Alþýðublaðið - 27.08.1988, Blaðsíða 12

12
Laugardagur 27. ágúst 1988
SMÁVEGIS
STRESSAÐUR
Aðalbarkinn tekinn tali
Amar Freyr Gunnarsson
varð landsfrægur á einni
kvöldstund. Því lá beinast við
að spyrja hann hvort hann
væri ennþá í skýjunum.
„Ég er svona rétt að kom-
ast niður úr þeim því þetta
voru alveg rosaleg átök.“
— Hvernig finnst þér aö
taka við titlinum af Bjarna
Arasyni, góðvini þínum?
„Það var alveg meiriháttar
en við ætlum að vinna saman
eins mikið og við getum og
styðja við bakið hvor á öðr-
um.“
— Finnst þér að þú sért
kominn i samkeppni við
hann?
„Nei, nei, alls ekki, og mér
finnst að þetta eigi eftir að
gera hljómsveitinni mjög
gott.“
— Hljómsveitin kemur
semsagt til með að starfa
óbreytt?
„Já, það er alveg á hreinu,
en það getur vel verið að vió
skiptum um nafn á henni því
gamla nafnið er eiginlega
orðið ómögulegt núna.“
— En hvernig leið þér nú
annars á sviðinu?
„Ég var smávegis stressað-
ur áður en ég steig á sviðið
en um leið og ég upp þá
hvarf það allt saman. Hins-
vegar leið mér alveg hrika-
lega eftir að ég hafði sungið
lagiö i siðara skiptið, þegar
allir blaðamennirnir ruddust
að mér, kærastan, — ég
meina það var eins og maður
hefði skorað úrslitamarkið i
heimsmeistarakeppninni."
— Heldurðu að þessi
keppni hafi mikla þýðingu
fyrir þig sem tónlistarmann?
„Ég ætla að vona það og
mér finnst alveg æðislega
sniðugt að halda þessa
keppni til þess að leyfa ungu
fólki aö spreyta sig og fyrir
þá sem eiga erfitt með að
koma sér á framtæri."
— Og hvað gerir þú svo
dags daglega?
„Eg vinn í Kjöthöllinni, er
.aðallega í kjötvinnslu, en svo
er ég líka að afgreiða í búð-
inni.“
— Eru síðan hljómsveitaræf-
ingar á kvöldin?
„Við æfum svona þrisvar í
viku og svo reynir maöur að
fara i billjard. Einnig fer ég á
fótboltaæfingar á hverjum
sunnudegi."
— En ef við snúum okkur
að laginu sjálfu. Þetta er nú
svolitið erfitt lag, af hverju
valdirðu þetta lag tii að
flytja?
„Það var nú bara þannig að
kærastan mín var að spila
plötuna með þessu lagi og
ég var á sama augnablikinu
að velta því fyrir mér hvort ég
ætti að taka þátt í keppninni
því það voru margir búnir að
hvetja mig til þess,,fjölskyld-
an og þess háttar. Ég var að
pæla í því hvaða lag ég ætti
að taka, svo kemur þetta lag
á plötunni. Mér hefur alltaf
fundist þetta lag mjög fal-
legt, vel sungið og bara
meiriháttar. Svo ákvað ég að
taka lagið en það tók mig
svolítinn tíma að ná því
vegna þess að öndunin í þvi
er talsvert erfið.“
— Komu engin önnur lög
til greina?
„Nei, nei, ég bara kýldi á
þetta lag.“
— Nú ert þú gitarleikari i
hljómsveitinni Búningunum,
semurðu eitthvað sjálfur á
gítarinn?
„Ég geri nú ekkert rosa-
lega mikið af því, en ég sem
svona lag og lag.“
— En heldurðu að þetta
ýti ekki við þér?
„Jú, þetta gefur manni
náttúrulega stórkostlegt
tækifæri á þessu sviði.“
— Hvað tekur nú við hjá
þér þegar titillinn er í höfn,
kemur ekki út plata?
