Morgunblaðið - 03.09.2004, Blaðsíða 40
MINNINGAR
40 FÖSTUDAGUR 3. SEPTEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Helgi IngólfurIbsen fæddist á
Suðureyri við Súg-
andafjörð 8. septem-
ber 1928. Hann lést á
Sjúkrahúsi Akraness
28. ágúst síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru hjónin Ibsen
Guðmundsson, for-
maður og útgerðar-
maður á Suðureyri, f.
1892, d. 1957 og kona
hans Lovísa Rann-
veig Kristjánsdóttir,
f. 1893, d. 1974.
Systkini hans voru:
Þorgeir Guðmundur skólastjóri, f.
1917, d. 1999, Kristján Albert skip-
stjóri, f. 1920, d. 1963, Lovísa
sjúkraliði, f. 1921, Arína Þórlaug
ritari, f. 1923, d. 1994, Halldór
Björn útgerðarmaður og fram-
kvæmdastjóri, f. 1925, Guðmundur
Sigurður skipstjóri og sölustjóri, f.
1926, og Guðfinnur Jón, f. 1930, d.
1991.
Helgi kvæntist 31. desember
1950 Þorbjörgu Laufeyju Þor-
björnsdóttur f. 29. ágúst 1925. For-
eldrar hennar voru Anna Mýrdal
Helgadóttir frá Akranesi, f. 1903,
d. 1970 og Þorbjörn Sæmundsson
stýrimaður, frá Gufuskálum á
Snæfellsnesi, f. 1897, d. 1925, en
fósturfaðir hennar var Björgvin
1954. Þau eiga eina dóttur og Hjör-
dís á son frá fyrra sambandi.
Helgi ólst upp í foreldrahúsum á
Suðureyri við Súgandafjörð og hóf
sjómennsku á sumarvertíð hjá föð-
ur sínum 11 ára gamall. Eftir
barnaskólapróf var hann síðan há-
seti á ýmsum fiskibátum og togur-
um. Hann útskrifaðist frá fiski-
mannadeild Sjómannaskólans í
Reykjavík 1951. Hann var fjögur
sumur á hvalbátum, fyrst sem há-
seti en síðan stýrimaður. Árið 1952
fluttust Helgi og Þorbjörg til Akra-
ness og bjuggu þar alla tíð síðan.
Hann var skipstjóri á fiskibátum
frá 26 ára aldri, fyrst hjá HB og Co,
en síðan hjá Sigurði Hallbjarnar-
syni hf. og síðast hjá eigin útgerð,
Hafbjörgu, frá 1965–1973. Útgerð-
ina átti hann með Vilhjálmi Guð-
jónssyni frá 1965–1978 og var hann
framkvæmdastjóri fyrirtækisins
allan tímann. Frá 1979 var Helgi
framkvæmdastjóri Skallagríms
hf., sem rak Akraborg, þar til
rekstri skipsins var hætt árið 1998
með tilkomu Hvalfjarðarganga. Þá
stóð Helgi á sjötugu. Hann tók
virkan þátt í starfi Skipstjóra- og
stýrimannafélagsins Hafþórs og
var um tíma í Sjómannadagsráði.
Lionsklúbbur Akraness naut um
tíma starfskrafta hans svo og Fé-
lag eldri borgara á Akranesi á síð-
ustu árum. Helgi var alla tíð far-
sæll og fengsæll skipstjóri. Á
sjómannadaginn 1999 var hann
sæmdur heiðursmerki sjómanna.
Útför Helga fer fram frá Akra-
neskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
Ólafsson bifreiða-
stjóri, f. 1907, d. 1993.
Börn Helga og Þor-
bjargar eru: 1) Anna
Mýrdal læknir, f. 1950,
maki Hafsteinn Guð-
jónsson læknir, f. 1949
og eiga þau tvo syni. 2)
Óskírð dóttir, f. 1952,
d. 1952. 3) Lúðvík Ib-
sen húsasmiður og
húsvörður, f. 1953,
maki Ingveldur Valdi-
marsdóttir bankaúti-
bússtjóri, f. 1954, d.
1991. Þau eiga þrjú
börn. Sambýliskona
hans frá 1998–2003 var Katrín
Ragnheiður Björnsdóttir, f. 1949.
