Morgunblaðið - 03.09.2004, Blaðsíða 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. SEPTEMBER 2004 41
✝ Magnús Guð-mundsson fædd-
ist á Vatneyri í Pat-
reksfirði 9. júní
1928. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 30.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Guðmundur
Sumarliði Guð-
mundsson sjómaður
á Patreksfirði, f. í
Tungu í Tálknafirði
13. apríl 1890, d.
24. júlí 1977, og
Ingibjörg Guðrún
Magnúsdóttir, f. á Hnjóti í Ör-
lygshöfn 5. maí 1887, d. 29. maí
1966. Magnús var næstyngstur
átta systkina, hin eru Sigurást
Magnea, f. 9.7. 1914, d. 13.2.
1928, Ingibjörg, f. 25.12. 1915,
d. 10.3. 1972, Kristinn, f. 21 .1.
1917, d. 30.11. 1963, Guðmund-
ur Óli, f. 24.8. 1918, d. 29.5.
1969, Sigríður Pálína, f. 6.7.
1920, d. 8.12. 1979, Sigurður, f.
27.6. 1924, d. 31.12. 1968, og
Pálmi, f. 12.8. 1929.
Magnús kvæntist 15. október
1949 Björgu Ólafsdóttur frá
Hvallátrum, f. 6.11. 1927, d.
26.3. 1994. Börn þeirra eru: 1)
Aron, f. 19.1. 1950, d. 10.6.
1951. 2) Aron, f. 18.7. 1951,
kvæntist Björgu Guðmundsdótt-
ur, þau eiga tvíburana Fjólu og
Maríu, Aron og Björg slitu sam-
vistum. Sambýliskona Arons er
Kristbjörg Kristmundsdóttir,
sonur þeirra er Ólafur. Einnig á
Aron soninn Einar Hrafn. 3)
Ingibjörg Guðrún, f. 24.1. 1954,
eiginmaður Björn Bragi Sig-
mundsson, börn
þeirra eru Magnús,
Aðalheiður Hrefna
og Anna Björg. 4)
Anna, f. 28.7. 1955,
eiginmaður Bob
Tomolillo. 5) Flosi,
f. 12.12. 1956.
Eiginkona Magn-
úsar er Valdís Vikt-
oría Pálsdóttir, f. í
Fáskrúðsfirði 14.9.
1929.
Magnús ólst upp
á Vatneyri í Pat-
reksfirði. Hann
stundaði nám í
Unglingaskóla Patreksfjarðar,
Héraðsskólanum á Laugarvatni
1945–1947, Lögregluskólanum
1948–1949 og Myndlistarskóla
Íslands, listmálaradeild 1950–
1951. Hann lauk sveinsprófi í
málaraiðn 1988. Magnús vann
öll almenn störf hjá Ó. Jóhann-
esson hf. á Patreksfirði á ár-
unum 1942–1948. Einnig starf-
aði hann hjá Hafnargerð
Patreksfjarðar. Magnús var
starfandi lögreglumaður í
Reykjavík frá 1948–1960. Starf-
aði við utan- og innanhúss mál-
un 1954–1960. Hann var mat-
sveinn og bryti á ýmsum
fiskiskipum og farskipum 1962–
1980 og var flugvallarstjóri á
Patreksfjarðarflugvelli 1991–
1997. Magnús var fjölhæfur
listamaður og liggja eftir hann
mörg verk. Hann var sæmdur
silfurstjörnu Slysavarnafélags
Íslands fyrir björgun 1958.
Útför Magnúsar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Eg man eftir þegar ég læddist
út á náttfötunum um miðja nótt og
hljóp heim til afa og ömmu. Þetta
var nú það fyrsta sem mér datt í
hug varðandi elskulega afa minn.
Það fer ótrúlega góð tilfinning um
mig allan þegar ég hugsa til baka.
Það eru svo margar eftirminnileg-
ar ferðir sem við fórum saman á
Látra. Þar dró ég afa út um allt og
hann fór með mér hvenær sem
var. Við Látravatn veiddum við oft
og við vatnið áttum við okkar
leynistað, þá var reynt að hafa
hljótt svo að við myndum ekki fæla
fiskinn í burtu, og síðan var farið
heim með aflann til ömmu og hann
verkaður. Kindatönn undir kodda
var bara á Látrum, einnig huldu-
fólk, sem bjó í klettum við kríu-
varpið og svo við þrjú að spila ol-
sen olsen. Afi eigum við að fara út
á bjarg? afi eigum við að kíkja á
steinana? og svona hélt ég áfram
en hann neitaði mér aldrei. Alltaf
var farið en kannski ekki alveg
strax, eins og ég vildi. Fyrsta
skiptið sem ég keyrði bíl var á
grænu þrumunni og afi mér við
hlið, en það var svo margt sem ég
gerði í fyrsta skipti á Látrum með
afa mínum. Þetta var eins og nýr
heimur væri að fæðast þegar ég
fór að fara með þeim, svo margir
nýir og spennandi hlutir sem voru
að gerast í kringum þennan litla
strák á Hvallátrum er hann hélt í
höndina á afa sínum og skoðaði
þennan nýja heim.
