Andvari - 01.10.1959, Blaðsíða 6

116
SVEINN VIKINGUR
ANDVAIU
sonar ráðherra og irú Steinunnar konu Ásmundar biskups. 3. Ingunni móður
séra Árna Þórarinssonar í Miklaholti á Snæfellsnesi.
Því rek eg hér föðurætt Sigurgeirs hiskups, að mér virðist, að hann hafi
erft margt af mannkostum og eðliseinkennum föðurfrænda sinna. Llm móður-
ætt lians er mér minna kunnugt. En af öllu því, sem eg heyrði hann minnast
á rnóður sína, og það gerði hann oft, mátti glöggt skilja, að henni taldi hann
sig eiga mikið að þakka, að hún hefði í ríkum mæli verið gædd þeim hlýja
kærleika og fórnarlund, sem jafnan hefur einkennt ágætustu mæður þessa
lands. Hygg eg, að frá henni hafi hann ekki sízt erft hjartahlýjuna, sem ávallt
einkenndi hann, og þá miklu sarnúð með öllurn þeim, sem bágt áttu og í
raunir höfðu ratað, og flestunr, sem til þekktu, mun verða ógleymanleg. I ævi-
ágripi því, er hann reit í sambandi við biskupsvígslu sína, kernst hann svo
að orði um bernskuheimili sitt á Eyrarbakka: „Frá bernsku- og æskuheimili
mínu á eg margar endurminningar, sem eg fæ ekki fullþakkað. Eg átti frá-
bæra foreldra. Þau voru að vísu fátæk að fjármunum, cn rík af umhyggju
og ást. Þau lögðu frarn alla krafta sína í uppekli okkar systkinanna og voru
fús til sérhverrar fórnar fyrir okkur.“
Sigurgeir ólst upp á heimili loreldra sinna á Eyrarbakka ásamt finnn
systkinum fram ylir fermingaraldur, en fluttist með þeim til Reykjavíkur árið
1905. Lhn uppvaxtarár hans á Eyrarbakka er mér fátt kunnugt. En þar mun
hann fljótt hafa farið að taka til hendi og gengið að hverju starfi með dugn-
aði og áhuga, því snemma var hann tápmikill og hraustur, ólatur til átaka,
hvort heldur var í leik eða starfi. Hann unni heitt æskustöðvunum alla stund
og talaði oft um það bæði í gamni og alvöru, að Eyrarbakki væri langfegursti
og yndislegasti staður á öllu landinu.
Eftir að til Reykjavíkur kom, settist hann í menntaskólann þar og lauk
þaðan stúdentsprófi vorið 1913. Sjálfur segist hann hafa verið lítill námsmaður
og ekki hlaut hann háa einkunn á stúdentsprófi. I litt mun þó hafa valdið
meiru um, að hann sökum fjárskorts og fátæktar notaði hvert færi, sem gafst,
til þess að stunda vinnu í bænum jafnt vetur sem sumar, og dró það að sjáll-
sögðu úr námi hans. Fleira kom og til. Hann var snemma sönggefinn og
söngelskur og var það arlur frá föður hans og föðurfrændum, hafði og ágæta
söngrödd. Tók hann í skóla mikinn þátt í söng meðal skólapilta og vann að
því nreð kappi og áhuga og lá ekki á liði sínu. Einnig sagði hann mér, að
hugur sinn hefði á þeim árum snúizt meira að lestri annarra bóka en náms-
bókanná, sem hann sagði, að sér hefðu oft fundizt þurrar og þrautleiðinlegar.
Að loknu stúdentsprófi hóf hann nám í guðfræðideild Háskóla íslands
og lauk þaðan embættisprófi í febrúarmánuði 1917 með II. einkunn betri (92