerð hans Á
annarri stjörnu, sem áður er
vitnað tii. Hann telur, að
þaö beinlínis geisli krafti út
frá hverri lífveru og gerir
ýmsa vísindalega grein fyrir
því, að þessi lifgeislan .nuni
vera til. Þorsteinn segir mér, að á
síðustu áratugum hafi þessi líf-
geislan sannast tæknilega í öðrum
löndum með ljósmyndun á há-
tíðnisviði og að meir að segja sé
búið að taka þessa tækni upp hér
á landi með góðum árangri. Á
hinn bóginn hafa til skamms tíma
ekki verið til nein mælitæki, er
náð geta þessari geislan, en nú
segir Þorsteinn að uppfundin sé í
Reykjavík slík tækni, sem einmitt
mælir lífaflssvæðið, er finna má í
hverri lífveru og lífgeislanin á
upptök sín.
Stillilcgmál og samstilling er
annað hugtak í fræði dr. Helga
sem vert er að gefa gaum. Þor-
steinn bendir á, að flestir muni
kannast við hversu misjafnlega
þægilegt er að eiga tal eða sam-
skipti við fólk og hér sé um hlið-
stæðu að ræða. Samkvæmt
kenningum Nýals þá má,
þar sem er að finna veru-
lega gott mannfélag og eng-
inn hugsar öðru vísi en vel um
náungann, skapa mun betri skil-
yrði til góðra sambanda við ennþá
betri og fullkomnari mannfélög á
öðrum hnöttum. „Þetta sem menn
hafa kallað guó," segir Þorsteinn,
,,er í raun réttri hin mikla sam-
stilling lífsins f alheimi, þar sem
er verið á réttri braut." Sam-
kvæmt kenningu Nýals er stilli-
lögmálið undirstöðuatriði til
skilnings á eðli svefns og drauma
Framhald á næstu síðu
Útgeislun á lifandi efni, myndir sem
Ævar Jóhannesson I Myndiðn hefur
tekið með Kirilian tækni. Að ofan:
útgeislun frá laufblaði og að neðan:
útgeislun frá fingurgómi.
Lausn
á síðustu krossgátu
wr Éi ■
1 A- M f) S K A £> V Æ N M
A’ L tc i. T A -P A R £ f> 7 A N
S L T Ö T T Ö L A K A W fl
IL 0' R Æ S T 1 s k• A F L ú
i( i L r u 1? s e R t A L ■D R
K A L A e f? 1 L L Ö *
á) 6 T U N N A /' L D N
- ! ' A í> A N Æ 1 R A'
K A Ð A R A R L A
r L O r ■l A' i? A
S o' T A R A N A F A' M 1 r A R
T R tí N A U K A R e Al R A'
aH KÍ1 A A. N 1 R ; M 1 L R A- L
L A r R. A L ú l M N / A U r r
•/7S > //"/)] ffí Ttðyi- )>• f/iró'o. ldS„ HLT- 1 £'H' Kewýií r/tfn2- SÍMf-l DÝR 1
±J— T,
,JSCT V u r Rúrt 3c?r£>- UÍ)U
Æ y/íi dL£f)
K ’l$TT\ Þ(? eic i - hJH AFKlí- SNTÍK
Lí Ttj-
/a vc- \lnTN/f- dWLWi Ni v 9r
N/aMa/ £ldi- \M£) hmb- OÐ//4
u K\J£tS- NflFM SKd- HLTo t>
rTÞw Hfl F - \r£>
AR-5- Ti£> RflKIÐ /Ai MVMM/ SMd'- o &£)
(A' T1 J l/ KveN- HfíFLJ ■£> XRMLLT ALDÍ}
PÝTUK Kl mí SLEKlc /N(L
~fó L SFIL' J£>
'fc’MM FUÚL- A K
L V K Hd ÍLD- IR ZLW Keik-- KÍ)
Thih LK - oTTfl
LA- Rí> 1 STAúT EKKI P Túp (t?u
m WÉim] rfiíi Sí-AR HLfsM SNfM- MA
usia- /N uei- Nl$Lfl írtv-
/A1 \xcl-