Ég er svo ánægður að hafa feng-
ið tækifæri til að kveðja þig afi
minn, og þegar þú hélst í höndina
á mér á sjúkrahúsinu, þá fannst
mér eins og staðan væri búin að
snúast við, ég var að sleppa þér á
vit nýrra ævintýra. Þessar minn-
ingar umlykja hjarta mitt til ævi-
loka.
Góða ferð, afi minn.
Þinn
Magnús.
Elsku afi.
Það er svo erfitt að kveðja, en
að vissu leyti er ákveðinn léttir að
vita að þér líður betur núna. Ég
veit líka að amma tekur vel á móti
þér, og eflaust eru endurfundirnir
góðir. Ég er ofsalega þakklát að
þú hafir fengið tækifæri á að hitta
litlu dóttur mína. Alltaf spurðiru
hvort það væri ekki allt gott að
frétta af henni, litlu stelpunni með
fallegu augun eins og þú sagðir.
Kæri afi, ég kveð að sinni og
óska þér góðrar ferðar.
Þeir segja mig látinn, ég lifi samt
og í ljósinu fæ ég að dafna.
Því ljósi var úthlutað öllum jafnt
og engum bar þar að hafna.
Frá hjarta mínu berst falleg rós,
því lífið ég þurfti að kveðja.
Í sorg og í gleði ég senda mun ljós,
sem ykkur er ætlað að gleðja.
(Höf. ók.)
Þín
Hrefna.
MAGNÚS
GUÐMUNDSSON
Minningin um Helga Ibsen er ljúf
og létt. Hann kom jafnan glaður og
frjálslegur til móts við mann. Hann
var hress í fasi og léttur í máli, það
geislaði af honum þægilegur sjarmi,
sem verkaði sem gleðigjafi og fersk-
leiki við ókomnu viðfangsefni hvers
ókomins dags. Ég held fáa hafa jafn
hrifnæma hæfileika til að tala við
sjúka eða sorgmædda. Ég varð vitni
að þessu og er það minnisstætt, hve
slík hæfni getur læknað hryggð, sem
virtist óbærileg. Ef hann var kominn í
kallfæri við mann var kveðjan oft
þessi; komdu nú með mér, ég þarf að
tala við þig, eða máttu ekki vera að
því að líta inn til okkar. Helga voru
æskuminningar úr feðraranni afar
kærar og auðugar af mannkærleika.
Hann hugsaði til föður síns sem sótti
sjó á sínum litla báti með syni sína
unga sem skipverja. Þar voru vinnu-
fúsar hendur og kapp, að geta gert
gagn. Þetta var upphafið af lífsstarf-
inu hjá þeim bræðrum, stundum að
mestu leyti. Helgi var einn þeirra sem
gerði sjómennskuna að lífsstarfi að
stærstum hluta. Hann var alþekktur
heppnismaður sem skipstjóri til
margra ára. Ég heyrði á tal feðga; sá
gamli hafði lengi verið í topp skip-
rúmum. Hann sagði: Þú átt drengur
að vera með topp aflamönnum. Ég er
það, sagði sá ungi, ég er með Helga
Ibsen, hann er góður aflamaður og
drengskaparmaður hinn mesti, við
okkur alla jafnt, það er kostur sem ég
gef líka mikið fyrir, og meira virði en
nokkrar krónur hjá einhverjum há-
vaðaseggjum. Þannig dóm fékk
Helgi. Við hittumst fyrst 1950, inni í
Hvalstöð. Það hafði staðið langt tog-
araverkfall, Helgi hafði verið skip-
verji á b/v Röðli, skipi Lofts Bjarna-
sonar. Hann kom með tvo menn af
skipi sínu og lét þá hafa pláss á hval-
fangara. Helgi var annar þeirra. Loft-
ur var oft nærgætinn við unga menn
sem sýndu dugnað við að afla sér
menntunar og sækja fram á verksvið-
inu. Þetta kom Helga vel, hann var að
ljúka námi í Stýrimannaskólanum og
á leiðinni að gifta sig. Svo var það að
tveir Súgfirðingar voru þarna í
Hvalnum, nýútskrifaðir úr skólanum,
Helgi og Elí. Vertíð var að ljúka en
aðeins veiði, Norðmennirnir farnir en
þá í Stöðinni langaði til að vera aðeins
lengur. Kannski var það Loftur sem
stakk upp á því að bjóða nýútskrifuðu
Súgfirðingunum að sýna hvað í þeim
bjó, nú mættu þeir fara út til prufu
með sitt hvort skipið sem skyttur og
skipstjórar, mig minnir að Elí færi
með Hval 2. en Helgi með Hval 4.