Hún á þrjú börn og þrjú barna-
börn. 4) Þorbjörg leikskólakenn-
ari, f. 1955, maki Guðberg Heiðar
Sveinsson húsasmíðameistari, f.
1955. Þau eiga þrjá syni og einn
sonarson. 5) Björgvin Ibsen við-
skiptafræðingur, f. 1957, var
kvæntur Jóhönnu Ólafsdóttur, f.
1963 og eiga þau fimm dætur. Þau
skildu. 6) Helga, f. 1960, d. 1961. 7)
Helgi rafmagnsiðnfræðingur, f.
1962, maki Þóra Þórðardóttir
kennari, f. 1964. Eiga þau tvö börn
og Þóra á son frá fyrra sambandi
og einn sonarson. 8) Kristján
söngvari, f. 1963. Sambýliskona
Hjördís Frímann listmálari, f.
Mig langar til að minnast frænda
míns Helga Ibsen með fáeinum orð-
um, en hann heilsaði mér alltaf með
orðunum „sæl frænka“! Sem þau
reyndar gerðu og gera öll systkini
Helga og föður míns. En Helgi var
mér mjög kær frændi sem helgaðist
líka af því að við áttum bæði heima á
Akranesi, ég held meira að segja að
vandfundnari væri meiri Skagamaður
en Helgi þó að hann væri ekki fæddur
þar. Hann hélt því meira að segja
fram að veðursælast á Íslandi væri á
Skaganum, en æskuminningar tengd-
ar Helga eru mér mjög kærar. Mér
hefur reyndar verið sagt að hann hafi
passað mig sumarlangt þegar ég var
nærri eins árs í Súgandafirði, en það
sem stendur upp úr og mér finnst lýsa
Helga best er fiskurinn sem hann
skildi eftir á tröppunum heima hjá
okkur þar sem voru erfiðleikar, ein-
stæð móðir með þrjú börn. Þetta
gerði hann ekki einu sinni, ekki tvisv-
ar, heldur oft. Þetta var þegar hann
var til sjós og kom kannski að landi í
misjöfnum veðrum seint á nóttu.
Heima beið hans hans stóra fjöl-
skylda, en hann lagði samt lykkju á
leið sína til að setja nýjan fisk á tröpp-
urnar hjá okkur. Það var ekki bara
fiskurinn heldur ekki síður hugurinn
sem fylgdi. Ef nokkur maður fékk þá
hlýjar hugsanir þá var það Helgi. Ég
vona að ég hafi örlítið getað endur-
goldið alla vinsemdina þegar Helgi
kom með Helgu nokkurra mánaða
gamla dótttur sína fárveika á sjúkra-
hús í Kaupmannnahöfn þar sem ég
var búsett þá. Allt samband okkar
Helga einkenndist af vinsemd og
væntumþykju, og einnig við Bobbu
konu hans. Ógleymanlegt er mér þeg-
ar að ég átti stórafmæli fyrir fjórum
árum og var erlendis, þá hringdi sím-
inn snemma dags og afmælissöngur-
inn hljómaði. Það var Helgi Ibsen
frændi minn að syngja fyrir frænku
sína. Svona var Helgi, hlýr og alltaf
vinalegur.
Elsku Bobba og fjölskylda, við
Benni sendum ykkur okkar innileg-
urstu samúðarkveðjur, og einnig til
eftirlifandi systkina Helga, þeirra
Lovísu, Halldórs og Guðmundar.
Heiðrún frænka.
Fyrir mörgum árum lenti ég í
hreint furðulegum orðaskiptum við
konu eina sem hélt því fram af mikilli
staðfestu að ég væri sonur Helga Ib-
sen. Ég reyndi að útskýra fyrir henni
að ég væri ekki sonur Helga, hann
væri föðurbróðir minn. Konan lét sér
ekki segjast og nefndi ýmislegt máli
sínu til stuðnings, en þar vó þyngst að
hún hafði oft séð mig við húsið hans og
í hópi barnanna hans. Það varð engu
tauti komið við konuna og gafst ég
upp við svo búið. Það var heldur ekki
nokkur smán heldur allnokkur upp-
hefð að vera talinn til heimilis hjá
Helga og Bobbu, því þangað var ákaf-
lega gott að koma þar sem ást og um-
hyggja réðu.
