Tímarit iðnaðarmanna - 01.02.1942, Blaðsíða 22

Tímarit iðnaðarmanna XV. 1. 1942
Hitt og þetta.
Jarðarfararsjóður Iðnaðarmannafélagsins
í Reykjavík.
Þegar iðnaðarmenn vilja sýna vinum sínum samúð
við fráfall æltingja þeirra, ættu þeir að minnast þes.sa
sjóðs, sem styrkir fátækar ekkjur og börn. Helgi
Guðmundsson málarameistari, Seljavegi 27 (sími
3874) gefur allar nánari upplýsingar.
Samvinna í iðnaði.
„Tíminn“ telur i 2. tbl. sínu, að „hin nýlokna
vinnustöðvun í ýmsum iðngreinum liljóti að vekja
þá spurningu, hvers vegna fyrirtæki, svo sem prent-
smiðjur, járnsmiðjur, vélsmiðjur o. s. frv., gætu ekki
verið samvinnufyrirtæki", því að þá væri við engan
að deila um gróðann. Hugmyndin er athyglisverð.
En hvers vegna eru ekki starfsmennirnir við sauma-
stofur og hin mörgu iðn- og iðjufyrirtæki S.Í.S. og
K.E.A. o. fl. samvinnufyrirtækja látnir liafa hlut-
deild í gróða hvers þessara iðnfyrirtækja og þá líka
íhlutun um stjórn þeirra? Þar mun þó ekki vanta
félagsþroskann, eins og blaðið gefur í skyn, að vanti
hjá iðn- og iðjurekendum.
„Viðfangsefni þjóðarinnar“.
Undir þessari 3ja dálka fyrirsögn birtir Timinn
3. marz 1942 „ályktanir aðalfnndar miðstjórnar
Framsóknarflokksins 19.—26. f. m.“. Ályktunin er í 8
liðum, sem eru 8 feitíetraðar tveggja dálka linur tii
jafnaðar. Sjötti liðurinn ldjóðar um iðnaðinn í land-
inu, er 4% úr linu og liljóðar svona:
„Hafinn sé undirbúningur að auknum iðnaði í
sveitum og sjávarþorpum, þar sem beppileg skil-
yrði eru talin til slíkra framkvæmda. Jafnframt
sé ungu fólki gefinn kostur á að búa sig undir þau
störf, sem aukin iðja í landinu hefir i för með sér.“
Það þarf sem sé ekki að skipta sér af iðnaðinum
annars staðar en „í sveitum og sjávarþorpum". En
hvernig ber að skilja siðari málsgreinina?
Iðnráð Hafnarfjarðar.
Um áramótin var kosið nýtt iðnráð í Hafnarfirði,
eins og vera bar. Skipa það fulltrúar fyrir 15 iðn-
greinir.
í framkvæmdastjórn voru kosnir:
Formaður: Guðjón Magnússon, skósmíðameistari.
Varaformaður: Jóh. Ól. Jónsson, járnsmiðameistari.
Aðalritari: Magnús Kjartansson, málarameistari.
Fundaritari: Vigfús Sigurðsson, húsasmiður.
Féhirðir: Enok Helgason, rafvirkjameistari.
16
Leiðrétting.
I grein um Bílasmiðafélag Reykjavíkur í síðasla
hefti 14. árg. var sagt, að félagið hefði gengið í
Landssambandið síðastliðið sumar, en átti að vera
sumarið 1940. Var þá Tryggvi Árnason formaður
félagsins.
Tillögur um framfaramál.
Á þessum erfiðu, en að öðru leyti heillandi timum,
hugsa flestir aðallega um það, að afla sem mestu fé
á líðandi stnnd. Þó eiu til framsýnir menn, sem
reyna að sjá hvers með muni þurfa að stríðinu loknu.
Iðnaðarmenn eru þess fullvissir, að þeirra verðui
mikil þörf þá, ekki síður en nú. Sérstaklega mun
þurfa að byggja mikið af húsum og skipum, til að
halda undirstöðu atvinnulífsins i landinu tryggri. Við
þurfum ætíð mikið að flytja til og frá landinu og
nú þegar er flutningatregðan mjög tilfinnanleg. Iðn-
aðinum er nauðsynlegt, að efnisflutningurinn gangi
greiðlega til landsins, og ekki má standa á að afia
fiskjarins og flytja hann og aðrar afurðir á erlend-
an markað.
Tvær af tillögum almennings hafa nýlega verið
ræddar í blaðinu Þjóðólfi, sem eru á þessa leið:
„Að ríkisstjórnin , fyrir milligöngu sendifulltrúa
síns i Stokkhólmi og annarra góðra manna i Svi-
þjóð, leitist fyrir um samninga við Svía uni að þeir
byggi nú þegar mörg fiskiskip hentugrar stærðar
fyrir íslendinga.
Að Eimskipafélag íslands auki að nýju höfuðstól
sinn með hlutafé, eða taki stór lán til langs tíma með
almennu útboði og leiti þegar samninga við Svia um
miklar skipasmíðar fyrir félagið, þar á meðal um
smiði á stóru og hraðskrciðu frystiskipi til fiskflutn-
inga af íslandsmiðum til markaðslandanna.“
Frjálshuga og framsýnir iðnaðarmenn taka undir
þessar tillögur, þótt ekki sé hægt að ræða þær ítar-
lega liér. Flutninga- og farþegaskip vanta itlfinnan-
lega. Góð fiskiskip getum við að vísu smiðað sjálfir
og verðum að undirbúa okkur með að geta byggl
öll okkar smærri skip áður en langt um líður. En á
meðan á þeim undirbúningi stendur er sjálfsagt að
nota fyrsta og bezta tækifærið lil að tryggja útgerð-
inni góð skip. En jafnframt þarf að æfa islenzka
skipismiði og afla þeim góðra áhalda.
Timarit iðnaðarmanna kemur út i 6 heftum á ári.
Verð árg. kr. 6.00. Greiðist við útkomu 3. lieftis.
Ritstjóri Sveinbjörn Jónsson, Pósth. 491. Simi 2986.
Afgreiðslu liefir skrifstofa Landssambands iðnaðar-
manna, Kirkjuhvoli, simi 5363.
Prentstaður Herberlsprent, Bankastræti 3, simi 3635.