Alþýðublaðið - 27.08.1988, Blaðsíða 17

Laugardagur 20. ágúst 1988
17
SUMARIГ
illil
FYRIR 50 ÁRIIM
Þýzku hausthcræfingarnar: Herincnnirnir hvíla sig og fá scr að
drckka við vatnspóstinn á leiðinni gegnum smábæ skamt frá
landamærum Tckkóslóvakíu.
Siorfuroar í Téfckóslóvakín
fara isfcyggilega versnandi
■■ ■ -. ■»--.
Henlemflokkurinn hvetur meðlimi sína
til að „svara árásum með gagnárásumw!
I vestur-þýska tíðaranda-
tímaritinu „Tempe“, sem gefið
er út í Hamborg, birtist um
mitt sumar sú staðhæfing að
þessi árstið sólar og hita
hæföi þýsku þjóöinni engan
veginn.
Greinin um þessa athyglis-
verðu athugasemd beryfir-
skriftina „Burt með sumarið"
og er eftir Maxim Biller, einn
skemmtilegasta blekbera
blaðsins. Hann rekur i þess-
ari grein fjandsamleg viðhorf
sín til sumarsins og sumar-
stemmningarinnar, sem hann
kveður einungis vera tilbúna
og telur ekki falla að þýskum
þankagangi. Maxim Biller:
„Sumarið er bara fyrir fá-
bjána, letingja og villimenn."
Og heldur svo áfram:
„Á veturna, á vorin, á
haustin — þá erum við eins
og við eigum að okkur að
vera: Vel dúðaðir og alvarleg
ir germanísk-slavneskir Mið-
Evrópubúar, inn í okkur,
önuglyndir, duglegir, þenkj-
andi og á vissan hátt lokaðir.
En verði hitastigið útifyrir
hærra en 20 gráður á Celsius
i skugga, 3 daga i röð, tekur
einhverskonar léttlyndisandi
sér bóifestu i fólki og gerir
það að andlausum skepnum.
ðpp rennur sá tími þegar
siðprúðar raunsæishugsjónir
draumalandsins eru sviknar.
Konur og stúlkur gera sér
vart far um að hylja brjóst sín
og læri i sporvögnum og i
matvöruverslunum. í görðum
og sundlaugum eru þær alls-
naktar og fá síðan liðsauka,
þar sem eru karlkyns verur
með sýningarþörf, er koma
nekt sinni á framfæri á svo
fjandi sjálfsagðan hátt, að
maður gæti haldið að þeir
ætluðu einungis að hræra i
nokkrum kaffibollum með
lauslátum limunum. En auð-
vitað dettur manninum fátt
annað i.hug alit sumarið en
kynlif. Ógeðslegt kynlíf,
vegna þess að í því felst sál-
ariaus skrípamynd þess sem
gengur á vit klámbúðanna —
eða svo maður fái dagblaðið
„Bild“ í lið með sér: „Helgi:
Æðisgenginn hiti, allir
hamingjusamir, margir
berir.“ “
Það er ég viss um að
Maxim Biller á ættir sínar að
rekja til íslands.
Að loknum lestri þessarar
tilvitnunar ætti það að liggja
Ijóst fyrir hversu þjáningar-
fullt það er fyrir íslending að
standa og sitja í 30 stiga
hita.
eftir
Bjarna
Jónsson
Sé tillit til þess tekið að
hann hefur varla gert annað
um ævina en að standa bog-
inn í baki og urra upp í skaf-
renning og rigningu.
Kvöld eftir kvöld fylgist ég
með veðurfréttunum frá
Frankfurt og bið þess heitt
að á morgun breiðist dum-
bungur yfir Suður-Þýskaland.
Því miðureru sumrin í Mið-
Evrópu yfirleitt „schön“, eins
og brauðsölustúlkan segir,
eða „echt super“, eins og vin-
kona mín frá Frankfurt segir.
Hún er lika í þeim andlits-
lausa mannfjölda sem
„elskar" sumarið og flat-
magar við þessa polla sem
Þjóðverjar nefna „vötn“, innan
um hundaskít og Bæjara
sem nálgast það að vera einn
og áttatíu í þvermál.
Sumar
Hvernig er hægt að ætlast
til þess að tápmikill íslend-
ingur láti glepjast af gylli-
boðum sólarinnarog leggist
með tærnar upp í loft, olíu-
borinn?
Ég taldi það sannað að ís-
lendingar þyldu hreinlega
ekki meira en 20 stiga hita
og líður best í 12—15 gráð-
um.
Eða hvers vegna halda þeir
sig alltaf inni á svölum og
þægilegum vínveitinga-
húsum þegar þeir fara í
menningarferðir til Ítalíu og
Spánar?
Og lítið á: Þessir íslensku
landkönnuðir ná ekki að
brjóta sér leið gegnum
geislaregn sólarinnar öðru-
visi en að vera vel rakir (til
verndar húðinni) og þá ein-
göngu í þeim tilgangi að
komast yfir á næstu krá.
Þeir sem halda út suð-
rænan hitann í heilar þrjár
vikur án þess að verða fyrir
líkamlegum eða andlegum
truflunum geta varla talist til
hreinna aría.
Að maður tali nú ekki um
ef þeir eru ódrukknir allan
tímann.
Hins vegar þykir ekki leng-
ur fint að íslenskir náms-
menn séu fullir í útlöndum á
kostnað skattborgaranna,
þannig að þeir neyðast til
þess að finna sér ýmiss kon-
ar óáfeng meöul gegn evr-
ópskum sumarhitum.
Lengi vel reyndi ég að
liggja í sólbaði á ullarteppi
frá „Álafossi11 og lesa Carl
Zuckmeyer.
