Morgunblaðið - 09.03.2011, Blaðsíða 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 9. MARS 2011
✝ Kristín JónaHalldórsdóttir
fæddist í Reykjavík
3. mars 1947. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 22. febr-
úar 2011.
Foreldrar henn-
ar voru Þórunn
Bjarney Garð-
arsdóttir, f. 2. sept-
ember 1918, d. 18.
janúar 2008, og Halldór Ágúst
Benediktsson f. 23. september
1911, d. 13. febrúar 1989. Systk-
ini Kristínar eru Garðar Hall-
dórsson, f. 6. nóvember 1941,
Anna Þórunn Halldórsdóttir, f.
9. september 1951, Helgi Þór
Helgason, f. 4. janúar 1956, og
Hanna Ragnheiður Helgadóttir,
f. 22. janúar 1961. Dóttir Krist-
ínar og Sæmundar Bjarkar Ár-
elíussonar, f. 20. febrúar 1946,
er Stefanía Guðrún, f. 13. mars
1967. Stefanía er
gift Braga Vil-
hjálmssyni, f. 27.
nóvember 1964, og
eru börn þeirra
Kristín Jóna, f. 18.
desember 1992, Vil-
borg Lilja, f. 20.
janúar 1996, og
Óskar Örn, f. 3.
september 1998.
Kristín ólst upp í
Reykjavík. Að
loknu grunnskólaprófi frá
Vogaskóla fór hún í Versl-
unarskóla Íslands og lauk þaðan
verslunarprófi vorið 1966.
Kristín starfaði m.a. um árabil
sem gjaldkeri Alþýðusambands
Íslands og innheimtustjóri Hans
Petersen. Síðustu árin starfaði
hún við fjárreiðudeild Hafn-
arfjarðarbæjar.
Útför Kristínar fór fram 3.
mars 2011 og var í kyrrþey að
hennar ósk.
Elsku amma.
Við hefðum frekar viljað halda
upp á 64 ára afmælið þitt með þér í
stað þess að vera við jarðarförina
þína enda höfum við alltaf komið í
afmæli til þín á sama hátt og þú til
okkar. Við eigum margar góðar
minningar af samverustundum
okkar jafnt á hátíðum sem og í
hversdagsleikanum. Það er skrítið
að hugsa sér lífið án þín því við
gerðum svo margt saman, öll jólin,
páskarnir, áramót, matarboð,
leikhúsferðir og svo mætti lengi
telja. Þú gafst okkur alltaf mjög
spennandi jólagjafir og vildir líka
tryggja að við fengjum góða bók
að lesa.
Á páskunum kölluðum við þig
oft „amma páski“ og þú gafst okk-
ur páskaegg sem þú hafðir valið
sérstaklega handa hverju okkar.
Við það val spáðir þú sérstaklega í
páskaungann og blómið framan á
egginu. Þú lagðir þig fram við að
gera hversdagsleikann skemmti-
legan og gafst okkur t.d. alltaf
blóm á „skírnarafmælisdögum“
okkar. Þú komst líka með fulla
poka af bakkelsi til okkar á mið-
vikudögum eftir skóla og við
hlökkuðum til að koma heim og
hitta þig, fá góðar kræsingar og
spjalla.
Þú varst góður vinur, hafðir
góða nærveru og það var hægt að
tala um allt við þig, þú varst bæði
traust og trygg. Við vorum alltaf
velkomin til þín og þú áttir alltaf
eitthvað gott innan úr eldhúsi til
að gefa okkur, a.m.k. ópal eða kók
í glas. Þú áttir ýmislegt spennandi
dót sem við máttum leika okkur
með, t. d. bangsann Lamba, legó-
kubba og Ken með flott hár, en
ekkert jafnaðist á við stóru reikni-
vélina þína sem hægt var að fá
langan strimil úr.
Þú hafðir mörg áhugamál sem
við nutum góðs af. Þú prjónaðir
handa okkur peysur og húfur
ásamt því að kenna okkur ýmis-
legt sem þú hafðir gaman af svo
sem að prjóna, leggja kapal, gera
sudoku og krossgátur. Það brást
ekki að ef við sigldum í strand þá
hafðir þú lausnina á gátunni. Þú
hafðir gaman af því að ferðast og
fórum við saman í ýmsar ferðir.
Ferðin vestur í Súðavík stend-
ur þó alltaf upp úr og var það sér-
staklega skemmtilegt þegar við
fórum þaðan saman í Vigur og
Bolungarvík. Við fórum líka oft
saman í Grasagarðinn, löbbuðum
þar um, skoðuðum plöntur og
fugla og settumst svo niður á Kaffi
Flóru þar sem þú bauðst okkur
eitthvað af matseðli. Þú hafðir
gaman af blómum og voru appels-
ínugular rósir í uppáhaldi. Þú
gerðir alltaf allt fyrir okkur, elsku
amma, reyndir t.d. að koma á alla
þá tónleika sem við spiluðum á og
sýndir okkur mikinn stuðning í
tónlistarnámi sem og öðru námi
okkar.