„Jú, það kemur út Látúns-
barkaplata eins og í fyrra, þar
sem allir sem voru í úrslita-
keppninni verða með lög. Ég
verð sennilega með tvö lög
og Stuðmenn verða með eitt
nýtt lag á þessari plötu. Samt
á þetta allt eftir að koma bet-
ur í Ijós, ég meina maður er
varla búinn að átta sig á
þessu ennþá. Barkmn stend-
ur þarna inni í stofu og mað-
ur hugsar með sér hvað hann
sé að gera þarna.“
— En aö lokum Arnar, var
mikið sungið á þinu heimili?
„Já, já alveg hellingur,
pabbi var allur í sveitaballa-
bransanum og hann hefur
m.a. spilað einhver lög inn á
plötur, ég man nú ekki alveg
hvað þau heita. Almennt held
ég að fjölskyldan sé mjög
músíkölsk," sagði Arnar
Freyr Gunnarsson, hinn ný-
krýndi Látúnsbarki 1988.
Barki
um barka
„Alein ég fer
i álögum ég er
uns barkann ég flnn
úr brassi eins og minn“
Sannarlega viðeigandi
byrjunarorð á úrslitakeppn-
inni um Látúnsbarkann 1988
sem fram fór sl. sunnudags-
kvöld í mekka íslensks
skemmtanaiðnaðar, Hótel ís-
landi, að viðstöddu fjöl-
menni. Þar var samankominn
fríöur og föngulegur flokkur
pilta og stúlkna hvaðanæva
af landinu ásamt Stuðmönn-
um, s'em stóðu fyrir keppn-
inni nú eins og í fyrra. Þá
sigraði eins og kunnugt er 16
ára piltur úr Reykjavík, Bjarni
Arason, Presley-drengur og
nú landsþekkt poppstjarna.
Það var mikið um dýrðir
þetta kvöld; risastórar lit-
fagrar myndir af allskonar
kynjaverum skreyttu bak-
grunn sviðsins og í miðið var
risastór mynd af hljóðnema
sem tákn fyrir keppnina. Að
sið stærri tónlistarkeppna
voru dómnefndir staðsettar
víðsvegar um landið og gáfu
þær flytjendum stig simleið-
is um leið og síöasti kepp-
andinn hafði lokið söng sín-
um (í rauninni sungu kepp-
endurekki mjög mikið þetta
kvöld, hversvegna skal látið
ósagt en ástæðurnar eru
skiljanlegar).
Sigurvegari að þessu sinni
var valinn Arnar Freyr Gunn-
arsson, 22 ára gamall Reyk-
víkingur og félagi B. Ara-
sonar í hljómsveitinni Bún-
ingunum. Hann flutti lagið
Reyndu aftur eftir Magnús
Eiríksson. Þetta var í annað
sinn sem Arnar tekur þátt í
keppninni, en í fyrra beið
hann lægri hlut fyrir áður-
nefndum hljómsveitarfélaga
sínum. Því má með nokkrum
sanni segja að nú hafi Arnar
náð hefndum og jafnað met-
in.
En snúum okkur að hinum
keppendunum. Það kom í
hlut hótelþernu úr Borgar-
nesi, Erlu Friðgeirsdóttur að
nafni, að rúlla keppninni af
stað. Gerði hún það af miklu
öryggi um leið og hún flutti
Sveitaball, lag Ómars Ragn-
arssonar. Fyrsti fulltrúi karl-
þjóðarinnar kom svo alla leið
frá Djúpavogi. Karl Elvarsson
mætti íklæddur allvígalegum
stuttbuxum og flutti lagiö
Blindsker eftir Bubba Morth.
Á meðan flutningi lagsins
stóð voru sýndar af mynd-
bandi æði skemmtilegar
myndbandsklippur með Karli
sem greinilega voru teknar í
Sundhöll Reykjavíkur. Ollu
þær mér mikilli kátínu. Næst-
ar voru Nonna og Gunna Ella,
systur frá Neskaupstað, en
að þessu sinni var gerð sú
undantekning á reglum
keppninnar að Jónína
(Nonna) fékk að hafa eldri
systur sína með sér til þess
að syngja bakrödd i lagi Jó-
hanns Helgasonar, Litlu
músinni. Þegar þessar
skondnu systur höfðu flutt
lag sitt steig sigurvegarinn á
svið og þarf ekki að hafa
fleiri orð um hans þátt í
keppni þessari, a.m.k. ekki
um sinn. Á eftir Arnari komu
svo þrjár frískar og fagur-
limaðar stúlkur; Anna Mjöll
Ólafsdóttir með lagið Ég gef
þér allt mitt lif eftir Jóhann
Helgason, Sólný Pálsdóttir
Gunnar H.
