Samtíðin - 01.06.1961, Blaðsíða 18

14
samtíðin
gæðavörur, eins og íslenzkt lambakjöt eða
fisk fullkomlegar en með því að bera
kræsingarnar á borð í íslenzku veitinga-
búsi?
Ein mótbára, sem oft heyrist, er, að
ferðamannatími hér á landi yrði svo
stuttur, að engin stofnun, sem bvggði
rekstur sinn á erlendum ferðamönnum,
gæti borið sig.
Fyrir nokkrum árum var þessu þannig
farið t. d. i Þýzkalandi, en Þjóðverjar
unnu markvisst að þvi að laða ferða-
menn að allan ársins hring, og þeim
tókst það. Sama gæti ált sér stað hér, ef
vel væri að unnið. Eru heitar laugar og
leirlKÍð eða tign og fegurð íslenzkrar
náttúru ef til vill háð árstíðum? Sviss-
neskur ferðaskrifstofumaður, sem hér
var nýlega á ferð sagði:
„Hjá okkur eru margir fallegir staðir,
engu síðri en hér. En hvar sem maður
kemur upp til fjalla eða inn til dala er
fólk fvrir. Eða það er kennske búið að
setja handrið á fallega brún eða leggja
stiga upp á klettinn. Hér er allt ósnortið.
Þessir melar, urðir og hraun. Gróðurlaus
en samt tignarleg, fögur og heillandi.
Eða þögnin á öræfunum Ef til vill gleymi
ég Iienni sízt.“
Við íslendingar þurfum ekki að kviða
þvi í framtíðinni, að við verðum ekki
sóttir heim. Til þess er ísland of ólíkt
öðrum nálægum löndum. En við verðum
að vera undir það búnir að taka móti
gestunum. Nú þegar er hingað nokkur
straumur erlendra ferðamanna. Gisti-
húsin i Reykjavík eru t. d. næstum full-
bókuð fyrir allt sumarið og langt fram á
haust.
En það eru ekki gislihúsin ein eða
skipafélögin og flugfélögin, sem njóta
góðs af ferðafólkinu. Það gerir öll þjóð-
in.
Bregðum þvi blundi í ])essu máli og
veilum þeim mönnum brautargengi, sem
af dugnaði og framsýni eru að brjóta
ísinn.
☆ ★ ☆
E. Maxwell:
Fjötfur halirúö
ÞEGAR faðir minn lá banaleguna,
sagði liann við mig:
„Ég er hræddur um, að ég geti ekki
arfleitt þig að öðrn en fjórum lífsregl-
um, en ég býst við, að þær komi þér að
góðu halda, því að þú erl svo líkur mér.
Reglurnar eru þessar:
1. Öttastu aldrei það, sem þeir segja-
Þeir eru ekki til nema í imyndun þinni-
Það eina, sem máli skiptir, er það, sem
þú gerir. Hvað þeir segja, skiptir engn
máli.
2. Því meira sem þú skuldar, því meii'1
hlutdeild eiga aðrir í þér. Varastu efnis-
hj'ggju, en njóttu gæða lífsins, eftir þvl
sem þau berast þér.
3. Taktu létt á alvarlegum lilutum, en
alvarlega á því, sem virðist vera létt-
vægt.
4. Vertu alltaf fyrri til en áðrir að
blæja að sjálfum þér. Það er eitthváð
hlægilegt við alla. Vertu aldrei smeyk-
ur við að játa veikleik þinn og yfirsjónh'-
EKKI veit ég, hve vel ég hef nytfæi't
mér þessar lífsreglur, sem faðir minn
arfleiddi mig að. En því meira sem e8
fylgist með fólki, sem auðgast, þvi meinn
finnst mér til þeirra koma. Þau eru ekk1
háð gengislækkunum.
Höfum ávallt fyrirliggjandi
allan ferða- og skíðaútbúnað.
Austurstræti 17. Sími 13620.