Svanir - 01.05.1939, Qupperneq 66

60
ins, er fyrr nefndur greinarhöfundur ræðir einnig mikið
um, sem ég vil einkum benda á hér, og sérstaklega með
tilliti til Borgfirðinga og borgfirzkra staðhátta. Er það sú
hliðin, sem veit að friðun vissra landssvæða, eða fagurra
og sérkennilegra staða.
Það þarf ekki að segja Borgfirðingum, að Borgarfjörð-
ur er mjög svipfagurt hérað og á auk þess marga yndis-
lega og einkennilega staði. Nægir til t. d. að nefna um-
hverfi Húsafells, hraunfossana í Hvítá, Norðtunguskóg,
Skorradal, Vatnaskóg, Hreðavatn o. fl. Allir slíkir staðir,
einkum þeir sem eru við þjóðbraut, eru mjög eftirsóttir
af ferðafólki, en umgengni er þar venjulegast mjög ábóta-
vant og ekki alltaf hirt um að koma fram sem kurteisleg-
ast við móður náttúru. Jarðvegi og gróðri er spillt. Kann-
ske eru fegurstu skógarhríslurnar rifnar upp eða brotnar.
Tómum flöskum og dósum hent út um lautir og lyng-
brekkur.
Einhvern af hinum fegurstu stöðum héraðsins ættu nú
Borgfirðingar að taka sér fyrir hendur að friða og breyta
í n. k. þjóðgarð. Taka þarf stórt svæði, þar sem góð skil-
yrði eru fyrir hendi, margbreytilegt landslag og náttúru-
fegurð, afgirða það rækilega og vernda fyrir óheppilegri
meðferð manna og húsdýra. Yrði þar svo alger friðun á
öllum gróðri og öllu dýralífi innan þeirrar girðingar.
Hvaða stað bæri að velja í þessu skyni, yrði sennilega
um deilt, en ég vil leyfa mér að benda á einn stað, sem ég
tel heppilegastan; það er Hreðavatn og umhverfi þess.
Hreðavatn liggur í kvos; að mestu leyti umgyrt skógi-
vöxnum hæðum. Sá skógur er víða all hávaxinn og þéttur.
Gróðurinn og trén í Hreðavatnshólma gefa líka til kynna,
hvernig umhverfi vatnsins gæti litið út, ef það væri allt
friðað og hirt. Allt Grábrókarhraun er meira og minna
kjarri og skógi vaxið ofan að Norðurá. Hraunið er úfið
og óslétt, en er óðum að gróa upp. Þar eru margir skemmti-
legir hraunbollar, og grösugar, skógi gyrtar vinjar. Við
suðurenda vatnsins er skógurinn mestur og þar er áfram-
haldandi víðáttumikið skóglendi suður og vestur.