Vikan - 30.04.1969, Qupperneq 39
Við hverja snertingu
hans
Framhald af bls. 31
heyrðist þegar greinilega í niði
árinnar. Og þótt hún hefði
gleymt öllu, þá hlaut hún samt
að vita, að hún var ósynd.
Allt í einu snarstanzaði Júrgen.
Hann starði út í náttmyrkrið
eins og hrætt dýr.
Hljóð sírenunnar kom nær.
Hann vissi að um nótt skjátlað-
ist manni auðveldlega. Fjarlægð-
ir renna saman.
Slys, reyndi hann að sannfæra
sjálfan sig um. Á þjóðveginum
þarna fyrir handan.
Hvað kemur mér það við, þótt
umferðarlögreglan sé kölluð út?
Þarna fram undan er ekki einu
sinni gata, aðeins tré, runnar,
þverhnýpi . . .
Bara enga ofsahræðslu, engar
falskar ákvarðanir, ekki missa
stjórn á taugunum á síðustu
minútu.
En sírenan kom nær og nær.
Hljóð hennar reif í tætlur kyrrð
næturinnar. Fyrsta sírenuhljóð-
inu fylgdu fleiri. Hann heyrði
vélardrun, ískrandi hemlaför,
stígvélaþramp .
Allt í einu var Janine blý-
þung í örmum hans. Vöðvar hans
neituðu að hlýða. Óttinn gerði
hann stjarfan. Nei, þetta var
ekkert slys á þjóðveginum, þetta
var annars konar útkall, .
hundruðir lögregluþjóna e.t.v.,
ljóskastarar, hundar .
Til baka, hugsaði hann. Ein-
asta von mín. Ég verð að reyna
að komast inn í húsið.
Júrgen var að uppgjöf kom-
inn, en óttinn við að upp um
hann kæmist, lamdi hann
áfram. Hann þaut áfram,
féll á kné, stóð aftur upp án
þess að missa takið á Janine.
Leiðin virtist nú vera löng, eng-
ar fimm mínútur, heil eilífð.
Svitinn klístraðist í augu
honum. Hálfblindur staulaðist
hann áfram. Aldrei hefði hann
getað ímyndað sér, að Janine
gæti verið svona þung, honum
fannst hún allt í einu vera sem
járnhlekkir er hlekkjuðu líf
hans á allan hátt.
Nær dauða en lífi náði hann
til bakdyra hússins. Gaby dró
hann inn. Hún virtist ekki eins
kaldrifjuð og áður.
— Komdu henni upp á loft,
sagði hún titrandi. — í herbergið
mitt. Háttaðu hana og komdu
henni í rúmið. En fljótur nú.
Allar spurningar urðu að bíða.
Bjallan hringdi og Gaby varð
að fara til dyra.
Júrgen þorði ekki einu sinni
að kveikja ljós uppi. Hann af-
klæddi Janine í myrkrinu, bar
hana yfir í rúm Gabýar og
breiddi ofan á hana.
f baðherberginu kveikti hann
á litla lampanum yfir speglin-
um. Hann var grænn í andliti.
Hár hans klístraðist við ennið.
Varir hans voru blóðugar. Hend-
ur hans voru óhreinar og rifnar
af trjágreinum.
Þegar hann hafði lagað sjálfan
sig nokkurn veginn til og heyrði
útidyrunum niðri lokað, fór
hann niður.
Gaby þrýsti fullu whiskyglasi
í hendi hans.
Hann drakk það í einum teig.
Honum fannst hann hafa geng-
ið gegnum allar kvalir helvítis.
— Hvað er um að vera? spurði
hann æstur.
— Nágranni okkar er skart-
gripasalinn Kressner, svaraði
Gaby. — Þjófar réðust á hann
fyrir hálfri klukkustund. Hann
slasaðist hættulega. Allir gim-
steinarnir úr fjárhirzlum hans
eru horfnir. Lögreglan heldur, að
árásarmennirnir hljóti enn að
vera einhvers staðar í nágrenn-
inu... .
Júrgen lét sig falla niður á
hægindastól hjá arninum. —
Lögreglan verður þá næstu
klukkustundir í nágrenninu.
— Við bíðum, sagði Gaby og
brosti kalt. — Við höfum nægan
tíma. Hún mun sofa lengi enn-
þá.
Þessa nótt sat dr. Haller meir
en tvær klukkustundir í and-
dyri Bayerischen Hof. Hann
drakk mokkakaffi og sódavatn
og reyndi að koma auga á Júrg-
en Siebert meðal þess fólks, sem
fékk lykla sína hjá afgreiðslu-
manninum.
— Hvenær kemur Júrgen Sie-
bert vanalega heim? spurði hann.
— Venjulega mjög seint,
svaraði næturvörðurinn, — ég
held þetta sé þýðingarlaust fyrir
yður. Getið þér ekki talað við
hann við morgunverðinn?
Haller var þreyttur, þrátt fyr-
ir mokkakaffið. Úr hans var tíu
mínútur yfir eitt. Auðvitað,
hugsaði hann, í fyrramálið ætti
að nægja.
— Góða nótt, sagði hann og
klæddi sig í frakkann á leiðinni
út.
— Viljið þér skila eftir skila-
boð til hans? hrópaði afgreiðslu-
maðurinn eftir honum.
— Nei, takk. Þetta átti að
koma honum á óvart.
Tíu mínútum síðar opnaði
hann dyrnar á íbúð sinni. Hann
kastaði frakka sínum yfir stól-
bak og valdi í síðasta sinn sím-
númer Sauccouci hótels.
Ungfrú Laurent komin
heim?
— Nei, herra læknir.
— Vilduð þér skila til henn-
ar að hringja til mín snemma í
fyrramálið?
— Sjálfsagt.
Janine vaknaði hægt til með-
vitundar, eins og sá, sem flýtur
upp á yfirborð djúps brunns.
MAGGI súpurnar frá Sviss eru búnar til eftir upp-
skriftum frægra matreiðslumanna á meginlandinu,
og tilreiddar af beztu svissneskum kokkum. Það er
einfalt að búa þær til, og þær eru dásamaðar af
allri íjölskyldunni. Reynið strax í dag eina af hinum
átján fáanlegu tegundum.
MAGGI
SÚPUR
FRÁ
SVISS
• Asparagus
• Oxtail
• Mushroom
• Tomato
• Pea -with Smoked Ham
• Chicken Noodle
• Cream of Chicken
• Veal
• Egg Macaroni Shells
• llVegetables
• 4 Seasons
• Spring Vegetable
Bragðið leynir sér ekki
MAGGI súpurnar frá Sviss
eru hreint afbragð
18. tbi. VIKAN 39