Það varð okkur mikið áfall þeg-
ar veikindi þín komu í ljós í mars á
síðasta ári. Þú sjálf veittir okkur
mikinn styrk og stuðning í gegn-
um veikindaferli þitt og sýndir
okkur greinilega þann mikla and-
lega styrk sem í þér bjó. Þú varst
alltaf svo góð við okkur, sýndir
okkur mikla umhyggju og hlýju.
Þú varst og verður alltaf í okkar
huga „besta amma í heimi í móð-
urætt“. Með fráfalli þínu hefur
mikið verið frá okkur tekið og ljóst
að við munum alltaf sakna þín.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það en samt ég verð að
segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson.)
Kristín Jóna, Vilborg Lilja
og Óskar Örn.
Elsku Kristín.
Ég hef verið svo lánsöm að fá
kynnast þér. Þú og móðir mín
Guðbjörg voruð svo miklar vin-
konur. Og hef ég svo sannarlega
átt góðar stundir með þér á mín-
um yngri árum. Þegar ég hugsa til
baka þá kemur t.d. upp í huga
minn Þórsmerkurferðin með þér
og Stebbu. Takk fyrir að bjóða
mér með í þessa ferð sem var svo
mikil upplifun og svo gaman. Í
seinni tíð hittumst við kannski
ekki oft en ég fékk fréttir af þér
frá móður minni.
Elsku Kristín, nú kveð ég þig í
hinsta sinn.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Hvíldu í friði, elsku Kristín mín.
Elsku Stebba og aðrir aðstand-
endur megi góði Guð styrkja ykk-
ur á þessum erfiðu tímum.
Berglind
Guðmundsdóttir.
Við skólasysturnar kveðjum
góða vinkonu með trega og sökn-
uði, en þökkum á sama tíma fyrir
að hafa átt hana að.
Það var haustið 1962 að við
stóðum á Grundastígnum fyrir ut-
an Verzló um 100 ungmenni og
biðum eftir því að okkur yrði rað-
að í bekki. Það var gleði og eft-
irvænting í loftinu. Í hópnum vor-
um við 8 stelpur sem komum víðs
vegar að, frá Selfossi, úr Reykja-
vík, Kópavogi, Garðabæ og Hafn-
arfirði. Á fyrstu árunum í Versló
myndaðist einlæg vinátta.
Við stofnuðum fljótlega sauma-
klúbb og vorum frægar fyrir
klukkustrengi. Með árunum
breyttist saumaklúbburinn í mat-
arklúbb með hliðargreinum svo
sem göngu-, kaffihúsa- og sum-
arbústaðaferðum.
Það var alltaf gaman hjá okkur
og við héldum eins og flestir að við
hefðum nægan tíma. Seinna ætl-
uðum við að spila brids, fara til
Prag og svo framvegis, en tíminn
rann frá okkur. Okkur tókst þó að
fara í mjög góða menningar- og
skoðunarferð um Suðurland sl.
vor. Þessi dagur mun seint gleym-
ast og minningarnar um góðan,
skemmtilegan og hressan hóp
verða geymdar í hjörtum okkar.
Eftir 4 ár í Verzló skildi leiðir,
sumar héldu áfram í lærdóms-
deild á meðan aðrar létu Verzlun-
arskólaprófið duga og var Stína í
þeim hópi – hún var búin að hitta
Dadda og Stebba var á leiðinni.
Ungu hjónin hófu búskap á Greni-
mel á efri hæðinni hjá foreldrum
Dadda þeim Stefaníu og Óskari.
Þau reyndust Stínu alla tíð sem
bestu foreldrar og hún þeim sem
góð dóttir og hélst samband
þeirra óbreytt þó að leiðir þeirra
Dadda skildu.
Stína var sönn jafnaðarmann-
eskja. Hún hafði ríka réttlætis-
kennd sem hún þorði að setja
fram og standa við. Hún var víð-
sýn og opnaði augu okkar fyrir áð-
ur ókunnum skoðunum. Hún
sagði skoðanir sínar afdráttar-
laust og var hreinskiptin sama
hver átti í hlut. Hún varði alltaf
málstað þeirra sem minna máttu
sín og þoldi ekki hroka og vald-
beitingu. Hún var heiðarleg og
sjálfri sér samkvæm um alla hluti.
