Vikan - 30.04.1969, Síða 2

ísland og EFTA
Svo virðist, sem nú eigi
mjög af skyndingu að keyra
ísland í viðskiptabandalag við
nokkrar Evrópuþjóðir, svo-
kallað EFTA, og á þetta EFTA
að verða okkur hjálpræði til
velmegunar á ný. Látið er í
skína, að það sé okkur nauð-
synlegt meðal annars til að
komast í Nordek, verzlunar-
bandalag Skandinavíu en þau
lönd vilja helzt ekkert af okk-
ur kaupa. Fjórir eða fimm
áhrifamenn í þjóðfélaginu róa
að þessu öllum árum og róa
lífróður.
Sauðsvartur almúginn getur
hins vegar ekki séð gildi þess
að ganga í bandalag, sem hef-
ur í för með sér niðurfellingu
tolla á innflutningi frá háþró-
uðum iðnaðarlöndum, land-
búnaðarlöndum, og sjávaraf-
urðalöndum, sem hvort sem
er hafa ekki ýkja mikla verzl-
un við okkur. Þessi lönd hafa
allt að selja sem við getum
framleitt og flest ódýrara en
við, þrátt fyrir flutningskostn-
aðinn. Að vísu er talað um
,,aðlögunartíma“ fyrir okkur
en ungaþörnum er líka rétt
snuð, kannski meira að segja
með fáeinum sykurkornum,
svo þau breki ekki. Við höfum
búið við „frjálsa verzlun" í
nær áratug með þeim afleið-
ingum að landið er svo að
segia komið á hausinn þrátt
fyrir veltiár, að opna landið
enn meira svo sem EFTA að-
ild myndi krefjast hlýtur að
binda á okkur endahnútinn á
tiltölulega skömmum tíma.
Hefur bað ekki öru?elega
sannað siff, að friálsræði er
ekki við okkar hæfi? Þarf það
enn að vera mörgum hulið, að
þióðfélag eins og okkar bolir
ekki takmarkalaust ,,frelsi“ í
viðskintum? Er hæet að loka
aufunum fyrir því lengur, að
þióðinni verður tæpast vel
st’órnað með öðru en vel
mótuðum sósíalískum kapítal-
isma?