Helgi var auk þess góðmenni, á því
er enginn efi, einstaklega vel gerður
og kærleiksríkur maður, sem með
breytni sinni varð fyrirmynd um þau
gildi mannlífsins sem eru meira virði
en flest annað; mannkærleikur, sam-
hjálp, samúð með lítilmagnanum, var-
færni í orðum án þess að vera fálátur,
kímni, umburðarlyndi og virðing fyrir
skoðunum og tilfinningum samferðar-
fólks síns. Enda naut hann ástar og
virðingar þeirra sem kynntust hon-
um, og systkinum sínum var hann
ákaflega kær.
Aldrei fór ég í róður með honum þó
byðist, en fékk oft að fljóta með ef
hann þurfti að færa bátinn yfir í
„dokkina“. Ég undraðist hve allt gekk
snurðulaust fyrir sig um borð og hve
áhöfnin var samhent. Ég hygg að
þannig hafi andinn verið um borð alla-
jafna, hann hafi verið mildur yfirmað-
ur sem þó skorti aldrei myndugleik ef
þörf krafði. Því hann var bæði feng-
sæll og farsæll skipstjóri og missti
aldrei mann eða bát þótt veður væru
válynd. Eigið útgerðarfyrirtæki rak
hann um skeið og fórst það vel, og loks
var hann seinasti framkvæmdastjóri
Akraborgarinnar, skipsins sem
tengdi Skagann við heiminn.
Fátækleg orð eru léttvæg í saman-
burði við alla þá umhyggju sem hann
sýndi okkur skyldmennum sínum á
Skaga, og aldrei held ég að ég hafi
þakkað allan þann heilnæma glænýja
fisk sem hann lét við dyrnar hjá okkur
meðan ég óx úr grasi.
Ég votta Bobbu og fjölskyldu inni-
lega samúð.
Árni Ibsen.
Nágranni minn og vinur Helgi Ib-
sen er fallinn frá eftir erfiða baráttu
við illvígan sjúkdóm. Helgi var Súg-
firðingur að uppruna en fluttist til
Akraness um miðja síðustu öld. Hann
hafði eftir skipstjórnarpróf verið
stýrimaður á hvalbátum en réðst sem
skipstjóri á Reyni AK og var um langt
árabil skipstjóri á bátum HB&Co og
Sigurðar Hallbjarnarsonar hf. áður
en hann hóf eigin útgerð. Á þessum
árum voru gerðir út um 25 bátar frá
Akranesi og höfnin var lífæð bæjar-
félagsins. Þar var oft mikið um að
vera á kvöldin og bæjarbúar fylgdust
grannt með aflabrögðum bátanna og
mestu aflamennirnir voru hetjur okk-
ar strákanna á vertíðinni eins og
knattspyrnumennirnir á sumrin. Afla-
skýrslan var hengd upp í glugga vigt-
arskúrsins á hverju kvöldi og sagt var
að sumar skipstjórafrúrnar flögguðu
þegar karlinn þeirra var í efsta sæti.
Helgi var mikill aflamaður og jafnan í
hópi þeirra efstu, jafnt á vetrarvertíð
og síldveiðum.
Helgi stofnaði útgerðarfélagið Haf-
björgu með Vilhjálmi Guðjónssyni
sem verið hafði vélstjóri hjá honum í
fjölda ára. Þeir keyptu 50 tonna bát,
Rán AK, og síðar 200 tonna bát,
Gróttu AK. Þá byggðu þeir myndar-
legt fiskverkunarhús á Breiðinni og
ráku þar saltfisk- og skreiðarverkun
árum saman. Helgi var framkvæmda-
stjóri fyrirtækisins og Vilhjálmur
stjórnaði fiskverkuninni. Þeir seldu
síðan fyrirtækið í fullum rekstri, en
Helgi var kominn í útgerðina aftur ári
síðar þegar hann var ráðinn fram-
kvæmdastjóri Skallagríms hf. sem
gerði út Akraborgina og stjórnaði
hann því fyrirtæki þar til rekstur
Akraborgar lagðist af með tilkomu
Hvalfjarðarganga árið 1998.