Lífið fór ekki alltaf mjúkum
höndum um Stínu, en af miklum
dugnaði skapaði hún sér og
Stebbu ástríkt heimili og var hún
dugleg að hvetja Stebbu áfram og
ber hún móður sinni fagurt vitni.
Síðustu árin voru Stínu góð og
gjöful. Hún hafði komið sér vel
fyrir í íbúð sinni í Vesturbænum,
var í skemmtilegri vinnu og átti
góða vinnufélaga.
Stína gladdist yfir afkomend-
um sínum og var ákaflega stolt af
barnabörnunum. Hún var dugleg
að fylgjast með þeim bæði í námi
og tómstundum. Hún var tíður
gestur á handboltaleikjum, sund-
mótum og tónleikum. Hún stóð
svo sannarlega með sínu fólki.
Hún átti góða að í veikindunum.
Stebba og Anna systir hennar og
fjölskyldan öll gerðu allt til að
gera henni lífið sem bærilegast.
Það fór ekki framhjá okkur hve
fallegt samband þeirra mæðgna
og Önnu var.
Það var gott að eiga Stínu að
vini og við þökkum henni vinátt-
una og tryggðina sem hún sýndi
okkur alltaf.
Blessuð sé minning Kristínar
og megi hollvættir vaka yfir fólk-
inu hennar.
Esther, Guðbjörg, Guðrún,
Helga, Hrafnhildur, Kristín
og Margrét.
Elsku Kristín mín.
Mér öðlaðist að eiga þig að sem
bestu vinkonu í mínu lífi allt frá
unglingsárum okkar. Við fylgd-
umst að gegnum lífshlaupið og
ávallt varst þú til staðar. Mín
minning er afar sterk hversu stað-
föst og eljusöm þú varst. Sterkur
vilji og sterkar skoðanir var ríkur
þáttur í þínu eðli og hafðir þú
skoðanir bæði á mönnum og mál-
efnum.
Ekki má nú gleyma húmornum
góða sem prýddi þig, glettninni og
dillandi hlátri þínum sem ég
ósjaldan smitaðist af og oft var
hlegið dátt.
Samúðarkveðja til aðstandenda
þinna frá okkur Mumma.
Þér þakka ég samfylgdina. Ég
sakna þín sárt. Sofðu rótt, kæra
vinkona.
Þín,
Guðbjörg.
Elsku Kristín frænka.
Við systkinin munum ávallt
minnast hlýju og góðmennsku
Kristínar, þar sem hún var alltaf
til staðar fyrir okkur. Þegar við
vorum lítil og fjörug fórum við oft í
heimsókn til hennar í Háagerði og
munum við eftir því eins og það
hefði gerst í gær. Þar tók hún á
móti okkur með allskyns kræsing-
um og leyfði okkur að leika úti um
allt hús og úti í garði. Þó að við lét-
um eins og ólátabelgir og værum á
fleygiferð vildi hún alltaf fá okkur
aftur til sín. Ekki var það skárra
þegar Kristín Jóna og Vilborg
Lilja bættust í hópinn, en þrátt
fyrir það sá hún til þess að við
skemmtum okkur konunglega.
Fyrir níu árum, þegar mamma
og pabbi voru erlendis, passaði
hún okkur en fannst okkur það
fráleitt þar sem við töldum okkur
vera fullorðna og sjálfstæða ein-
staklinga, 11 og 16 ára gömul. En
þegar litið er til baka vitum við
ekki hvar við værum án elda-
mennsku hennar og hún var fús til
að hjálpa okkur við lærdóminn öll
kvöld.
Eftirminnilegasta minning
okkar, þegar hún var að passa
okkur, var þegar hún eldaði fyrir
okkur svikinn héra. Við vissum
ekki alveg hvað frænka okkar var
að spá með að hafa kanínur í
kvöldmat, en vel rættist úr þessu
þar sem hún útskýrði fyrir okkur
að engar kanínur væru á boðstól-
um. Við erum bæði sammála um
að hennar uppskrift af sviknum
héra mun ávallt vera sú besta,
sorrí, mamma.
Þegar ég, Guðfinna, ákvað að
skipta yfir í Verzlunarskóla Ís-
lands þurfti ég að bæta á mig
áföngum og var bókfærsla þar
með talin. Ég hafði ekki hugmynd
hvað ég var að fara út í því ég
þurfti að taka áfangann í fjarnámi,
en ég hafði vit á því að biðja Krist-
ínu um að hjálpa mér. Við lærðum
saman jafnt og þétt yfi önnina og
er það uppskrift að toppárangri
þar sem ég fékk mjög góða eink-
unn og stóðst áfangann. Ég hefði
ekki getað gert þetta án þín, elsku
Kristín mín!
