Tímarit iðnaðarmanna - 01.02.1942, Blaðsíða 16

Tímarit iðnaðarmanna XV. 1. 1942
Hunótfur Guðjómson.
Runólfur Guðjónsson.
23. febr. s.l.
andaðist liér í
bænum Runólfur
Guðjónsson, bók-
bandsmeistari.
Banamein lians
var bcilablóðfall.
Hann var fæddur
i Hjörsey á Mýr-
um 7. apríl 1877.
Fluttist hann til
Reykjavíkur
1899, nam bók-
bandsiðn hjá Ar-
inbirni Svein-
bjarnarsyni og
vann siðan bjá
honum sem sveinn til ársins 1907.
Fyrir orð forráðamanna Landsbókasafnsins
og Þjóðskjalasafnsins fór liann utan til þess að
læra nýjustu aðferðir við band og aðgerðir á
gömlum og skemmdum handritum og bókum,
en j)á sérgrein í bókbandsiðn bafði enginn lært
á undan lionum hér á landi, en söfnunum mikil
þörf á manni, er kunni slíkt. 1908 réðist Run-
ólfur sem fastur starfsmaður á bókbandsvinnu-
stofu Landsbóka- og Þjóðskjalasafnsins, er
stofnsett var á j)ví sama ári. og var forstöðu-
maður bennar til dauðadags. Vann bann að
jafnaði 9 mánuði ársins fyrir Landsbókasafnið,
en 3 mánuði fyrir Þjóðskjalasafnið.
Runólfur var góður bókbindari, starfsglaður
og vinnusamur með afbrigðum, sérstaklega
samvizkusamur og skyldurækinn. Hann var fé-
lagslyndur maður, og skrásettur i Iðnaðar-
mannafélagið í Revkjavík 1926, og sat jafnan
fundi jiess og lióf, þegar þau voru haldin. Um
áhugamál iðnaðarmannastéttarinnar fannst
honum gott að tala. Hann fylgdist vel með
öllum dægurmálum og hversdagsviðburðum
stjórnmálanna, en í þeim málum hafði hann
fastar og ákveðnar skoðanir.
Ilann var vinsæll maður af stéttarbræðrum
sínum og að mörgu leyti fyrirmynd innan sinn-
ar stéttar. Þorleifar Gunnorsson.
10
Jóakim Jóakimsson
trésmíðameistari.
Fæddur 17. sept. 1852. Dáinn 5. febr. 1942.
Margur blómleg-
ur og mikilhæfur
mannkvistur liefir
sprottið i Þingevjar-
sýslum, og í jieirra
hópi eiu áreiðan-
lega Árbótarsyst-
kinin, enda var til
peirra vitnað um
dugnað og myndar-
skap á blómaskeiði
þeirra.
Jóakim fluttist úr
ættbyggð sinni að-
eins 22ja ára gam-
all, mótaður af dvöl sinni á Hallgilsstöðum bjá
Tiyggva Gunnarssyni, siðar bankastjóra, og
jieirri framfaraöldu, sem j)á var vakin um land
allt, en reis bæst í Þingeyjarsýslu, eða réttara
sagt í Mývatnssveit. Að þessari öldu stóðu í
fremstu röð nánir ættmenn bans, vinir og
frændur margir, eins og j)að er orðað í fornum
sögum.
Orsökfn til j)ess, að Jóakim yfirgaf ættbyggð
sína' og leitaði sér staðfestu á ísafirði, mun ef-
laust sú, að Helga, systir bans, bafði tveimur
árum áður setzt að í Hnífsdal og lieitbundizt
þar merkismanninum Páli Halldórssyni, út-
vegsbónda í Heimabæ. Var alla æfi ástúðlegt
með þeim systkinunum, Helgu og Jóakim. Þeg-
ar bún skrifaði lieim frá nýja verustaðnum,
Iiefir hún eflaust lýst viðhorfinu þar og litizl
svo til, að veslur í fjörðum væri bjargvænlegt
fyrir ungan, kappsaman og staðfastan mann.
Svo fluttist bróðirinn til binna nýju átlhaga
þjóðhátíðarárið 1874. Varð þar merkismaður á
marga lund og skipaði sitt rúm með sæmd og
prýði.
Hinn glæsilegi Þingeyingur flutti með sér
nýjar skoðanir. Þær áttu marga samherja á
Vestfjörðum, en þó einnig andstæðinga, sem
ekki vildu láta aðskotninga stíga yfir höfuð sér.
Jóakim Jóakitnsson.