Svanir - 01.05.1939, Page 104

94
maskínukassinn hrökk upp af klakknum án þess að nokkuð
slitnaði, eða nokkuð sjáanlegt kæmi fyrir, sem gæti valdið
því. Líður svo af næsta nótt og ber ekki til tíðinda.
Þá víkur sögunni að Kvíslhöfða. Þeir félagar höfðu ráð-
gjört um kvöldið, áður en Jóhann fór frá Álftanesi, að
hittast altilbúnir í Kvíslhöfða um fullbirtuleytið morgun-
inn eftir; var allt til reiðu á gististöðunum og fór Sigurður
frá Álftanesi á tilsettum tíma. Þess var áður getið, að
Runólfur yngri var með Jóhanni í kynnisför til foreldra
sinna. Nú var hann einn um morguninn úti við, nálægt
bænum, að kveðja æskustöðvar sínar, en þeir frændur,
Runólfur bóndi og Jóhann, sátu í baðstofu og ræddu sam-
an. Þorbjörg húsfrú átti við innistörf í búri og eldhúsi.
Svo er háttað á Kvíslhöfða, að bærinn stendur sunnanvert
uppi á háum höfða. Suðaustanvert á höfðanum er stand-
klettabelti, margar mannhæðir, þverhnípt. Nú vita þeir
frændur, sem í baðstofunni sátu við samræður í ró og
næði, ekki fyrri til, en Runólfur yngri kemur inn á pall-
inn með miklu ofboði, útgrátinn, með ekka, og segir móð-
ur sína hafa hlaupið austur af höfðanum, þar sem björgin
eru hæst. Þetta þykir föður hans með ólíkindum. Þó spretta
þeir frændur upp úr sætum sínum og skunda á leið út; þó
lítur bóndi inn í eldhúsið um leið og þeir ganga út; situr
þá húsfreyja framan við hlóðin og segist ekki hafa verið
úti nýlega. Ekki var um annan kvenmann að ræða á Kvísl-
höfða en húsfreyju og svo litla telpu, dóttur þeirra hjóna,
sem drengurinn hefði auðvitað vel greint frá móður sinni.
Huggast nú drengurinn von bráðar. Ganga þeir frænd-
ur síðan út á hlað og sjá, að Sigurður er að koma frá
Álftanesi. Verður þeim svo litið austur fyrir kvíslina, sem
höfðinn dregur nafn af, og sjá þá, að mörg hross, sem
höfðu verið þar á beit um morguninn, þjóta saman í þétt-
an hóp, tryliast og æða austur allar grundir og upp Mið-
húsatún, þar fram hjá og hverfa sjónum þeirra. Á þeirri
tíð var alfaravegur þar, sem hrossin þutu, og upp um
traðir, sem lágu gegnum túnin á Miðhúsum, enda fóru þeir
Jóhann og Sigurður þessa sömu leið frá Kvíslhöfða og