Svart á hvítu - 01.01.1980, Síða 52

Ólafur Ormsson
Piparsveinninn
Einn meö bókunum, dagblöðunum,
sjónvarpinu,
nagar neglurnar upp í rætur
þar til kvölin er orðin óbærileg,
spyr sjálfan sig í einverunni:
Er ég bara ekki andskoti laglegur?
Morgunbylting
Ég vaknaði og kveikti á útvarpinu,
vaknaði inn í nýjan dag,
úr útvarpinu heyröi ég fagurt lag,
gott ef textinn var ekki eftir hann Dag.
Nútímamaöur
I blokk upp í Breiðholti
bundinn á höndum og fótum
í skuldasúpunni alræmdu,
víxill í dag, víxill í gær.
(endalausri yfirvinnu, vinnuþrældómi
ár eftir ár, jafnvel áratugi,
firrtur allri menningu, listunum,
í einstaka tilfelli flettir í bók.
Er nokkur ánægja í slíku, hamingja
eða var það þetta sem sóst var eftir?
Nútímamaður ætlarðu virkilega að una slíku,
er hlutskipti þitt þannig að þú sért ánægöur?
Ætlarðu ekki að rísa upp eða hvað,
og bylta kerfinu frá grunni?