Við samruna svita og ullar
upphefst hins vegar mun
verri daunn en nokkru sinni
væri hægt að höndla með í
ilmsölubúð.
Ég vona að með þessari at-
hugasemd kalli ég ekki yfir
mig heilaga reiði íslensku
sauðkindarinnar, en áður en
sjálfur sannleikurinn kom í
Ijós og ég flúði upp í íbúð
leitaði ég lengi að hundaskít
í kringum mig.
En bæði er íbúðin dýr og
þar er ómögulegt að dvelja
við 30 stiga hita. Handlegg-
irnir límast við blöð og bæk-
ur, í isskápnum er ekkert
óáfengt að finna og áður en
ég veit af (ég er í móki) er
hugsunin strokin úr heila-
búinu og sest inn á ísbar.
Mér líður eins og síðustu
mannvistarleifunum.
Hryllilegast er þó að finna
svitataumana streyma niður
líkamann og vita það og
þekkja að skyrtan drekkur þá
í sig, að stuttermabolirnir
verða gegnsósa á örfáum
mínútum... vera rækilega
minntur á það að kaupa nú
skó úr ekta leðri í næsta
sinn.
Sumar.
Og þetta viljið þið. Meiri
hita, meiri sól, meira logn,
sólarfrí úr vinnu til þess að
geta setið inni í eldhúsi og
látið ykkur leiðast.
En þegar öllu er á botninn
hvolft neyðumst við til þess
að horfast i augu viö stað-
reyndir heimsins, sem að
sjálfsögöu er Ijótur og
heimskur. Við erum, eins og
Þjóðverjar, vetrarmanneskjur,
og höfum sérstaka ást á rign-
ingu og roki, þó við þorum
ekki að viðurkenna það af
ótta við að falla í áliti í út-
löndum. Eins og sönnum
jöfnuðarmanni sæmirviður-
kenni ég auðvitað að eitt og
eitt kvöld í maí má njóta
klisjukenndrar fegurðar við
það eitt að stara á Snæfells-
jökul við sólarlag. Það er
hins vegar hin mesta hneisa
(og hér er um að kenna út-
lendum áhrifum eina ferðina
enn) að vera íslendingur og
trúa á eilíft sumar.
Um daginn fékk ég bréf frá
vini mínum í Wiesbaden og
hann átti varla til orð yfir hiö
dásamlega veður á svölunum
hans.
Ég ætla að láta hann lesa
qreinina eftir Maxim Biller.
LONDON í morgun. FÚ.
TJÓRN Henleinsflokksins
í Tékkóslóvakíu hefir gef-
ið út opinberan boðskap, þar
sem öllum meðlimum flokksins
er leyft að verja sig, ef „marx-
istiskir óaldarmenn“, eins og
komizt er að orði í boðskapnum,
ráðist á þá.
Hingað til hefir flokkurinn
opinberlega bannað meðlimum
sinum að svara árásum með
gagnárásum, en nú hefir sú fyr-
irskipan verið tekin aftur, og
mega nú allir fylgismenn Hen-
BARNAVINAFÉLLAGH)
Sumargjöf hefir í sumar
haft á barnaheimilum sínum
Grænuborg og Vcsturborg, um
170 börn að staðaldri. Þegar
starfsemi dagheimilanna byrj-
aði í sumar, 1. júní, voru 110
börn skráð í Grænuborg óg 100
í Vesturborg, en sum áttu að-
eins að vera stuttan tíma, og að
meðaltali liafa um 90 verið í
Grænuborg, en um 80 í Vestur-
borg.
Þessi börn eru öll eða lang-
samlega flest frá fátækum heim
ilum. Sótti gífurlegur fjöldi
barna í vor um dvöl á heimil-
unum, en stjórnarnefndin valdi
úr þau, sem voru frá bezt stæðu
heimilunum, og gátu því bezt
borgað fyrir sig — og synjaði
þeim um dvöl, en tók hin og
skerti þar með tekjur sínar
Gerir Biíler sér von ura
hlntleysi af hálfu Riissa?
Þá gengur sú fregn einnig og
er sögð komin frá Moskva, að
þýzka stjórnin hafi gefið út til-
kýnningu, þar sem hún lýsir því
yíir, að hún óski friðsamlegrar
lausnar á málefnum Tékkósló-
vakíu, en ef að þau verði dregin
á langinn úr þessu, þá muni
Þýzkaland nota allt það vald,
sem það á yfir að ráða til þess
að hjálpa Súdetum.
mjög, því að fyrir mörg er ekk-
ert greitt og fyrir fjölda mörg
er aðeins greiddur lítill hluti af
hinu tilsetta gjaldi, sem eru 30
krónur. Það varð að lækka ald-
urstakmark barnanna að þessu
sinni. Undanfarin ár hafa verið
tekin börn á aldrinum 3—10
ára, en nú varð að taka börn á
aldrinum 3—8 ára. „Hin hafa
ef til vill tækifæri til að komast
í sveit,“ sagði Steingrímur Ara-
son við mig í gær. Annars hef-
1 ir starfi heimilanna verið hagað
I mjög líkt því og undanfarin
‘ sumur. Börnin koma kl. 9 á
j morgnana og fá þá morgunverð.
Kl. 12.30 borða þau hádegis-
verð og kl. 4 fá þau mjólk —
eða kakó og brauð og kl. 6 er
þeim þvegið og send heim.
leins cialda árásir i sömu mynt.
Starfsemi fyrir bðrnin:
Boroin Mngjast á dagheimll
nnnm að meðaltall um 1 hg.
Um 170 börn hafa sótt helmllin
að meðaltali síðan Vyrsta Júnf.
í ráði er að starfrækja dag~
heimili fyrir 25 börn í vetur.