Það er mjög mikilvægt fyrir
okkur að hafa verið með henni yfir
hátíðarnar og voru það dýrmætir
tímar. Það var margt sem við gát-
um lært af henni og var hún góð
fyrirmynd í alla staði. Okkur þótti
mjög vænt um Kristínu og mun-
um við geyma minningar um hana
í hjarta okkar um ókomna tíð.
Megi þú hvíla í friði, elsku besta
frænka.
Þín,
Halldór Ágúst
og Guðfinna.
Kristín Jóna
Halldórsdóttir
✝
Okkar ástkæri mágur, föðurbróðir, afabróðir
og frændi,
ÖRN JÓHANNESSON,
Reynimel 74,
Reykjavík,
sem lést föstudaginn 25. febrúar, verður
jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 10. mars kl. 13.00.
Erla Ársælsdóttir,
Dagmar Gunnarsdóttir, Rikharð Bess Júlíusson,
Jóhanna Gunnarsdóttir, Lúðvík Þorvaldsson,
Stefanía G. Sæmundsdóttir, Bragi Vilhjálmsson,
börn og barnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSA HJÁLMARSDÓTTIR,
Furugerði 13,
lést á Landspítala Landakoti þriðjudaginn
1. mars.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 11. mars kl. 11.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hennar
er bent á minningarsjóð FAAS eða Krabbameinsfélagið.
Haukur Ingimarsson,
María Jóna Hauksdóttir, Þorsteinn B. Sæmundsson,
Haukur S. Þorsteinsson, Ríkey Valdimarsdóttir,
Steinn Ingi Þorsteinsson, Kristín María Stefánsdóttir,
Eiríkur Ingimar Hauksson,
Hjálmar Freyr Hauksson.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ANNA JÚLÍA MAGNÚSDÓTTIR
frá Siglufirði,
lést sunnudaginn 6. mars.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju mánu-
daginn 14. mars kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Orgelsjóð Siglufjarðarkirkju, reikn. 1102-05-400780,
kt. 560269-0809.
Skúli Guðbrandsson, Þóra Björg Guðmundsdóttir,
Hildur Guðbrandsdóttir, Ævar Sveinsson,
Anna Gígja Guðbrandsdóttir, Haraldur Eiríksson,
Magnús Guðbrandsson, Jónína G. Ásgeirsdóttir,
Kristín Guðbrandsdóttir, Friðbjörn Björnsson,
Filippía Þóra Guðbrandsdóttir,
Þorsteinn Guðbrandsson, Margrét Ericsdóttir
og ömmubörn.
✝
Ástkær faðir, stjúpfaðir, tengdafaðir og afi,
EIRÍKUR SIGURÐSSON,
Hraunvangi 7,
Hafnarfirði,
lést á Hrafnistu fimmtudaginn 3. mars.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 11. mars kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki Hrafnistu, Hafnar-
firði fyrir góða umönnun og hlýhug.
Vilhelmína Eiríksdóttir,
Steingrímur Guðmundsson,
Bergþór Guðmundsson, Jiraporn Yuengklang,
Ólafur B. Guðmundsson, Laufey Sigmundsdóttir,
Eyrún Sigurðardóttir
og aðrir aðstandendur.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ERNA E. OLSEN,
Eiðistorgi 5,
Seltjarnarnesi,
sem lést laugardaginn 5. mars, verður
jarðsungin frá Dómkirkjunni mánudaginn
14. mars kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á FAAS – samtök
aðstandenda Alzheimersjúklinga.
Við viljum þakka Jóni Snædal, lækni og starfsfólki Land-
spítala Landakoti, deild L-4, fyrir alúðlega og hlýja umönnun.
Jón Ágúst Ólafsson,
Ellen Ragnheiður Jónsdóttir, Hjörtur Cyrusson,
Arnar Jónsson, Steinunn H. Hannesdóttir,
Róbert Jónsson,
barna- og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
SÓLVEIG RÓSA BENEDIKTA
TRAUSTADÓTTIR
sjúkraliði,
andaðist á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi laugardaginn 5. mars.
Útför hennar fer fram frá Hvítasunnukirkjunni
Fíladelfíu föstudaginn 11. mars kl. 15.00.
Þeim sem vilja heiðra minningu hennar er bent á Aglow –
Ísland, kristileg samtök, 0526-26-7110, kt. 711094-2539.
Sigurður S. Wiium,
Hrefna Rós S. Wiium, Ívar Halldórsson,
Sigurður Heiðar S. Wiium,Gerður Rós Ásgeirsdóttir,
Elva Ósk S. Wiium, Þórarinn Friðriksson
og barnabörn.