Ársælsson
skrifar
frá Grindavík flutti lagið Allt
sem ég vil og Ólöf Ágústs-
dóttir, sem eins og Helga
Möller hér á árum áður söng
lagið Ég sakna þín.
Olöf var næstsíöasti kepp-
andinn þetta kvöld en Elvar
Sigurðsson, Bakaralærlingur
frá Egilsstöðum, sá um að
Ijúka keppninni um Látúns-
barkann 1988 með lagi
Magnúsar Eiríkssonar,
Komdu i partí.
Á meðan á talningu at-
kvæða stóð tróð Bjarni Ara-
son upp og tók virkilega vel á
í laginu Á hverjum degi af ný-
útkominni plötu sinni.
Þegar hann hafði svo lokið
sér af og gat farið að slaka
aðeins á var það eitt eftir að
tilkynna verðlaunahafana
þrjá, en það var nýbreytni að
þessu sinni að hafa þrjú verð-
launasæti.
í þriðja sæti varð Anna
Mjöll Ólafsdóttir úr Reykja-
vík, í öðru sæti lenti Ólöf
Ágústsdóttir, einnig úr
Reykjavík, og sigurvegarann
úr Reykjavík þarf tæplega að
nefna. Þannig fór nú það og
nú inniheldur hljómsveitin
Búningarnir tvo látúnsbarka,
Bjarna og Arnar Frey, sem er
ryþmagítarleikari hljómsveit-
arinnar. Mætti halda að þetta
væri klíka en vonum að sjálf-
sögðu að svo sé ekki heldur
bíðum spennt eftir næstu
látúnsbarkakeppni. Vonandi
skapast hefð fyrir þessari
keppni, því nún veitir ekki að-
eins ungu fólki tækifæri á að
„slá i gegn“ heldur er hún og
krydd í tilveru okkar (slend-
inga. Svo er hún líka ágætis-
endapunktur á rigningar- og
leiðindasumrum sem þessu.
Undirritaður óskar sigur-
vegaranum til hamingju og
þakkar Stuðmönnum fyrir
framtakið. Lifið heil.
BIILL OG VITLEYSA
Ég sagði frá því hér á poppsíðunni ekki alls fyrir löngu að
breska hljómsveitin Echo and the Bunnymen væri hætt
störfum. Nýjustu fréttir herma að þetta sé allt saman bölvuð
vitleysa og er það vel, því veruleg eftirsjá væri í þessari merku
sveit.
Þess í stað ætla hljómsveitarfélagarnir að halda upp á 10
ára samstarfsafmæli sitt á veglegan hátt og þegar eru uppi
áætlanir íim að hljóðrita nýtt efni á þessu ári. Það er því Ijóst
að Echo and the Bunnymen er við hestaheilsu og engin
ástæða til að óttast samstarfsslit á þeim bænum.
BIG COUNTBY MEÐ NÝJA PLÖTU
Eftir um tveggja ára hlé er von á nýrri plötu frá þessari
skosku sveit sem nærri því kom hingað til lands um verslun-
armannahelgina. Þvi miður varð ekki af því. Þegar hefur verið
gefin út smáskifa með laginu King of Emotion. Upptökum á
plötunni stjórnaði Peter Wolf, en hann hefur m.a. unnið með
bandarísku hljómsveitinni Starship og kanadísku rokksveit-
inni Heart. í september leggur Big Country síðan i tónleikafö
t.il austantjaldslanda og þaðan liggur leiðin til Ameríku,
Astrallu, Japans og Evrópu.
BREIÐSKIFA FRA SHOCKEO
Þjóðlagasöngkonan Michelle Shocked er að gefa frá sér
nýja plötu þessa dagana. Hún ber heitið Short Sharp Shocked
og kemur ( kjölfarið á fyrstu plötu söngkonunnar, The Texas
Campfire Tapes, sem óvænt sló ( gegn á sínum tíma. Núna er
Michelle stödd á Bretlandi og heldur þar tónleika. Ef einhver
er á ferð til Bretlands væri ekki úr vegi að kíkja á þessa
ágætu söngkonu.