Helgi var einstaklega samvisku-
samur og skilvís maður. Ég átti mikil
viðskipti við hann í starfi mínu hjá
Þorgeiri & Ellert og betri viðskipta-
vin var ekki hægt að hugsa sér. Það
þurfti ekki að gera skriflega samninga
við Helga, allt sem hann samdi um
stóð eins og stafur á bók og reikninga
vildi hann greiða sama dag og hann sá
þá. Þegar hann hóf eigin útgerð inn-
leiddi hann nýja siði í uppgjöri við sjó-
menn með því að gera upp við þá um
leið og vertíð lauk, en áður var það sið-
ur að uppgjör drógust vikum saman
og þótti sjálfsagt.
Ég var stjórnarformaður Skalla-
gríms hf. síðustu árin sem fyrirtækið
starfaði og átti þar mikið og gott sam-
starf við Helga. Þar kynntist ég enn
þessari miklu reglusemi og skilvísi
sem einkenndi hann, jafnframt mikilli
umhyggju fyrir starfsmönnum fyrir-
tækisins, t.d. fékk hann mig með sér í
nokkur fyrirtæki þegar leið að lokum
starfseminnar þeirra erinda að óska
eftir því að starfsmenn Skallagríms
fengju þar störf ef þeir óskuðu þess.
Það gladdi Helga mjög hvað þessu er-
indi var vel tekið.
Helgi var hamingjumaður í einka-
lífinu, hann átti samheldna fjölskyldu;
afbragðs konu og myndarleg börn
sem hann var stoltur af.
Helgi studdi mig af einurð í mínu
pólitíska starfi, jafnt í bæjarstjórn og
á Alþingi, og hringdi oft til að ræða
málin og gefa góð ráð sem ég mat
mikils. Ég vil að leiðarlokum þakka
samfylgdina við þennan heiðursmann.
Við Guðný sendum Þorbjörgu og fjöl-
skyldu innilegar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Helga Ibsen.
Guðjón Guðmundsson.
HELGI INGÓLFUR
IBSEN Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
SARA SÍMONARDÓTTIR,
Hvanneyrarbraut 42,
Siglufirði,
sem lést á Sjúkrahúsi Siglufjarðar föstudaginn
27. ágúst, verður jarðsungin frá Siglufjarðar-
kirkju laugardaginn 4. september kl. 14.00.
Helgi Sigurðsson,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
KRISTJÁN EINARSSON
læknamiðill,
Hlíðarhjalla 53,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík má-
nudaginn 6. september kl. 13.30.
Margrét Matthildur Björnsdóttir,
Guðmundur Einar Kristjánsson,
Björn Ingi Kristjánsson,
Róbert Kristjánsson,
Friðrik Bergmann Kristjánsson,
Kristinn Rúnar Kristjánsson,
tengdadætur og barnabörn.
Minningarathöfn um elskulega eiginkonu
mína, móður, ömmu og systur okkar,
ODDNÝJU ESTER MAGNÚSDÓTTUR
CERISANO,
fer fram frá Aðventkirkjunni sunnudaginn
5. september klukkan 13.30.
Vincent Cerisano,
Hörður Magnússon,
Grétar Jón Magnússon
og fjölskyldur.
Ástkær móðir mín,
ELÍN SIGRÍÐUR JAKOBSDÓTTIR,
síðast til heimilis í
Hraunbæ 103,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 31. ágúst sl.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju þriðjudaginn
7. september kl. 13.30.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki á dvalar-
heimilinu Blesastöðum á Skeiðum.
Fyrir hönd aðstandenda,
Halldóra M. Halldórsdóttir.
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
HARALDAR KRISTJÁNSSONAR
fyrrv. kaupmanns.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deildum 13B
og 14G á Landspítalanum við Hringbraut fyrir
kærleiksríka umönnun.
Gerða Herbertsdóttir,
Herbert Haraldsson, Hallfríður Jakobsdóttir,
Sigríður Haraldsdóttir, Gunnar Þór Ólafsson,
Jón Ingi Herbertsson, Laufey Elísabet Löve,
Gerða Gunnarsdóttir, Guðmundur Arnar Jónsson,
Lára Guðrún Gunnarsdóttir
og barnabarnabörn.