Lögmannablaðið - 01.12.2005, Blaðsíða 6

Breytingar á námi og starfsum-
hverfi
Á undanförnum árum hafa orðið umtals-
verðar breytingar á lögfræðinámi hér á landi og
ekki síður á starfsumhverfi lögfræðinga og lög-
manna. Þannig hafa þrjár lagadeildir verið
stofnaðar við íslenska háskóla á innan við
fimm árum, til viðbótar við lagadeild Háskóla
Íslands, sem starfrækt hefur verið í rétt tæpa
öld. Jafnframt hefur fjöldi þeirra sem leggur
stund á laganám vaxið í samræmi við aukið
framboð á lögfræðimenntun. En háskólum
sem bjóða upp á nám í lögfræði hefur ekki ein-
ungis fjölgað heldur hafa verulegar breytingar
verið gerðar á skipulagningu laganámsins, m.a.
með skiptingu þess í B.A. eða B.S. hluta ann-
ars vegar og meistaranámshluta (LL.M) hins
vegar. Þessar breytingar má m.a. rekja til vinnu
við samræmingu prófgráða í háskólum innan
EES, sem kennd hefur verið við Sorbonne-Bo-
logna verkefnið, en megin hlutverk þessarar
samræmingarvinnu er að tryggja að allt
háskólanám á Evrópska efnahagssvæðinu
byggi á sömu grundvallarviðmiðunum, m.a. í
ljósi kröfunnar um gagnkvæma viðurkenningu
á prófgráðum og starfsréttindum milli aðildar-
ríkjanna og reglna um frjálst flæði vinnuafls.
Kröfur um samræmingu reglna
Kröfur um samræmingu eru ekki eingöngu
á sviði háskólamenntunar heldur ná þær
einnig til annarra starfsskilyrða einstakra fag-
stétta. Þetta endurspeglast m.a. í kröfum um
tímabundið starfsnám áður en tiltekin starfs-
réttindi eru veitt, prófum til öflunar starfsrétt-
inda og loks til krafna um skylduendur-
menntun eftir að tiltekin starfsréttindi eru
fengin. Þessi þróun á jafnt við innan lög-
mannastéttarinnar og annarra sérfræðistétta.
Þannig hefur á vettvangi CCBE (Samtaka evr-
ópskra lögmannafélaga), sem Lögmannafélag
Íslands er aðili að, verið rætt um samræmingu
á tímalengd starfsþjálfunar lögfræðinga áður
en þeir þreyta próf til öflunar málflutningsrétt-
inda. Sama á við um reglur um skylduendur-
menntun lögmanna sem í vaxandi mæli hafa
verið að ryðja sér til rúms í Evrópu á undan-
förnum árum. Er það mat CCBE að hafi
stefnumótun og hugsanleg innleiðing slíkra
samræmdra reglna ekki farið fram innan fárra
ára takmarki það mjög möguleika samtakanna
á að hafa áhrif á reglur Evrópusambandsins í
þessa átt sem án efa verði innleiddar í fyrir-
sjáanlegri framtíð.
6 < LÖGMANNABLAÐIÐ – 4 / 2005
Ingimar Ingason
framkvæmdastjóri LMFÍ:
ÆTLUM VIÐ AÐ VERA MEÐ
EÐA EKKI?