Veðrið var rysjótt og löng dimman,
nema hvað þegar dagur var að kvöldi
kominn kalla ungu mennirnir út, báð-
ir komnir á landstím með sína lang-
reyðina hvor, sem þeir skiluðu
óskemmdum að bryggju. Þarna
sýndu Súgfirðingarnir hvað þeir gátu,
og hækkuðu heldur betur í áliti. Elí
var 25 vertíðir skipstjóri og skytta,
lengst með Hval 7. Helga var boðið
skip líka en var þá orðinn fastráðinn
skipstjóri á Akranesi. Helgi var skip-
stjóri um árabil hjá HB&Co, einnig
útgerð Sigurðar Hallbjörnssonar.
Svo varð hann útgerðarmaður og
skipstjóri á eigin skipum, og farnaðist
mikið vel alla tíð, útgerðin hét Haf-
björg hf. Vilhjálmur vélstjóri hans var
meðeigandi. Fiskvinnsluhús byggðu
þeir niður undir vita, á Breiðinni.
Helgi var eftir að í land kom fram-
kvæmdastjóri fyrir Akraborgina sem
ferjaði fólk og bíla á milli Akraness og
Reykjavíkur. Góð fjölskyldukynni
voru við hann og fjölskyldu hans í
meira en hálfa öld. Börn þeirra hjóna
voru þrjú í sveit hjá okkur, úrvalsfólk
allt saman. Það eru nokkuð náin fjöl-
skyldutengsl við konu Helga og vin-
átta til margra ára. Á þessari kveðju-
stund biðjum við þreyttri eiginkonu
og öllum ástvinum Guðsblessunar.
Megi hin sterkasta líknarhönd leiða
ástvinina inn á leiðir ljóss og friðar.
Með kærri þökk er drengur góður
kvaddur, og gefi herrann heilagi góð-
an byr.
Með bestu kveðju frá okkur hjón-
um og fjölskyldu.
Valgarður L. Jónsson
frá Eystra-Miðfelli.
 Fleiri minningargreinar um
Helga Ingólf Ibsen bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga. Höfundar eru: Þorvaldur
Guðmundsson, Guðrún Viktoría og
Kristín Laufey Björgvinsdætur.
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu
vegna fráfalls okkar ástkæra
ÁRNA RAGNARS ÁRNASONAR
alþingismanns.
Sérstakar þakkir til allra sem önnuðust hann af
alúð og hlýju í veikindum hans.
Guð blessi ykkur öll.
Guðlaug P. Eiríksdóttir,
Guðrún Árnadóttir, Brynjar Harðarson,
Hildur Árnadóttir, Ragnar Þ. Guðgeirsson,
Björn Árnason, Kristbjörg K. Sólmundsdóttir,
Árni Árnason, Kolbrún H. Pétursdóttir
og barnabörn,
Ragnhildur Ólafsdóttir, Jófríður Helgadóttir
og systur hins látna.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
GEIRS MAGNÚSSONAR,
Kárastíg 6,
Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll.
Guðbjörn Geirsson, Þórey Erlendsdóttir,
Margrét Geirsdóttir,
Ásthildur Geirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför
GUÐRÚNAR MARÍU JÓNSDÓTTUR,
áður á Siglufirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks FSA og heim-
ilisfólks og starfsmanna á Kjarnalundi fyrir
góða umönnun.
Siglfirðingum þökkum við vináttu og tryggð.
Viktoría Særún Gestsdóttir,
Jón Þórir Gestsson,
Matthías Ó. Gestsson
og fjölskyldur.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar dóttur okkar og systur,
DÝRLEIFAR YNGVADÓTTUR,
Heiðarlundi 2,
Akureyri.
Guð gefi okkur öllum æðruleysi.
Svanhvít Þórhallsdóttir, Yngvi Þór Kjartansson,
Berglind Yngvadóttir,
Kjartan Þór Yngvason,
Jóna Yngvadóttir.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur hlý-
hug og samúð við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
EIRÍKS ÞORVALDSSONAR,
Vesturgötu 90,
Akranesi.
Guðrún Finnbogadóttir,
Sigríður Eiríksdóttir, Vignir Gísli Jónsson,
Sigþór Eiríksson, Mínerva Haraldsdóttir,
Eiríkur Vignisson, Ólöf Linda Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.