Íslendingaþættir Tímans - 15.04.1982, Blaðsíða 10

Valgeir Guðjónsson
Daufá
Brotsár gróa misfljótt. Sum eru lengi aó
jafna sig. Svo hygg ég aö verði þegar litiö
er fyrir þau óleystu verkefni, sem fram-
undan voru og eru í störfum Valgeirs heit-
ins á Daufá, er hann lést óvænt rétt fyrir
jólin siðustu, tæpra 53 ára aö aldri.
Skammdegiö hefur þvi áreiöanlega veriö
sumum óvenjulega dimmt.
Ég kynntist Valgeiri fyrir 35 árum, en
þá unnum viö saman aö brúargerð i
heimasveit hans og seinna vorum viö
samtimis á vetrarvertiöinni I Vestmanna-
eyjum, en þar var Valgeir á bát alllengi.
Grunar mig aö þar hafi aö einhverju leyti
veriö lagöur grunnur aö þeirri bila- og
vélaútgerö, sem hann stóö siöan fyrir á
heimaslóöum.
Frá þessum gömlu dögum hafa kynnin
haldist, meö mismiklum samskiptum,
eins og gengur þar til siöustu árin aö þau
hafa oröið náin, einkum i sambandi við
laxaræktarmál, en Valgeir var aöalbraut-
ryðjandi aö stofnun Hólalax hf. og I stjórn
þess félagsskapar. Einnig var hann for-
maöur og aöaldriffjöður i Veiðifélagi
Skagafjaröar, en það félag er enn á
þróunarstigi og missir nú mikils því að
verkefni í þeim ræktunarmálum eru
óþrjótandi.
FYamsýni Valgeirs og sá hæfileiki, aö
meta hlutina rétt uröu þess valdandi, að
hann var kjörinn I forsvar og stjórnir
ýmissa félaga annarra en hér hafa veriö
nefnd. Mig furöar á þvi hvaö maöurinn
komst yfir aö sinna mörgum verkefnum
samtimis. Og þó aö enginn hafi illt af
vinnu þá má öllu ofgera og grunur minn
er sá, aö hann hafi ekki ætlað sér af.
Daufá keypti Valgeir og byggöi hana
upp eins og best gerist hvaö húsakost og
ræktun snerti. Sundlaug var komiö fyrir
sunnan hússins en hitaveita var lögö um
nokkum veg aö heimahúsum og borað eft-
ir vatni I því sambandi. Trjálundir voru I
góöri framför og þaö sem er óvenjulegt á
sveitabæjum, — heimreiöin var upplýst
meö ljóskösturum. Þetta segir e.t.v.
meira en ýmislegt annaö og lýsir hinum
innra manni vel: aö hafa hlýtt og bjart á
heimaslóðum.
Ekki efast ég um aö hans góöa kona,
Guöbjörg Felixdóttir, (Bubba), hafi átt
stóran þátt i umsvifunum heimafyrir og
búskapurinn hefur hlotiö aö hvila mikiö á
henni og bömunum, þar sem Valgeir
stundaöi vörubilaakstur langtimum
saman utan heimilis og i þvi starfi var
hanntil hinstu stundar i þess orðs fyllstu
10
merkingu. Sjón missti hann á öðru auga
fyrir nokkrum árum en ekki varö maöur
þó var viö annaö I daglegri umgengni en
aö hann gengi heill til skógar.
Þaö varalltaf gott aö koma aö Daufá, —
gestrisni mikil og húsráöendur samvaldir
1 að gera manni dvölina sem ánægjuleg-
asta.
Hér hefur aðeins veriö drepiö á nokkra
þætti I umsvifaferli Valgeirs heitins, —
margter ótaliö. Viö samstarfsmenn sökn-
um hans, — höfum misst eljusaman for-
Hattardal
Fæddur 24. ágúst 1916
Dáinn 18. mars 1982
NU er Jón Björnsson á brautu genginn,
glaöur og reifur i Guösfriöi,
haukur I horni húsbyggjenda
valinkunnur fyrir vönduð störf.
Fátt þótti fegurra en furöusmiöi
sú, er dverghagur drengur vann,
meistaralega var meitlað sniö
á afköstum afreksmanns.
ystumann. Og ef ég ætti aö minnast Val-
geirs i einni setningu, látlausri en sannri,
gæti hún hljóöað á þessa leið:
Hann var hagsýnn dugnaöarmaður og
drengur góöur.
Samúöarkveöjur til allra þeirra, sem
um sárt eiga aö binda vegna hins óvænta
fráfalls Valgeirs. Ég vona aö brautryöj-
endastörf hans geisli sem lengst eins og
ljósin gera svo vinalega viö heimreiöina
að Daufá.
GIsli S. Gíslason.
Ættmenn og vinir öðling syrgja,
— för hans var ráðin fyrr en vissum viö —
Sakna fjörmennis félags systkin,
ástvinir hans og aðdáendur.
Hér er veglegt og vandaö inni,
fegursta hús í firöi viöum,
hrynur ekki I hamfaraveörum
þaö, sem hendur hans hlaöa gjörðu.
Far vel, glaðmenni, far vel snillingur,
gangi þér vel á vegferð nýrri,
heim i' fegurstu friöarhaliir,
þar sem aö listin er lifiö sjálft.
Fy rir hönd vinkonu,
ómar ungi.
islendingaþættir
Jón Björnsson